در پنجمین قسمت از دور پایانی مرحلهٔ مقدماتی سری رقابتهای خودرویی پدال امروز نوبت به جذابترین گروه این رقابتها یعنی گروه هایپراسپرتها رسیده است. در دوئل قبلی این گروه هنسی ونوم F5 و کوئنیگزگ آگرا جدال سختی با یکدیگر داشتند. در این رقابت مجموعاً تعداد 1383 رأی به ثبت رسیده است که کوئنیگزگ با دریافت 809 عدد از آنها و کسب 58 درصد از کل آراء با اختلافی نهچندان زیاد به پیروزی رسید درحالیکه از سوی دیگر هنسی هم موفق به دریافت 574 رأی شده است. امروز اما قصد برگزاری آخرین دوئل گروه هایپراسپرتها را داریم که قاعدتاً باید بین آستونمارتین والکیِری و مرسدس-آامگ پروجکت وان برگزار میشد اما چون این هایپرکارها فعلاً در حد نمونههای آزمایشی و پروتوتایپ هستند و همینطور اطلاعات و مشخصات فنی دقیق و کاملی هم از آنها منتشر نشده است، تصمیم گرفتیم این دو خودرو را از گروه هایپراسپرتها کنار بگذاریم. از طرف دیگر لامبورگینی آستریون هم چون خودرویی کانسپت بوده و به حضور آن در این گروه اعتراضاتی شده بود، از رقابتها کنار گذاشته شد؛ بنابراین حالا با ایجاد تغییراتی، آخرین دوئل گروه هایپراسپرتها بین دو هایپرکار هیبریدی بریتانیایی یعنی مکلارن P1 و جگوار C-X75 برگزار شده است.
پورشه 918
|
فراری لافراری
|
مکلارن P1
|
جگوار C-X75
|
فراری لافراری
|
؟
|
مکلارن سنا
|
آستونمارتین ولکان
|
پاگانی هوآیرا
|
لامبورگینی سنتناریو
|
آستونمارتین ولکان
|
لامبورگینی سنتناریو
|
هنسی ونوم F5
|
کوئنیگزگ آگرا
|
بوگاتی شیرون
|
کوئنیگزگ رگرا
|
کوئنیگزگ آگرا
|
کوئنیگزگ رگرا
|
جگوار C-X75
هایپرکار XJ220 یکی از مشهورترین ساختههای جگوار است که بین سالهای 1992 تا 1994 در تعداد تنها 281 دستگاه ساخته شده و حتی بهطور غیررسمی رکورد سریعترین خودروی تولیدی آن دوران را هم به دست آورد. سپس نزدیک به دو دهه بعد، جگوار هایپرکار جدیدی بنام C-X75 را در قالب یک کانسپت در نمایشگاه پاریس 2010 رونمایی نمود که پیشنمایشی از جانشین XJ220 محسوب میشد. این کانسپت یک هایپرکار هیبریدی بود اما قوای محرکهٔ آن با دیگر هایپرکارهای هیبریدی تفاوت عمدهای داشت زیرا در C-X75 در کنار چهار موتور الکتریکی که در هریک از چرخها نصب شده بودند، بجای پیشرانههای درونسوزی معمولی، دو موتور توربین گازی کوچک بهعنوان افزایشدهندهٔ بُرد در خودرو تعبیه شده بود. سپس در ماه می سال 2011 جگوار اعلام کرد که قصد تولید C-X75 را داشته و تعداد 250 دستگاه از آنرا با همکاری تیم فرمول یک ویلیامز خواهد ساخت. قرار بود این تعداد بین سالهای 2013 تا 2015 ساخته شوند اما در دسامبر 2012 مدیر فروش جهانی جگوار اعلام کرد که به خاطر بحران اقتصادی جهانی برنامهٔ تولید این هایپرکار لغو شده است. بااینحال اعلام شد که این شرکت همچنان به کار بر روی ساخت پنج دستگاه پروتوتایپ از C-X75 ادامه خواهد داد. سپس نهایتاً پروتوتایپ نزدیک به تولید این ماشین در سال 2013 رونمایی شد؛ اما در این مدل، تعداد موتورهای الکتریکی به دو عدد کاهش یافته که هرکدام از آنها در یکی از محورها نصب شده و هریک 195 اسب بخار قدرت دارند. علاوه بر این، یک پیشرانهٔ 1.6 لیتری چهار سیلندر بنزینی هم جایگزین موتورهای توربین گازی نسخهٔ کانسپت شده است. این موتور که به هردو سیستم پرخوران توربوشارژر و سوپرشارژر مجهز است، بهتنهایی 507 اسب بخار قدرت تولید میکند که در کنار قدرت دو موتور الکتریکی، خروجی کلی سیستم را به 900 اسب بخار قدرت و 1000 نیوتن متر گشتاور میرساند. سه دستگاه از پنج پروتوتایپ ساخته شده از C-X75 در حراجی فروخته شدند، یکی از آنها در موزهٔ جگوار نگهداری میشود و آخری هم در فیلم اسپکتر جیمز باند مورداستفاده قرار گرفت.
مکلارن P1
تا پیش از معرفی P1، مکلارن بیشتر با مدل اسطورهای F1 شناخته میشد که بین سالهای 1993 تا 1998 تنها تعداد 106 دستگاه از آن ساخته شد و آنهم مانند جگوار XJ220 در دههٔ 90 میلادی رکورد سریعترین خودروی تولیدی دنیا را در اختیار داشت؛ اما در دههٔ دوم قرن بیست و یکم این سازندهٔ بریتانیایی تصمیم گرفت جانشینی برای F1 معرفی کند که P1 نام گرفت. نسخهٔ کانسپت این هایپرکار جدید برای اولین بار در نمایشگاه پاریس 2012 رونمایی شد و سپس یک سال بعد نسخهٔ تولیدی آن با مدل 2014 معرفی گردید. P1 هم مانند F1 خودرویی موتور وسط/محور عقب است که از ساختار مونوکوک فیبر کربنی استفاده میکند؛ اما برخلاف F1، در این هایپرکار جدید از قوای محرکهٔ هیبریدی استفاده شده که از یک پیشرانهٔ 3.8 لیتری V8 توئین توربوی بنزینی به همراه یک موتور الکتریکی تشکیل شده است. پیشرانهٔ بنزینی این هایپراسپرت بریتانیایی بهتنهایی 737 اسب بخار دارد که موتور الکتریکی هم 178 اسب بخار به آن اضافه کرده و مجموع خروجی قوای محرکهٔ P1 را به 915 اسب بخار قدرت و 980 نیوتن متر گشتاور میرساند. موتور الکتریکی میتواند بهصورت دستی توسط راننده فعال شود یا اینکه در حالت اتوماتیک قرار گیرد که در این صورت شکاف گشتاور موتور بنزینی که درنتیجهٔ تأخیر توربو ایجاد میشود را پُر میکند. مجموع نیروی موتورها هم توسط یک گیربکس هفت سرعتهٔ اتوماتیک دوکلاچه به چرخهای عقب منتقل میشود. نیروی موردنیاز موتور الکتریکی هم از طریق باطریهای لیتیوم یونی تأمین میشود که در پشت کابین نصب شدهاند. امکان شارژ این باطریها هم از طریق موتور بنزینی و هم از طریق اتصال به برق وجود دارد که در این صورت ظرف دو ساعت کاملاً شارژ میشوند. P1 میتواند صرفاً با موتور بنزینی یا الکتریکی و یا هردوی آنها کار کند اما بُرد آن در حالت تمام الکتریکی بین تنها 10 تا 30 کیلومتر است. از این هایپراسپرت فقط تعداد 375 دستگاه ساخته شد که تولید آنها در دسامبر سال 2015 به پایان رسید و هریک با قیمت 1.15 میلیون دلار فروخته شدند.
مقایسه مشخصات فنی
|
جگوار C-X75
|
مکلارن P1
|
ترکیب |
موتور وسط |
موتور وسط |
پیشرانهٔ بنزینی |
1.6 لیتری 4 سیلندر |
3.8 لیتری V8 |
تنفس |
توربوشارژ و سوپرشارژ |
توئین توربو |
موتور الکتریکی |
2 عدد |
1 عدد |
قدرت موتور بنزینی |
507 اسب بخار |
737 اسب بخار |
قدرت موتور الکتریکی |
395 اسب بخار |
178 اسب بخار |
مجموع قدرت |
900 اسب بخار |
915 اسب بخار |
مجموع گشتاور |
1000 نیوتن متر |
980 نیوتن متر |
باطری |
19 کیلووات ساعت |
5 کیلووات ساعت |
گیربکس |
7 سرعته سکوئنشال |
7 سرعته دوکلاچه |
محور محرک |
چهارچرخ |
عقب |
شتاب صفر تا 96 |
2.9 ثانیه |
2.7 ثانیه |
مسافت 400 متر |
11.2 ثانیه |
10.0 ثانیه |
حداکثر سرعت |
355 کیلومتر/ساعت |
350 کیلومتر/ساعت |
مصرف سوخت |
4.0 لیتر (ترکیبی) |
8.3 لیتر (ترکیبی) |
بُرد تمام الکتریکی |
50 کیلومتر |
30 کیلومتر |
وزن |
1700 کیلوگرم |
1497 کیلوگرم |
نسبت قدرت به وزن |
529 اسب بخار/تن |
603 اسب بخار به تن |
طول |
4.64 متر |
4.58 متر |
فاصلهٔ محوری |
2.71 متر |
2.67 متر |
قیمت پایه |
1.2 میلیون دلار |
1.15 میلیون دلار |
این دوئلها، مقایسههایی برای دریافت و شناخت خودروهای برتر نیستند بلکه نظرسنجی برای شناخت خودروهای محبوبتر بین شما کاربران ایرانی میباشند؛ بنابراین با توجه به جمیع جهات، جذابیت، طراحی بدنه و کابین، برند، ویژگیهای فنی، قیمت و مقرونبهصرفه بودن و حتی تجربه کاربری، کدام خودرو را ترجیح میدهید؟ دلایل و معیارهای انتخاب خود را نیز لطفاً در بخش نظرات بیان فرمایید.