مهدی تیموری روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: با افتتاح مرحله نخست پروژه هوشمندسازی حفاظت از پارک ملی گلستان به عنوان یکی از ذخیرههای زیستکره که روز گذشته انجام شد، محیطبانان از این پس وضعیت بهتری در پایش منطقه دارند.
وی بابیان اینکه برای اجرای مرحله نخست این طرح 12 میلیارد ریال اعتبار هزینه شده است گفت: با توجه به اهمیت حفاظت از پارک ملی گلستان، استفاده از فناوری نوین و امکانات روز حفاظتی مانند شبکه بیسیم، دوربینهای عکاسی و فیلمبرداری چشمی، جیپیاس و دوربین پایش میدانی برای کمک به محیطبانان با هدف جلوگیری از فعالیتهای غیرمجاز متخلفان ضروری است.
رییس پارک ملی گلستان ادامه داد: شبکه بیسیم محیطبانان این پارک بعد از چند سال خرابی با همکاری شرکت صاایران و با استفاده از تجهیزات روز فعال شد و حدود 12 دستگاه از دوربینهای مختلف پایش در مرحله نخست اجرای پروژه در محدوده پاسگاه محیطبانی میرزابایلو نصب شد.
تیموری افزود: 135 ردیف سازمانی برای فعالیت در پارک ملی گلستان تعریف شده اما هم اینک نیروهای فعال محیطبان در این پارک تنها 35 نفر هستند بنابر این باید با استفاده از فناوریهای نوین تا حدودی این کمبود نیرو را جبران کنیم و به طور قطع با تخصیص اعتبار مراحل بعدی این پروژه ملی اجرا میشود.
وی گفت: پروژه هوشمندسازی حفاظت برای نخستین بار به صورت پایلوت در پارک ملی گلستان در حال انجام است تا در صورت موفقیت در دیگر مناطق کشور نیز اجرا شود.
به گزارش ایرنا، پارک ملی گلستان قدیمی ترین پارک ملی ثبت شده در ایران و پناهگاهی کم نظیر برای حیات وحش است که 1350 گونه گیاهی و 302 گونه جانوری از جمله نیمی از گونههای پستانداران ایران را در حدود 900 کیلومتر مربع گستره خود جای داده و به همین دلیل به عنوان ذخیره گاه زیست کره در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.
پارک ملی گلستان بدون تردید ارزشمندترین منطقه ایران چه از لحاظ کمیت و چه از نظر تنوع زیست جانوری و گیاهی است و تنوع زیستی این پارک حتی فراتر از برخی کشورهای اروپایی است که صدها برابر این پارک وسعت دارند.
پارک ملی گلستان از بهترین زیستگاههای پستانداران بزرگی چون پلنگ، خرس قهوهای، گرگ، وشق، مرال، شوکا، گوسفند وحشی و بز وحشی، آهوی ایرانی و گراز است و به ویژه به خاطر جمعیت فراوان قوچ و میش اوریال معروف است.
گلستان در سال 1354 نخستین پارک ملی ایران شد که در فهرست میراث جهانی یونسکو به عنوان یکی از 50 ذخیره گاه زیست محیطی کره زمین به ثبت رسیده است.
بیشتر گستره پارک در استان گلستان، حدود 34 درصد آن در استان خراسان شمالی و بخش ناچیزی نیز در استان سمنان قرار دارد.
3042/1860