نقد و بررسی فیلم لامپ ۱۰۰

مرد معتادی به نام فرزین ( محسن تنابنده ) که یک همسر ( ساره بیات ) و دو فرزند دارد، معتاد به مواد مخدر است و این اعتیاد باعث ایجاد توهم های مختلف در زندگی او شده است. وی که همسر و فرزندانش را دوست دارد، برای فرار از اعتیادش تصمیم به ترک می گیرد اما هربار عهدش را می شکند اما...

خلاصه داستان :p24

مرد معتادی به نام فرزین ( محسن تنابنده ) که یک همسر ( ساره بیات ) و دو فرزند دارد، معتاد به مواد مخدر است و این اعتیاد باعث ایجاد توهم های مختلف در زندگی او شده است. وی که همسر و فرزندانش را دوست دارد، برای فرار از اعتیادش تصمیم به ترک می گیرد اما هربار عهدش را می شکند اما...

کارگردان :                                                                                                                          

سعید آقاخانی : متولد سال 1350 در شهر بیجار استان کردستان می باشد. وی فعالیت های بازیگری خود را تئاتر آغاز نمود و پس از آن به جمع بازیگران مجموعه تلویزیونی « ساعت خوش » اضافه شد و در کنار بازیگران تازه وارد آن مجموعه طنز از جمله رضا عطاران، خوش درخشید. آقاخانی در ادامه مسیر بازیگری اش در سریال های طنز بسیاری نظیر « متهم گریخت » به ایفای نقش پرداخت و در سالهای بعد علاوه بر بازیگری، کارگردانی را هم به تجربه های خودش در عرصه طنز اضافه کرد و سریال های موفقی نظیر « زن بابا » و « خوش نشین ها » را کارگردانی کرد. « لامپ صد » اولین تجربه کارگردانی سعید آقاخانی در سینما می باشد.

درباره فیلم « لامپ صد » : /Upload/Public/Content/Images/1398/09/01/0040390815n.jpeg

سعید آقاخانی در اولین تجربه کارگردانی خودش به سراغ سوژه ای مهم و فراگیر یعنی اعتیاد رفته است؛ سوژه ای که در سینمای ایران آثار زیادی درباره آن ساخته شده اما کمتر فیلمی به واقع توانسته تاثیرگذاری ویژه ای بر ذهنیت مخاطبش داشته باشد. « لامپ صد » نیز یکی دیگر از این آثار است که قادر نیست تاثیر زیادی بر ذهن مخاطب داشته باشد.

« لامپ صد » داستان بلند و پُر شاخه ای ندارد. ایده فیلم شاید به زحمت به دو خط برسد و اینجاست که آقاخانی مجبور شده با توسل به تکرار معضل توهمات شحصیت اصلی داستان به دلیل اعتیاد، دقایق فیلم را پُر کند و مخاطب را به پای فیلم بنشاند. به تصویر کشیدن توهمات فرزین در اثری که درباره اعتیاد ساخته شده امری ضروری به نظر می رسد اما تکرار مداوم این توهمات کمکی به درک بهتر شرایط شخصیت اصلی داستان نمی کند. برخی از این صحنه ها حتی زائد هستند و به ضرباهنگ فیلم خدشه وارد کرده اند. از جمله این صحنه ها می توان به مقدمه فیلم و سکانس تاکسی اشاره کرد که اجرای این نماها بطور کل جدا از بافت اصلی فیلم محسوب می گردد.

حرکت در مسیر بین کمدی و درام یکی دیگر از ایرادات مشخص « لامپ صد » می باشد. به نظر می رسد که سعید آقاخانی نخواسته در اولین تجربه کارگردان در سینما نیز از طنز دل بکند و به همین جهت در بخش هایی از فیلم شاهد موقعیت های کمدی هستیم که ارتباط مشخصی به مسیر اصلی فیلم ندارند. سکانس اتوبوس که در آن محسن تنابنده در دقایق طولانی که مشخصا نیازمند تدوین مجدد بود، سعی در جلب توجه همسرش دارد، نمی تواند باعث خنده مخاطب شود چراکه تکلیف فیلم در دقایقی با خودش مشخص نیست. « لامپ صد » در دقایقی از ما می خواهد بحران رابطه فرزین و همسرش را جدی بگیریم اما در دقایق بعد این رابطه را تبدیل به شوخی های بی جایی می کند که در تضاد با موقعیت قبلی است. /Upload/Public/Content/Images/1398/09/01/0040390847s.jpeg

« لامپ صد » در یک سوم پایانی وضعیت به مراتب بدتری را نیز تجربه می کند چراکه فیلمنامه ضعیف اثر، علناً ایده مشخصی برای به پایان رساندن فیلم نداشته و در یک سوم پایانی فرزین را به قلب بیابان می فرستد و در آنجا وی را تنها در بیابان رها می کند تا به اصطلاح فرزین معنای تنهایی را درک کرده و برای همیشه متحول شود. اما این فصل از داستان که مسلماً قرار بوده تاثیرگذارترین بخش فیلم باشد، به بدترین شکل ممکن به تصویر کشیده شده است.

ورود چوپان و در ادامه رستگار شدن فرزین بی آنکه دلیل مشخصی برای این اتفاق ذکر شود، پایان بندی ناامید کننده ای را در اولین تجربه کارگردانی سعید آقاخانی رقم زده است. برای یک اثر تلخ درباره اعتیاد، پایان بندی شاد و دم دستی به سبک « لامپ صد » بدترین اتفاقی بود که می توانست برای یک اثر اجتماعی رخ دهد.

با اینحال محسن تنابنده تا حدود زیادی توانسته از ضعف های مفرط اثر بکاهد. تنابنده به خوبی توانسته در اجرای موقعیت های درام و کمدی تعادل ایجاد کند و باعث جلب اعتماد تماشاگر شود. گریم سنگین روی چهره او و صدای ناله های وی البته در اوایل فیلم تماشاگر را تحت تاثیر قرار می دهد اما تکرار این ناله ها از نیمه داستان به بعد تاثیر خودش را از دست می دهد.

همچنین نباید از فیلمبرداری خوب امیر معقولی نیز غافل شد. فیلمبرداری چشم نواز از مناظر طبیعی که به نظر می رسد اطراف دلیجان باشد، حداقل تا زمانی که فرزین در داخل ماشین در حال رانندگی است، حس و حال خوبی به مخاطب می دهد.

استفاده افراطی آقاخانی از موسیقی در مدت زمان نمایش فیلم نیز بیشتر از اینکه بخواهد بر ذهن مخاطب تاثیر مثبتی بر جای بگذارد، به یک ضد ترفند مبدل شده است. متاسفانه آقاخانی در قرار دادن موسیقی در جریان فیلم افراط کرده و به نظر می رسد که وی برای قدم بعدی در کارنامه هنری اش باید تجربه های ارزشمندش از ساخت » لامپ صد » را به کار بگیرد.

4                                                                     Photo Gallery2

منتقد : میثم کریمی                                                      

این مطلب بصورت اختصاصی برای سایت " مووی مگ " به نگارش درآمده و برداشت از آن جز با ذکر دقیق منبع و اشاره به سایت مووی مگ، ممنوع بوده و شامل پیگیرد قانونی می شود.

به جامعه مجازی سایت مووی مگ بپیوندید و دوستان سینمایی جدید پیدا کنید!  po488

 

نام فیلم : لامپ صد

کارگردان : سعید آقاخانی

فیلمنامه : سعید آقاخانی

تهیه کننده : محسن محسنی‌نسب

مدیر فیلمبرداری: امیر معقولی

طراح چهره پردازی: عبدالله اسکندری

طراح صحنه و لباس: گلرخ حقیقی

تدوین: بهرام دهقانی

بازیگران : محسن تنابنده، ساره بیات، نیما شاهرخ شاهی، پوریا پورسرخ، حمید لولایی و مسعود کرامتی

 

قیمت بک لینک و رپورتاژ
نظرات خوانندگان نظر شما در مورد این مطلب؟
اولین فردی باشید که در مورد این مطلب نظر می دهید
ارسال نظر
پیشخوان