خلاصه داستان:
دو دزد پیر و کهنسال پس از آزادی از زندان به امید اینکه سهمشان از آخرین دزدی نزد همدست زنشان می باشد، به سراغ او می روند اما متوجه می شوند که این زن پول ها را بازی در یک فیلم هزینه کرده و خود فیلم هم با مشکلاتی مواجه شده است. بنابراین پیرمردها تصمیم می گیرند مجددا دزدی را آغاز نمایند و...
کارگردان :
امیرشهاب رضویان : متولد سال 1344 در شهر همدان می باشد و فیلمسازی را در سال 1359 با ساخت آثار کوتاه در سینمای آزاد همدان آغاز کرد. مهمترین و مشهورترین فیلمی که امیرشهاب رضویان تا به امروز ساخته « مینای شهر خاموش » نام دارد که توانست در سال 1385 برای او سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی را به ارمغان بیاورد.
درباره فیلم « یک دزدی عاشقانه» :
برای ساختن یک کمدی جذاب ویژگی های بسیاری نیاز است. از خلق موقعیت گرفته تا ایجاد یک نقطه آغاز و پایان برای داستان که در این بین انتقادات یا صحبت های اجتماعی نیز در قالب موقعیت های کمیک به مخاطب عرضه شود. در واقع برعکس آنچه که اغلب پنداشته می شود، ساخت یک اثر کمدی هرگز به راحتی امکان پذیر نبوده و تجربه و بینش اجتماعی بالایی برای ساخت یک فیلم سینمایی در این ژانر نیاز می باشد.
اما « یک دزدی عاشقانه » از آن دسته آثاری است که اصلا نمی توان آن را به درستی تحلیل یا در ژانر خاصی قرار داد. جدیدترین فیلم امیر شهاب رضویان که روزگاری با فیلم « مینای شهر خاموش » آبرویی برای خود خریده بود، یک اثر درهم و پیچیده از انواع و اقسام ابتذال است که بصورت اتفاقی سر از سالن های سینما درآورده و قصد دارد و مشخص نیست به دنبال جذب کدام قشر از مخاطبین سینما می باشد.
فیلمنامه « یک دزدی عاشقانه » به شدت سطحی و دارای شلختگی های فراوان می باشد که علت و معلول در آن مشخص نیست. تا نیمی از فیلم که پیرمردها از زندان آزاد شده اند و به دنبال پول و زندگی خودشان هستند، ما اصلا نمی دانیم که قرار هست چه اتفاقی رخ دهد و صرفا کارگردان در این دقایق با ایجاد موقعیت های بی ربط و منفعل ، سعی در خنداندن مخاطب، آن هم به دلیل هیچ و پوچ می باشد. در واقع در دقایق زیادی از فیلم مخاطب اصلا نمی داند که باید به چه چیز در جریان فیلم بخندد یا چه چیز برایش جالب توجه باشد که به آن واکنش نشان دهد.
ارتباط دادن مقوله سینما به دزدی نیز از جمله مواردی بود که می شد با دقت در نگارش متن و پرداخت موقعیت، لحظات کمیک جذابی از دل آن خارج نمود. اما نویسندگان پرتعداد فیلم بدترین راه ممکن را برگزیده اند و در ایجاد پل ارتباطی میان هنروران آماتور و داستان سرقت، به هیچ توفیقی دست پیدا نکرده اند. فیلم در لحظاتی رویه ای درام را دنبال می کند و خود را جدی می گیرد اما دقایقی بعد قصد خنداندن مخاطبش را دارد که در هر دو حالت بدترین خود را به نمایش گذاشته است؛ بدترینی که با کمترین شخصیت پردازی ممکن بوجود آمده بطوریکه تا انتهای فیلم هم نمی توانیم حتی یک لحظه با این هیچکدام از این شخصیت های گیج و مشنگ همذات پنداری نمائیم.
مخاطب سینما هرآنچه که از این شخصیت ها در تصویر می بیند به حمام و آواز و قِر کمرهای عجیب و غریبی خلاصه می شود که شاید بهترین نمونه اش را بتوان در آثار سالهای پیش از انقلاب جستجو کرد. منطق روایی در داستان نیز وجود خارجی ندارد و سیر تحول شخصیت های داستان که در میانشان عاشقانه ای هم شکل می گیرد، مضحک و فاجعه بار است.
مهدی هاشمی در یکی از بدترین نقش آفرینی های دوران بازیگری اش در فیلم « یک دزدی عاشقانه » باعث تاسف و حسرت مخاطب می شود. تاسف از این جهت که سینمای ایران دیگر فرصتی به او به جهت ابراز توانایی هایش ارائه نمی دهد تا او مجبور باشد در اینچنین آثار عجیب و غریبی مشاهده شود. وضعیت فرهاد آئیش و لوون هفتوان نیز بهتر از مهدی هاشمی نیست و اوج ابتذال و سقوط فیلم را می توان در رقص ها و قِر کمرهای بی ارتباط این افراد در کنار هم مشاهده نمود.
نوشتن بیشتر درباره « یک دزدی عاشقانه » بیهوده به نظر می رسد. جدیدترین فیلم امیر شهاب رضویان به حدی آشفته و ویران است که به سختی می توان آن را تا انتها تحمل کرد. در روزهایی که سینمای ایران مملوء از کمدی های سطحی شده و با توجه به آمار فروششان به نظر می رسد که تولید آنها نیز تداوم پیدا کند، « یک دزدی عاشقانه » یک رقیب سرسخت برای آنان محسوب می شود!
منتقد : میثم کریمی
به کانال رسمی مووی مگ در تلگرام بپیوندید!
نام فیلم : یک دزدی عاشقانه 
کارگردان : امیرشهاب رضویان
فیلمنامه : امیرشهاب رضویان، تهمینه بهرام علیان، سید محسن نبوی
تهیه کننده : ناهید دل آگاه
مدیر فیلمبرداری: مسعود امینی تیرانی
بازیگران :
مهدی هاشمی
فرهاد آئیش
لوون هفتوان
لادن مستوفی