این کرم ها پس از ۴۷ هزار سال، دوباره زنده شدند!

کرم های 47 هزار ساله

شاید این روزها یکی از خوشحال ترین آدم های کره ی زمین، دانشمندان بلند پروازی باشند که رویای این را دارند که بتوانند راهی را پیدا کنند تا بتوانند انسان ها را به خوابی بفرستند تا در قرن های آینده بیدار شوند. خبر عجیب این روزهای دنیا در بخش علمی این است که دو کرم که در 47 هزار سال پیش، در اثر سرما و یخ زدگی منجمد شده بوده اند؛ مجددا پس از آب شدن یخ هایشان از خواب بیدار شده و اکنون هم در کمال تعجب سالم و زنده اند! شاید این اتفاق بتواند این دسته از دانشمندان را به آرزو و رویایشان برساند و ما بتوانیم که چندین هزار سال دیگر از خواب سرد خود بیدار شویم و جهان جدید را ببینیم. در ادامه با ما در الی گشت همراه باشید تا به اتفاق یکدیگر، داستان این کرم های 47 هزار ساله را در الی گشت مورد بررسی قرار دهیم.

طی یک فرآیند بسیار ساده، 2 کرم که دچار انجماد شده بودند و از عمرشان 47 هزار سال می گذشت از خواب زمستانی بسیار بسیار طولانی خود بیدار شده اند!

دقیقا قسمتی که موجب تعجب می گردد همین جاست، این دو کرم بعد از یخ زدگی آن هم در نزدیک به 50 هزار سال پیش بیدار شده اند یعنی اصلا نمرده بودند و حتی فسیل و یا جسد سالم مانده هم نشده بودند بلکه کاملا زنده بودند و تنها به خواب فرو رفته بودند. به این نوع انجماد، انجماد از نوع کریوژنیک می گویند.

کریوژنیک پدیده ای است که به زبان ساده تر می توان آن را به مرز علم واقعی و علم توصیفی توصیف کرد. این که کرم هایی که روزی یخ زده بودند و از این پدیده سالیان سال نیز می گذشت، یعنی از زمان عصر یخبندان تا به الان در خوابی بودند که حتی توانسته اند لقب طولانی ترین چرت تاریخ را به خود اختصاص دهند.

این کرم ها پس از بیداری از روی غریزه به دنبال غذا رفتنه اند و شروع به حرکت کرده اند و به نوعی عمل کرده اند که گویی اتفاق خاصی برایشان نیفتاده و تازه به وجود آمده اند!

قبل از این 2 کرم، کرم های دیگری مربوط به دوره ی باستان که با نام های علمی نماتدز (nematodes) آن ها را نام گذاری کرده بودند، در قسمتی از سیبری کشف شده بودند. دانشمندان پس از بررسی این کرم ها یافتند که آن ها بیش از 42 هزار سال سن دارند.

از دیگر اطلاعاتی که دانشمندان درباره ی این کرم ها پیدا کرده بودن این بود که این موجودات پس از این که در نقطه ای که منجمد شده بودند ساکن شده بودند، دچار پدیده ی انجماد در خود شده بودند.

محققانی که این کرم ها را تحت آزمایش و نظر داشته اند در مطالعه و بررسی رفتار این کرم ها مشاهده کردند که این کرم ها به محض این که از پدیده ی انجماد رهایی پیدا کردند و بیدار شدند، سریعا شروع به حرکت و جستجوی غذا کرده اند و این از نظر آن ها نشان دهنده ی این است که تمامی ارگان های زیستی و حیاتی این کرم ها سالم است و همچون زمان های عادی به کار خود باز مجددا شروع به کار نموده است. محققان دانشگاه پرینستون گزارش داده اند که این کرم ها همچون کرم های عادی که تنها چند روز از عمر آن ها می گذرد، شروع به انجام فعالیت های زیستی نموده اند.

محققانی که این مقاله را تدوین کرده اند، می گویند که: ما برای اولین بار توانستیم تا توانایی ارگانیسم های چند سلولی را در این کرم ها مشاهده و بررسی کنیم و با بررسی دقیق تر آنان امیدورایم که بتوانیم از ان سلول ها برای به وجود آوردن داروهای تسکین دهنده با ماندگاری بالا استفاده نماییم.

یکی از بهترین داده هایی که ما به دست آوردیم از قطب شمال بوده است و این فوق العاده است. در یکی از موسسات علمی در مسکو که در زمینه ی علوم فیزیک و شیمی مشغول به کار هستند، یک یخچال بزرگ که حاوی 300 کرم مختلف و گوناگون است و از دوره های مختلف و در جاهای مختلف زمین به دور هم گرد آمده اند، تنها 2 کرم از این تعداد به زندگی خود بازگشتند.

این دو کرم در حال حاضر با 47 هزار سال سن به عنوان قدیمی ترین موجودات زنده ی ساکن کره ی زمین در جهان شاخته می شوند.

در این رابطه محققان گفته اند که: تمامی کلیدهای ژنتیکی پلیتسوکا ها دارای مکانیسم های سازگاری با محیط علی الخصوص سرد هستند که ممکن است از نظر اهمیت علمی در زمینه های مختلف ما را به نتایج گوناگونی برسانند که به عنوان نه تنها یک گام بلکه چندین گام بزرگ در علوم مختلفی همچون علوم انسانی، علم زیست شناسی و علوم جانور شناسی به ثبت برسند.

این دو کرم از منطقه ی پوکریا که سردترین بخش روسیه به دست آمده اند. دانشمندان معتقدند که یکی از این 2 کرم از دل یک سنجاب مرده به وجود آمده است و تقریبا 32 هزار سال سن دارد. کرم دیگر که دقیقا 47 هزار سال سن دارد، از جسد یک مرده در بالای نزدیکی و قسمت بالایی رودخانه ی آلاژیا به دست آمده است.

از جمله ی علائمی که دانشمندان برای زنده ماندن این کرم ها از آن به عنوان عوامل تعیین کننده یاد می کنند این است که کرم ها در رسوبات مرغوبی قرار داشته اند و همین عاملی مهم بوده است. ب

به عقیده ی محققان در این منطقه تنوع قابل توجهی از موجودات تک سلولی وجود دارد. اکثر این موجودات در قرنطینه هایی با میانگین 100 ها هزار سال به حیات خود ادامه داده اند. از میان این وجودات می توان به چندین نوع از باکتری ها همچون: سینوباکتریوم، جلبک سبز، مخمرها، آمیب، دانه های گیاهان اشاره نمود.

رسوبات مرغوب باعث می شوند که تنوع قابل توجهی از موجودات تک سلولی به وجود بیاید که تا به حال حتی از میان ان ها باکتر یهای زنده هم استخراج شده است. با این حال، نتایج این مطالعه اینگونه ادعا می کند که اولین ماندگاری مولکول های موجود در مولکول های خاکی از رسوبات سیاره ی دیگر یعنی مریخ به وجود می آیند.

در سال 2000 دانشمندان گونه ای از اسپورها را که از باکتری های باسیلوس هستند را در درون کریستال های نمکی 250 میلیونی ساله پنهان شده بودند را کشف کردند و توانستند آن ها را به زندگی بازگردانند.

امروزه این سوال بسیاری از افراد مختلف است و بی صبرانه می خواهند تا یک جواب صریح و واحد علمی دریافت نمایند. به هر حال باید بگوییم که پر واضح است که سیستم بدنی یک انسان کامل را نمی توان با یک کرم مقایسه کرد و در حال حاضر هیچ راهی واقعی برای انسداد انسان ها و بازگرداندن آن ها به زندگی وجود ندارد، اما باید این را قبول کنیم که دانشمندان این گونه متوقف نمی شودند و همچنان به کارشان ادامه می دهند.

در سال 2016، یک دختر بچه ی 14 ساله که مبتلا به بیماری سرطان بود با گرفتن مجوزهای دادگاه های مربوطه ی انگلستان، به خوابی انجمادی رفت تا روزی بیدار شود که درمان این بیماری پیدا شده باشد! بدن منجمد این دختربچه در حال حاضر در یک آزمایشگاه و در کشور آمریکا نگهداری می شود.