به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اسوشیتدپرس، ویلهلم گنازینو نویسنده و روزنامهنگار آلمانی روز جمعه در مونیخ درگذشت.
وی ابتدا کارش را به عنوان روزنامهنگار برای مجله «پاردون» و «لزهسایشن» شروع کرد و از اوایل دهه 1970 به عنوان نویسنده آزاد مشغول به کار شد. نخستین کتاب او با عنوان «حضور» در سال 1965 با اقبال کمی روبه رو شد اما سه گانهاش با عنوان «آبشافل» در سال 1977 اقبال زیادی را متوجه وی کرد.
گنازینو با نوشتن این سهگانه که انتشارش تا سال 1979 به پایان رسید، به شهرت رسید. پس از آن چندین رمان تحسین شده و یک نمایشنامه نیز منتشر کرد و برای آثارش موفق به کسب جوایز معتبر ادبی آلمان شد که جایزه جورج بوشنر از جمله آنهاست.
این نویسنده سال 1943 در مانهایم متولد شده بود و دوران کودکی را با سه خواهر و برادرش در دوره پس از جنگ در این شهر گذراند. او دبیرستان را برای رویاهایی که درباره نویسندگی داشت، ترک کرد، اما مدتی بعد به تحصیل ادامه داد و در رشته فلسفه و جامعهشناسی فارغالتحصیل شد.
وی از سال 1965 کارش را به عنوان روزنامهنگار آغاز کرد و مدتی بعد با مجله طنز «پاردون» همکاری کرد و مدتی از ویراستاران مجله «لزهسایشن» بود.
گنازینو به عنوان نویسنده و خبرنگار رادیویی نیز کار میکرد و برای روزنامهها و مجلهها نیز مطلب مینوشت.
سال 1990 او به عضویت آکادمی زبان و شعر دارمشتات درآمد و پس از سالها زندگی در هایدلبرگ در سال 2004 در فرانکفورت ساکن شد و در همان سال جایزه جورج بوشنر را دریافت کرد که از معتبرترین جوایز ادبی ادبیات آلمان است. جایزه زبان «رینکه» در سال 2010 از جوایز متاخرتر وی است که برای رمان «خوشبختی در زمانهای دور خوشبختی» بود، به وی اهدا شد.
این نویسنده 18 عنوان کتاب و یک نمایشنامه در کارنامه ادبیاش دارد. «سال های دروغین» 1979، «لکه. ژاکت. اتاق. درد» 1989 ، «چتری برای یک روز» 2001 ، «در دوردست» 1993 ، «تصویر نویسنده، رمان خواننده است» 1994 ، «خوشبختی در زمانهای دور خوشبختی» 2009 از جمله آثار این نویسنده هستند.
کتابهای گنازیو به زبانهای متعدد از جمله انگلیسی، فرانسوی، یونانی، ایتالیایی، لیتوانیایی، هلندی، روسی ، اسلوونیایی، اسپانیایی ، چکی و مجارستانی ترجمه شدهاند.