راهپیمایی ۸۰۰ هزارنفری در هنگ‌کنگ

برگزارکنندگان، شمار معترضان هنگ‌کنگی را حدود 800 هزار تن برآورد کردند، در حالی که پلیس از 183 هزار تن سخن می‌گوید. روزنامه رسمی چاینادیلی در سرمقاله‌اش از دولت هنگ‌کنگ خواست تا نظم و قانون را برقرار کنند. این روزنامه نوشت: «بسیاری از ساکنان هنگ‌کنگ از خشونت‌ها و اختلالاتی که ماه‌هاست این شهر را گرفتار کرده است، احساس ناراحتی می‌کنند. مشارکت بی‌نظیر در انتخابات شوراهای منطقه‌ای نشان داد که آنها می‌خواهند نظرات خود را به‌طور مسالمت‌آمیز بیان کنند». گزارشگران نیویورک‌تایمز می‌افزایند تنش‌ها در هنگ‌کنگ با وجود پیروزی دموکراسی خواهان در انتخابات محلی هنوز فروکش نکرده است. این گزارشگران می‌افزایند روز یکشنبه معترضان بار دیگر خشم خود را از رئیس‌جمهور چین و رویکرد خشونت‌بار پلیس ابراز کرده و بر عملی شدن آزادی‌های مدنی خود تاکید کردند. آنها شعارهایی در راستای «مبارزه برای آزادی» سر می‌دادند. آنها شعار «مبارزه برای آزادی»، «آزادی برای هنگ‌کنگ» و «برای آزادی می‌جنگم /  از هنگ‌کنگ دفاع می‌کنم» سر می‌دادند. بخش اعظم معترضان نیز به نشانه هشدار در مورد تعرض به ساختارهای دموکراتیک، سیاه پوشیده بودند. بسیاری از شرکت‌کنندگان در این تظاهرات از این خشمگین هستند که «کری لام»، رئیس دولت هنگ‌کنگ، حتی پس از پیروزی قاطع اپوزیسیون در انتخابات محلی این دولت‌شهر، هنوز هم حاضر به مصالحه و سازش با مخالفان نشده است. جبهه دموکراسی‌خواهان در انتخابات اواخر نوامبر گذشته 17 شورا از مجموع 18 شورای محلی هنگ‌کنگ را از آن خود کرده بود.  «آلیس ونگ»، محقق زیست‌شناسی که در پارک ویکتوریا در کنار معترضان ایستاده بود، می‌گوید:«ما می‌خواهیم هنگ‌کنگ، هنگ‌کنگ بماند. نمی‌خواهیم مثل چین بشویم». گزارشگران نیویورک‌تایمز می‌افزایند در این تظاهرات کودکان و نوجوانان هم با والدین خود حضور یافته بودند. یکی از ویژگی‌های این تظاهرات حضور اقشار و طبقات مختلف جامعه است که همگی یک چیز می‌گفتند:«در کنار هنگ‌کنگ می‌مانیم». فعالان جنبش موسوم به جبهه حقوق‌بشر مدنی (CHRF) که طرفدار مقاومت بدون خشونت هستند، تاکید داشتند که تظاهرات یکشنبه «آخرین شانس» برای رئیس دولت هنگ‌کنگ است تا به مطالبات معترضان پاسخ گوید. با این حال، گزارش‌ها همچنین حاکی از آن بود که تظاهرکنندگان در برخی مناطق خیابان‌ها را مسدود کردند. به گزارش پلیس هنگ‌کنگ، ماموران انتظامی در جریان تجسس‌های خود در شامگاه گذشته تعدادی از سلاح‌های معترضان تندرو و از جمله یک سلاح کمری را ضبط کرده‌اند. «ژان پی‌یر کوبستان»، استاد علوم سیاسی در دانشگاه باپتیست در هنگ‌کنگ، می‌گوید اگرچه راهپیمایی روز یکشنبه به نوعی خط و نشان برای «شی جین پینگ» هم بود اما نشان داد که جنبش اعتراضی همچنان قوی و متحد است اما پکن گوش شنوایی برای شنیدن درخواست‌های معترضان و محقق ساختن خواسته‌های آنان ندارد.