علی را من به مـــــولا می شــــناسم قــــرین با بیــــتِ الله می شنــــاسم
فتائی چون علی عالَم نـــدیده است من او را رمـــــــز الاّ می شـــــناسم
به کعبـــه مولِد و مقتـــل به مسجـد از این برتر کجـــــاها می شنــــاسم؟
مجــو وصف علی مر وصـف او را ز یــــارِ غـــــارِ حــــــرّا می شنـاسم
کسی منـــکر بود فضـــل علی را؟ من او را نفس طـــــاها می شنــــاسم
به غیـــــــر او علی گر نــــام باشـد من آن را بی مسمـــــــّـا می شنـــاسم
بپــروردش عـلی را شخص احمـد مـــربّی با مربـــــّـا می شنـــــــــاسم
خــدا وصفش نمود انـدر کتـــابش من او را ز «اَنفُسِنـــــا » می شنـــــاسم
عــــلی از من بُوَد من از علیـِـــــَم دو اند، من آن دو یکتـــــا می شناسم
خدا در فضـــل ایمانش چنین گفت مـــر او را کی چــو سقّـا می شناسم؟
رفیـــــقِ عالَــــم و شـافع به محشـر به دنیــــــا و به عقبـــــــــا می شناسم
علی آن مـــرد پیــکاری که در رزم گـریزان جمـــــله اعـــــدا می شناسم
نشینـــد، دل سپـــــارد، گــوش دارد بـه نــــرمی با یتـــــاما می شنــــاسم
علی هست اولین مســـلِم به عالــــم مـن او را بعـــــد مولا می شـــناســم
به وقت خــــواندن عقد اخـــــوت یـگانه فـــــرد آخــــا می شنـــــاسم
اگر بر عــــلم باشد در به عــــالـم علی تنـــــها ز درها می شنــــــاسم
مگو خــمّ غدیر یک بــرکه ای بود من آن را صــد چو دریـا می شناسم!
ز امواج غـــــدیر عالـَـــم خروشیـد معـــــاند بی ســـر و پا می شنـــاسم
مگوقنبـــــر بُوَد یک از غـــلامـش من اورا بــِـــه ز آقـــــا می شنـــاسم
به میـــــدان نبرد زورآزمـــــایــان فــــراری رو به صحــــرا می شـناسم
به وقت دعــــوی مــردم به نــزدش ز حُـکمش من ثنـــــاها می شنــاسم
علی ای صــــوت عـــدل آدمیــزاد کجــا کس از تــو اَولا می شنـاسم؟
عــــلی با آنهمه شهــرت و قــدرت مـن او را مــــرد تنهــــا می شنـــاسم!
ز فعـــل دشمــن و هم دوست او را مَهیــــن مظـــلوم دنیـــا می شناسم!
یکی او را خـدا گفت و غــلوّ کـرد من آن را قول رســـــوا می شنـــاسم
دگر گــردید دشمن از جهـــــالت از آن کشتـــــار بیجــا می شنــــاسم
اگر پرســـــی ز اصــــل شیعـــة او ز فعــــل و قــــول بی تا می شنــاسم
بزن بر دامــــن مولا «رضـــا» که او بــــرون از گفت و امـــــّا می شناسم