«اخزا۶۰۶» فرابورسی شد

به این ترتیب «اخزا606» نیز همچون «اخزا604»، با سررسید دوساله وارد گردونه معاملات فرابورس ایران شد. این در حالی است که پیش از این تمامی اوراق عرضه شده در این بازار سررسیدی حداکثر 12 ماهه داشته‌اند. البته این روند با ورود معاملات ثانویه اوراق اسناد خزانه اسلامی بانکی یا همان «سخاب»ها به فرابورس ایران تا حدودی تغییر پیدا کرده بود و «سخاب7» نیز با با سررسید دو ساله وارد گردونه معاملات فرابورس ایران شده بود. در این شرایط باید توجه داشت از آنجا که تنها محل کسب سود از این اوراق نرخ تنزیل یا همان اختلاف قیمت خرید اوراق با قیمت سررسید است، طولانی شدن زمان سررسید آنها باعث می‌شود قیمت خرید و فروش اوراق مذکور، به‌شدت کاهش پیدا کند تا بتواند سود انتظاری سرمایه‌گذاران را تامین کند. این در حالی است که اوراق کوپن‌دار همچون اوراق اجاره، مرابحه و استصناع که عموما سررسید بلندتری دارند و در نتیجه می‌توانند برای مدت طولانی‌تری سود مطلوب سرمایه‌گذار در ابتدای سرمایه‌گذاری را تامین کنند. با عرضه «اخزا606» تنها یک مرحله از اسناد خزانه اسلامی در نمد «اخزا605» در نوبت عرضه قرار گرفته است که انتظار می‌رود طی روزهای آتی شاهد عرضه این اوراق در فرابورس ایران باشیم.

مزیت‌های بازار بدهی برای اقتصاد

همان‌طور که در گزارش‌های پیشین «دنیای‌اقتصاد» بررسی شد، رشد و رونق اقتصادی کشور، تقویت تامین مالی شرکت‌ها، عمق بخشی به بازار سرمایه، افزایش شفافیت و متعادل شدن نرخ سود در گروی رشد و توسعه بازار بدهی است. غیر تورمی بودن بازار بدهی خود از دیگر مزیت‌های این بازار است. بر این اساس از یکسو، انتشار اوراق بدهی در نهایت منجر به افزایش سرمایه‌گذاری، به کارگیری نیروی کار بیشتر و افزایش تولید و صادرات می‌شود. موضوعی که در نهایت زمینه رشد و رونق اقتصادی را فراهم می‌آورد. در نگاهی دیگر آمارها مبین افزایش قابل توجه سهم بازار بدهی در تامین مالی از طریق بازار سرمایه است. بر این اساس در شرایطی که بازار بدهی به‌عنوان قدرتمندترین منبع تامین مالی شناخته می‌شود، نمی‌توان از رشد و توسعه بیشتر این بازار غافل شد. در عین حال با توجه به مکمل بودن بازار بدهی و بازار سرمایه، با توسعه روز افزون بازار بدهی شاهد تعمیق هر‌چه بیشتر بازار سرمایه خواهیم بود. علاوه بر این با توجه به رشد نقدینگی، کاهش نرخ سود سپرده‌های بانکی و تغییر ساختار صندوق‌ها نقدینگی سرگردان قابل توجهی وجود دارد که قابل جذب به بازار بدهی هستند. این امر نیز خود مستلزم تعمیق بیشتر بازار بدهی است که در گرو عرضه‌های بیشتر است.