پنجاه و هفت تن از نمایندگان مجلس، طرح یک فوریتی «رفع انحصار از زبان انگلیسی در نظام آموزش همگانی» را به هیأت رئیسه مجلس تقدیم کرده‌اند؛ موضوعی که این روزها با اظهارنظر یکی از امضاکنندگان این طرح در حمایت از حذف اجباری بودن آموزش زبان انگلیسی در مدارس و آوردن دلایل عجیبی نظیر آنکه «انگلیسی زبان مورد استفاده بیشتر جاسوسان است» به محل بحث فراوانی در شبکه‌های اجتماعی تبدیل شده است.
حسن نورزی همچنین بر این باور است، «انگلیسی زبان علمی دنیا نیست» و دلیل اجباری بودن آموزش زبان انگلیسی در نظام آموزشی ما این است که در زمان شاه به دلیل قرابت شاه با انگلیس و آمریکا، سنگ بنای این کار گذاشته شده و این مسأله اشتباه است.
آنچه در متن این طرح آمده، یکی اشاره به این موضوع است که زبان انگلیسی، تنها زبان فراگیر جهان نیست و به همین دلیل، نیازی نیست فقط آموزش این زبان در مدارس اجباری باشد. همچنین از آنجا که آموزش زبان در مدارس نسبت به آموزش در آموزشگاه‌های آزاد کمتر موفقیت‌آمیز بوده، بهتر است آموزش همه زبان‌های انگلیسی و غیرانگلیسی از مدارس خارج و به آموزشگاه‌های آزاد سپرده شود. در واقع در این طرح می‌خواهند اجباری بودن آموزش زبان خارجی از مدارس را حذف کرده و آن را اختیاری به آموزشگاه‌های آزاد بسپارند تا طی آن هر دانش‌آموزی مجبور نباشد، تنها زبان انگلیسی را بیاموزد و در انتخاب آموزش زبان مخیر باشد.
طبیعی است که این موضوع مخالفان فراوانی دارد. بسیاری معتقدند این نحوه آموزش زبان خارجی در مدارس است که باید تغییر پیدا کند، نه اینکه صورت مسأله حذف شود، چون تجربه نشان داده آموزش زبان انگلیسی و عربی در مدارس چندان موفق نبوده است. بسیاری دیگر هم با این استدلال که انگلیسی زبان رایج و فراگیر دنیا نیست و زبان علمی دنیا نیست، مخالفند.
اکنون می‌خواهیم نظر شما را در این باره بدانیم. شما در کدام طرف این جدال ایستاده‌اید؟
ارزیابی شما از نحوه آموزش زبان در مدارس چگونه است؟
آیا سپردن آموزش زبان به آموزشگاه‌های موفقیت‌آمیز خواهد بود؟
آیا سپردن آموزش زبان به آموزشگاه‌های آزاد فرصت یکسانی را در اختیار همه قشرهای جامعه برای فراگیری زبان قرار می‌دهد؟