چطور ایران می تواند علاقه مردم منطقه را به دست آورد؟

حتی اگر ایران هم خود بخواهد، احتمالا چنین کاری امکان پذیر نباشد چون ایران دل آنها را با زور به دست نیاورده تا مثلا زور کند که فراموش اش کنند.

شرایط منجر می شود که علاقه مردم منطقه به ایران روز به روز بیشتر شود.

چیزی که احتمالا آمریکایی ها و همپیمانانشان توان درک آن را ندارند و تصور می کنند که با پول و زور می توانند کاری کنند مردم منطقه به آنها احترام بگذارند.

علیرغم همه تبلیغات منفی ای که سالهاست در کشورهای عرب منطقه بر علیه ایران انجام می شود و علیرغم اینکه ایالات متحده و اسراییل و همپیمانان عرب آنها باور داشتند دیگر کار تمام است و مردم این منطقه با ایران دشمن شده اند (حد اقل بخشی از آنها)، اما رویارویی مقتدرانه ایران در مقابل ایالات متحده و انگلیس مجددا منجر شده که محبوبیت ایران در منطقه دو چندان شود.

هنوز که هنوز است ایالات متحده و اسراییل برای مسلمانان و عرب ها دشمن اول به حساب می آیند و برای قرن های متمادی مردم منطقه خاورمیانه از انگلیسی ها کینه به دل داشته اند و دارند.

وقتی که حزب الله لبنان با حمایت ایران توانست اولین پیروزی اعراب ومسلمانان بر علیه اسراییل را در سال 2000 میلادی رقم بزند و با زور بازو سرزمین های اشغال شده لبنان را آزاد کند عکس های سید حسن نصر الله در خیابان ها و منازل اکثر اعراب به عنوان قهرمان ملی قابل رویت بود.

بدیهی بود که رهبران کشورهای عربی که هیچ پایگاه مردمی ای ندارند از این ماجرا بسیار ناراحت شوند و به دنبال آن باشند که هم با حزب الله و هم با ایران به مقابله بپردازند.

سال 2006 میلادی برخی کشورهای عربی با اسراییل همراه شدند تا حزب الله را نابود کنند اما با کمال تعجب پس از 33 روز این حزب الله بود که پیروز شد و موفقیت آن محبوبیت حزب الله و ایران را در دل مردم عرب و مسلمان دو چندان کرد.

طبیعی بود که اینبار اینها به دنبال ضربه زدن به پشتیبانان حزب الله روی بیاورند و به همین دلیل مشاهده می کنیم که توطئه نابودی سوریه که گذرگاه اصلی ارتباط ایران و حزب الله به حساب می آمد رقم خورد و اما پس از هفت سال امروزه سوریه مقتدر تر از سابق قد علم کرده و توانسته بر دشمنان خود پیروز شود.

نباید توقع داشت با توجه به کشتارها و قتل عام هایی که ایالات متحده و اسراییل در منطقه انجام داده اند مردم این منطقه به آمریکا و یا اسراییل علاقه داشته باشند و طبیعی است که وقتی کشوری در مقابل آنها قد علم می کند محبوبیت آن دو چندان می شود.

پس از ماجرای سرنگونی پهباد آمریکایی بسیاری از همان عرب هایی که با ایران مخالف بودند به طرفداری از ایران روی آوردند و وقتی با بسیاری از دوستان خبرنگار در کشورهای عربی صحبت می کردم همه از خوشحالی مسلمانان از توانمندی و جسارت ایران در مقابله با ایالات متحده صحبت می کردند.

چند روز پیش ایرانی ها یک کشتی انگلیسی را به دلیل تخلف از مقررات بین المللی توقیف کردند و روز گذشته با تعدادی از دوستان فعال در رسانه های کشورهای عربی مختلف صحبت می کردم، افرادی که برخی در کشورهایی کار می کنند که خود را دشمن ایران می دانند،  همه متفق القول اذعان داشتند که مسلمانان در این کشورها از عملکرد ایران احساس غرور می کنند و علیرغم همه تبلیغات منفی ای که بر علیه ایران انجام شده همه به توانمندی و اقتدار ایران و ضعف رهبرانشان قبطه می خورند.

یکی از دوستان که سعودی است به من می گفت چیزی که بسیاری از سعودی ها را ناراحت تر کرده این است که پادشاه عربستان سعودی  موافقت کرده بیش از پانصد سرباز آمریکایی برای حمایت از عربستان وارد خاک این کشور شوند، امری که به نوع خود یک توهین برای همه مردم عربستان که قبول ندارند چکمه آمریکایی ها روی خاک آنها قدم بگذارد به حساب می آید.

شاید برخی به یاد نداشته باشند اما یکی از دلایلی که سازمان القاعده نسبت به عربستان سعودی زاویه پیدا کرد این بود که عربستان سعودی اجازه داد آمریکایی ها از خاک عربستان سعودی برای حمله به عراق استفاده کنند.

حال طبیعتا وقتی که مردم همان عربستان سعودی رفتار رهبران ایران و اقتدار وایستادگی ایران در قبال ایالات متحده و انگلیس و اسراییل را مشاهده می کنند و در مقابل ضعف و ذلت و خاری ای که رهبرانشان ایجاد کرده را مشاهه می کنند بدیهی است که احساس درونی شان به ایران گرایش پیدا کند.

این احساس را ایران با اشغال عربستان سعودی و یا دیگر کشورهای اسلامی به دست نیاورده بلکه با رفتار و عملکرد خود به دست آورده و این دست ایران نیست که بخواهد به اینها بگوید دیگر مرا دوست نداشته باشید.