چرا بچه های ژاپنی همیشه مطیع والدین هستند؟

ژاپن یک کشور واقعا تحسین شده است. در میان همه پیشرفت هایی که دارند، کودکان ژاپنی بسیار مطیع والدین هستند و رفتار خوب و مودبانه های دارند. آنها قوانین را یاد می گیرند و از آنها اطاعت می کنند و رفتار خود را به آنچه که از آنها انتظار می رود، سازگار می کنند. این روش پرورش کودکان بسیار شگفت انگیز است.  پدر و مادر ژاپنی اطمینان دارند که فرزندانشان رفتار مناسب را با نمونه ای که به آنها می دهند، یاد خواهند گرفت. در این راستا، آنها احساس مسئولیت خود را نسبت به فرزندان خود هیچ گاه از دست نمی دهند. شما احتمالا تعجب می کنید که چگونه این سبک پدر و مادر ژاپنی منجر به اطاعات کودکان خواهد شد. برای یادگیری عناصر کلیدی تربیت ژاپنی خواندن این مطلب را ادامه دهید. خواهید دید که این سبک بسیار متفاوت از شیوه های پرورش کودکان غربی است.

رفتار خوب و تحسین شده کودکان ژاپنی

بر اساس یک مطالعه مقایسه ای از تکنیک های پرورش کودک در جوامع مختلف تحت عنوان "نظم و انضباط در دوران کودکی" انجام شد. این تحقیق نشان می دهد که خانواده های ژاپنی دلبستگی، همدلی و هماهنگی را تقویت می کنند. این تحقیق نشان داد که کودکان ژاپنی از بزرگسالان خواسته اند که به طور اجتماعی رفتار کنند. با این حال، در خانه، کودکان کاملا وابسته به والدینشان (مخصوصا مادرانشان) هستند. آنها وابستگی را خنثی نمی کنند. برعکس، آنها در واقع آن را پذیرفته و تشویق می کنند. پدر و مادر ژاپنی تمایل فردی کودک را به انچه دوست دارد انجام دهد، کاهش می دهند. به همین دلیل در اکثر کودکان ژاپنی کج خلقی کمتری وجود دارد. با اینحال همیشه و در همه جا استثناءهایی وجود خواهد داشت.

وابستگی در ژاپن

والدین، به خصوص مادران، رابطه بسیار نزدیکی با فرزندان خود دارند. والدین این نزدیکی را تشویق و وابستگی را تقویت می کنند. همانطور که در ژاپن معمول است، والدین به لباس و تغذیه کودکان بسیار اهمیت می دهند. رابطه مادر و فرزند صمیمی است. آنها عملا یک واحد را تشکیل می دهند و به جای اینکه دو نفر جداگانه و مستقل باشند. ذهنشان را به اشتراک می گذارند. در طول سه سال اول زندگی یک کودک، مادر جای همه چیز را برای فرزند پر خواهد کرد. در ژاپن، مادران واقعا خود را به فرزندان اختصاص داده اند. بعید به نظر می رسد که یک کودک ژاپنی قبل از سن سه سالگی در یک مهد کودک یا پیش دبستانی باشد.

تکنیک های پرورش کودکان در ژاپن

بسیاری از والدین ژاپنی بر این باورند که فرزندانشان وقتی به خوبی رفتار می کنند که فرزندانشان بر اساس اعتقادات فلسفی خود رشد کنند. آن ها پرورش ناشی از آرمان کنفوسیوس را مد نظر خود قرار می دهند که آموزش دادن فرزندان با مهربانی است. بعد از همه، این فضیلت صلح و شادی درونی را ایجاد می کند. بر اساس این اصل، اینها بعضی از اجزای سازنده اساسی کودکان ژاپنی هستند:

قدرت نصیحت
اول از همه، مادران ژاپنی از تعصب، پیشنهاد و گاهی اوقات شرمساری برای نظم دادن استفاده می کنند. به این ترتیب آنها از برخورد مستقیم با فرزندان کوچک خود اجتناب می کنند. به طور طبیعی این روش،  نگرش های کودکانه و یا تهاجمی کودک را به حداقل می رساند. علاوه بر این، مادران ژاپنی از پیشنهاد دادن بسیار استفاده کنند. به جای گفتن "اسباب بازی های خود را بردارید"، آنها می گویند "حالا با اسباب بازی های خود باید چه کنید؟" بنابراین، کودک باید جواب درست و منطقی را تعیین کند. با این حال، اگر کودک مایل به انجام آن نیست و وانمود می کند که این سوال یا پیشنهاد را نمی شنود، مادران با رفتار به جای خود موجب خجالت کودک خواهند شد. اما هیچگاه به اذیت ئ تحکم روی نخواهند آورد.

قدرت حرکات

کودک ژاپنی قدری به مادرش وابسته است که حتی از احساسات و حرکات مادرش آگاه است. آنها حتی حالت های مادر خود را می دانند. بنابراین، کودک همه چیز را با توانایی خود انجام خواهد داد تا این هماهنگی حالت های مادر را مختل سازد. هنگامی که مادر چیزی را پیشنهاد می کند، همچنین با طرز چهره و ایما و اشاره بیان می کند که اگر از او اطاعت نکند، شگفت زده خواهد شد.

فهم و عشق مساوی با اطاعت کودکان از والدین

مادران ژاپنی نیز یاد گرفته اند که خلق و خوی کودکان خود را درک کنند. آنها از این مهارت استفاده می کنند تا هر زمان که لازم باشد، روش متقاعد کردن خود را تغییر دهند. اگر آنها متوجه شوند که فرزندشان از یک درخواست تبعیت نمی کند، سعی خواهند کرد که درخواست خود را در آن لحظه انجام ندهند. احتمالا بعدا درخواست را انجام خواهند داد. بسیاری از والدین ژاپنی هر کاری را که لازم است انجام دهند تا فرزندانشان احساس عشق، ارزش و احترام کنند. آنها تجسم صبر، عشق و مهربانی هستند. این سبک والدین مطمئنا برای مادران غربی چالش برانگیز است.