زمانی که دومین نسل جگوار XF در سال 2016 از راه رسید، چندان سروصدایی به پا نکرد. با این وجود، حرکت به سمت معماری جدید و استفاده از دو موتور چهار سیلندر تازه، باعث شده تا این طور به نظر برسد که XF بازطراحی شده، یک فیس لیفت متوسط را تجربه نموده است.
عرضه XF اسپرتبریک 2018 از اواخر امسال در بازار ایالات متحده شروع خواهد شد؛ آخرین مرتبهای که جگوار موفق به فروش یک مدل واگن در آن کشور شد، به 9 سال پیش و خودروی X-type مرحوم بازمیگردد. آمریکاییها این واگن 71,445 دلاری را همانطوریکه از خوردن مارمایت(نوعی دیزی) لذت میبرند، دوست خواهند داشت. با ورود اسپرت بریک به آنجا، سگمنت واگنهای سایز متوسط لوکس، جمع شلوغی را تجربه خواهد نمود. مرسدس E400 و ولوو V90 کراسکانتری، دو نمونه حاضر در این کلاس هستند. جگوار امیدوار است تا بتواند به وسیله این خودرو جای پای خود را در این بخش از بازار ایالات متحده محکم نماید.
در ابتدا، تولید کننده بریتانیایی تنها با یک نوع مشخصه XF S اسپرتبریک را روانه آمریکا خواهد نمود. یک پیشرانه V-6 سوپرشارژ، گیربکس اتوماتیک هشت سرعته و سامانه چهارچرخ محرک، مشخصات فنی نمونه صادراتی به امریکا خواهند بود. البته مدلهای دیگری نیز در صف اخذ گرین کارت آمریکا قرار دارند که مشخصات ایشان بعدا معلوم خواهد شد.
حرکت XF در جادههای بیرون شهری، بسیار دلاورانه بوده و هدایت آن با چاشنی نشاط و سرزندگی همراه است. سیستم تورک-وکتورینگ ترمز پایه، به هدایت این جانور 1973 کیلوگرمی کمک شایانی میکند. کنترل بدنه در سر پیچها مناسب بوده و نشان از وجود رگههایی از مزایای استاد کنترل پایداری اتاق، یعنی F-Pace crossover دارد. چسبندگی مناسب تایرهای تابستانی ساخت کانتیننتال، فراتر از آن چیزی است که مشتریان آمریکایی با تایرهای چهارفصل و رینگهای 19 یا 20 اینچی تجربه خواهند نمود.
عملکرد پیشرانه آنگونه که از یک موتور سوپرشارژ انتظار میرود، سریع و بیوقفه نیست و تمام قدرت را به یکباره در اختیار راننده قرار نمیدهد. با ضمیمه نمودن کارکرد آهسته گیربکس هشت سرعته اتوماتیک ساخت ZF در هنگام معکوس کشیدن به کارنامه پیشرانه، جمع نمرات ضعیف جگوار تکمیل میگردد. البته عملکرد کلی گیربکس و دقت دندهکشی آن در سطح نمونههای مشابه به کار رفته در انواع بامو و آئودی است. صدای خروجی از اگزوز نیز مایه بسی نومیدی است، یکنواخت و خستهکننده بوده و در دورهای بالای موتور، بسیار غرولند میکند.
این خودرو به تعلیق بادی با قابلیت تنظیم ارتفاع خودکار تجهیز شده تا هنگام پر نمودن ظرفیت محفظه بار، از کم شدن ارتفاع قسمت عقب خودرو جلوگیری شود. حجم محفظه حمل بار در حالی که صندلیهای عقب در سر جایشان قرار دارند، به 906 لیتر میرسد. با خواباندن صندلیها این رقم تا 1982 لیتر قابل گسترش است. صندلیهای جلو قدری تخت و سفت هستند، تا انجا که در مسافرتهای طولانی سرنشینان را دچار مشکل خواهند نمود. این مشکل زمانی که بر روی صندلیهای عقب نشسته باشید، بیشتر نمود پیدا خواهد کرد. البته میزان فضای پا و سر مناسبی برای بزرگسالان در ردیف دوم وجود خواهد داشت.
کلیه اسپرتبریکهای عرضه شده در ایالات متحده همراه امکانات استانداردی نظیر: سنسورهای پارک جلو و عقب، نمایشگر نقاط کور و کمکفنرهای تطبیقیافته، عرضه میشوند. از نظر فناوری، امکاناتی مانند موارد ذیل در این خودرو موجود خواهد بود:
اتصال وای فای، سیستم صوتی Meridian و ریموت کنترل مخصوص جگوار. همچنین یک سایه بان سقفی با قابلیت باز شدن توسط اشاره دست، سرنشینان جلو را از تابش بیش از حد نور خورشید از طریق سقف شیشه ای، مصون میدارد.
طراحی این خودرو، بی انتهاست، فضای کابین برای چهارنفر بزرگسال مناسب است، استحکام شاسی حین حرکت خودرو بسیار اطمینان بخش است. در بین محصولات جگوار، اسپرت بریک بهترین نمونه در عمل به آرمان های بنیادین این شرکت است.
منبع:
caranddriver