این ماهنامه انگلیسی از سال 1933 تا امروز فعال بوده و به تازگی 85 سالگی‌اش را جشن گرفته است. این مجله هر 10 سال یک بار هم فهرستی 10تایی از بهترین فیلم‌های تاریخ را به‌روزرسانی و اعلام می‌کند و عمده شهرت جهانی آن هم به خاطر همین فهرست است. منتقدان سایتاندساند هر سال هم فهرستی از فیلم‌های برتر سال را انتخاب می‌کنند. این نشریه سال گذشته فیلم آمریکایی «برو بیرون» به کارگردانی جردن پیلی را به‌عنوان بهترین فیلم سال انتخاب کرد. آن فیلم بعدا نامزد اسکار بهترین فیلم شد و جایزه بهترین فیلمنامه غیراقتباسی را برد. دو سال پیش فیلم آلمانی «تونی اردمان» به کارگردانی مارن آده بهترین فیلم سال به انتخاب سایتاندساند شد. آن فیلم بعدا نامزد اسکار بهترین فیلم خارجی‌زبان شد و چنان که گفته شده قرار بود برنده نهایی جایزه باشد که البته به خاطر حواشی ایجاد شده اسکار آن سال به اصغر فرهادی برای فیلم «فروشنده» رسید.
«مهتاب» انتخاب دوم این نشریه اسکار بهترین فیلم را برد. «او» فیلم سوم منتخب سایتاندساند در سال 2016، جایزه گلدن‌گلوب بهترین فیلم خارجی‌زبان را از آن خود کرد. حالا در فهرست بهترین فیلم‌های سال 2018 منتقدان سایتاندساند 27 فیلم سینمایی را به ترتیب اولویت به‌عنوان بهترین فیلم‌های سال انتخاب کرده‌اند. نکته مهم این است که دو رویداد مهم سینمایی جهان هم در پیش است؛ یکی گلدن‌گلوب و دیگری اسکار. با این اوصاف باید منتظر باشیم تا برندگان نهایی جوایز معتبر این دو رویداد سینمایی از میان فهرست سایتاندساند انتخاب شوند. فهرستی که طبق آنچه گفته شد، در سال‌های اخیر انتخاب‌های هوشمندانه‌ای داشته و صدرنشینان فهرستش همواره در رویدادهای سینمایی جهان جوایز بزرگی به دست آورده‌اند.
بهترین فیلم‌های 2018
در تازه‌ترین فهرست این مجله، فیلم سیاه و سفید «رُما» به کارگردانی آلفونسو کوارون کارگردان، فیلمنامه‌نویس، تهیه‌کننده و تدوینگر تحسین‌شده مکزیکی در صدر فهرست قرار دارد. انتخاب این فیلم اسپانیایی‌زبان دور از انتظار نبود. «رُما» امسال جایزه شیر طلای بهترین فیلم جشنواره ونیز را دریافت کرد و نماینده مکزیک در بخش فیلم خارجی‌زبان نود و یکمین دوره جوایز اسکار هم است. این فیلم در چند روز اخیر از سوی انجمن منتقدان فیلم لس‌آنجلس و حلقه منتقدان فیلم نیویورک نیز به‌عنوان بهترین فیلم سال انتخاب شد. رُما همچنین نامزد سه جایزه گلدن‌گلوب از جمله جایزه بهترین فیلم خارجی‌زبان شده است. داستان رما در مکزیک دهه 1970 روی می‌دهد و قصیده‌ای درباره دوران کودکی خود کوارون است. قصه بر دو خدمتکار مکزیکی متمرکز است که به‌طور خستگی‌ناپذیری از یک خانواده کوچک از طبقه متوسط در محله رما در مکزیکوسیتی مراقبت می‌کنند. رتبه دوم این فهرست در اختیار «رشته خیال» به کارگردانی پل تامس اندرسن آمریکایی است که در سبک درام-تاریخی ساخته شده است و موضوع آن به مد لباس در لندن دهه 1950 برمی‌گردد.
از بازیگران آن می‌توان به دانیل دی‌لوئیس، لسلی منویل و ویکی کریپس اشاره کرد. براساس آنچه گزارش شده این فیلم آخرین فیلمی است که دانیل دی‌لوئیس در آن به ایفای نقش می‌پردازد. سومین فیلم «سوختن» است؛ ساخته لی چانگ‌دونگ کارگردان کره‌ای که بر اساس داستان «سوزاندن انبار» نوشته هاروکی موراکامی نوشته شده است. این فیلم برای رقابت در کسب نخل طلا هفتاد و یکمین جشنواره فیلم کن انتخاب شد و نظر مثبت بسیاری از منتقدان را به خود جلب کرد. این فیلم دومین فیلم برتر سال به انتخاب انجمن منتقدان فیلم لس‌آنجلس بوده است. فیلم بعدی «جنگ سرد» به کارگردانی پاول پاولیکوفسکی است. یک فیلم درام لهستانی که به روایت قصه‌ای عاشقانه در دل جنگی سرد می‌پردازد. این فیلم برای رقابت در کسب نخل طلا هفتاد و یکمین جشنواره فیلم کن انتخاب شد. پنجمین فیلم این فهرست «اولین اصلاح‌شده» تازه‌ترین ساخته پل شریدر است. شریدر که به کارگردانی روی آورده پیش‌تر به‌صورت اختصاصی فیلمنامه می‌نوشت و جالب آنکه فیلم «راننده تاکسی» به کارگردانی مارتین اسکورسیزی از آثار اوست. این فیلم نامزد جایزه شیر طلایی هفتاد و چهارمین جشنواره فیلم ونیز شد.
اورسن ولز در فهرست
نکته جالب در این فهرست فیلمی از اورسن ولز است که البته نسخه بازسازی شده و نهایی از فیلم ناتمام این فیلمساز است. فیلم «سمت دیگر باد» بعد از بازگشت اورسن ولز به آمریکا پس از دو دهه ساخته شد و فرآیند ساختش سال‌هایی طولانی هم به درازا کشید. فیلمبرداری این فیلم در سال 1970 و پس از بازگشت ولز به آمریکا پس از دو دهه آغاز شد اما وی سال 1976 شروع به کار کرد. ولز به‌صورت متناوب تا سال 1980 هم درگیر ساخت این فیلم بود تا اینکه در این سال با موانع قانونی، مالی و البته سیاسی روند ساخت فیلم متوقف شد. پس از مرگ ولز در سال 1985، چند نفر تلاش کردند تا این فیلم ناتمام را تمام کنند. در سال 2014 پروژه تحت نظارت بوگدانویچ و فرانک مارشال ساخته شد. در نهایت این فیلم در سال 2018 در هفتاد و پنجمین فستیوال فیلم بین‌المللی ونیز به نمایش درآمد و البته نقدهای مثبتی هم دریافت کرد. ولز در سال 1972 برای این فیلم از ایران هم کمک مالی دریافت کرد.
