به گزارش ایسنا؛ در هر پروازی، بطور مثال در سفینه سایوز، سه نفر شرکت دارند: فرمانده سفینه و دو مهندس که با شماره‌های یک و دو شناخته می‌شوند. هر یک از این سرنشینان، وظایف خاص خود را دارند و در جریان آموزش و تمرین‌ها باید در کنار کارهای گروهی، به شرح وظایف خود کاملاً مسلط شوند.
تمامی وظایف فضانوردان در دفترچه‌های جداگانه‌ای با ذکر جزئیات و چگونگی عمل و زمان هر یک از امور ثبت شده است و فضانوردان وظیفه دارند طبق دستورالعمل این کتابچه‌ها کار کنند. در این دفترچه‌ها همچنین مشکلات احتمالی و راه حل و یا کاری که فضانورد در زمان بروز آن اتفاق انجام دهد نیز ثبت شده است.
نکته جالب آنکه تمامی موارد کدگذاری شده و مکالمات بین فضانورد و مرکز هدایت پرواز برای کوتاه شدن مکالمه و یا سربسته صحبت کردن با کدهای مربوطه انجام می‌شود. این رمز یا کدگذاری‌ها در برخی مواقع منجر به وقایع جالبی شده است.
بطور مثال در جریان پرواز وستک -4 قرار بود اگر فضانورد در مدار زمین دچار مشکل شد با گفتن جمله "برق هوای طوفانی را می بینم" بطور رمزی به مرکز هدایت پرواز اطلاع دهد تا آنها برای برگرداندن سفینه وارد عمل شوند. از قضای روزگار در جریان سفر، پاول پاپوویچ سرنشین سفینه، در نقطه‌ای واقعاً شراره‌های برق را دید و با تعجب گفت شراره‌های برق را می بینم. مرکز هدایت پرواز هم به تصور اینکه او دچار مشکل شده سامانه بازگشت سفینه را به کار انداخت و در حالی که پاپوویچ آماده بود سفر فضایی را ادامه دهد، مجبور به بازگشت شد!