بانی‌فیلم: انگار بحث جایزه گرفتن و چه جایزه‌ای از کجا گرفتن هنوز برای خیلی از فیلمسازان داخلی جا نیفتاده؛ این تلقی نادرست را نباید صرفاً یک اشتباه محاسباتی و ناآگاهی ناخواسته دانست بلکه این وضعیت در واقع افتادن یک شخص در عالمی غیرواقعی‌ست؛ به عبارت ساده، سکون در نوعی «توهمٌ» و اصرار بر «بودن» و «ماندن» در این عالم متوهٌم است.
باید پاسخی برای این پرسش‌هاس همیشگی که مدت‌هاست گریبان سینمای ایران را گرفته پیدا کنیم که چرا یک عده، جایزه یک هفته فیلم در یک کشور دیگر که غالبا با هدف بزینس و پول درآوردن برگزار می‌شود را با یک فستیوال رسمی دارای شناسنامه هم‌تراز می‌دانند؟
یا اینکه چرا برخی بنا به دلایلی با استفاده از برخی رانت‌ها، جایزه یک جشنواره درجه 2 و حتی 3 را در زمره فستیوال‌های ردهA قرار می‌دهند؟
نکته عجیب‌تر این ماجرا، جانبداری برخی از خبرنگاران سابق و روابط‌عمومی‌های فعلی‌ست که دانسته بر طبل این توهّم می‌کوبند!
ویدیویی که می‌بینید بخش کوتاه از سریال «قهوه تلخ» است و استهزایی بر نهادینه شدن این توهّم نزد برخی از فیلمسازان!
«آگاهی» در دانستن است؛ باور کنید!
اشتراک گذاری در: 