آنچه جبران نشود!

استفاده از فرصت های مناسب و بهره وری از عمر که با ارزشترین سرمایه انسان است، پایه اساسی موفقیت و پیروزی بشر در جمیع شئون مادی و معنوی است

آنچه جبران نشود!

استفاده از فرصت های مناسب و بهره وری از عمر که با ارزشترین سرمایه انسان است، پایه اساسی موفقیت و پیروزی بشر در جمیع شئون مادی و معنوی است.
امام علی (علیه السلام) در یکی از حکمت های نهج البلاغه فرمود: «الفُرصَه تمُّر مرِّ السَحاب فانتَهِزوا فُرَصَ الخَیّر» «فرصت مانند ابر از افق زندگی می گذرد، مواقعی که فرصت های خیری پیش می آید غنیمت بشمارید و از آن ها استفاده کنید».

 

نکات تشبیه گذر وقت به گذر ابر در کلام مولا علی علیه السلام اینگونه بنظر میرسد:
1- همانگونه که ابرها را اگر یک لحظه نگاه کنی ثابت می بینی ولی در عرض چند دقیقه شکل آن عوض می شود فرصت ها هم قابل دسترس به نظر می آیند و انسان بی خیال از آنها میگذرد و تا به خود آید از دست می رود.


2- همانگونه که هر ابری برای وضعیتی مناسب است یکی برای باران یکی برای رعد و برق و یکی فقط سایه دارد هر فرصت هم برای کاری مناسب که همان کار باید انجام شود.


3- همانگونه که ممکن است یک ابر برود و روزها آسمان بدون ابر باشد موقعیت و فرصت هم ممکن است چون از دست برود مدتهای زیادی طول بکشد تا آن موقعیت دوباره مهیا شود و شاید همان موقعیت با همان مزیت ها دیگر تکرار نشود!


عوامل از دست دادن فرصت ها!

برخی از عواملی که باعث می شود، انسان نتواند بخوبی از فرصتها بهره برداری کند، عبارت است از:
کسالت و تنبلی: کسالت و تنبلی، نوعی بیماری است که چون خوره، دین و دنیای انسان را نابود می سازد. از این رو اسلام آن را نکوهش کرده و پیروان خود را، از دچار شدن به آن برحذر می دارد.


کار امروز به فردا وانهادن: تاخیر انداختن کارها و کار امروز را به فردا وانهادن از جمله آفت های از دست دادن فرصتها محسوب می شود. در روایات اسلامی، از این موضوع با عنوان (تسویف) یاد شده است. امیر مؤمنان علیه السلام در نامه ای به یکی از یارانش می نویسد: «فتدارَکْ ما بقِی مِنْ عُمْرِکَ وَلا تَقُلْ غَداً وَبَعْدَ غَدٍ فَاِنَّما هَلَکَ مَنْ کانَ قَبْلَکَ بِاِقامَتِهِمْ عَلَی الاْمانِی وَالتَّسْویفِ حَتّی اَتاهُمْ اَمْرُاللّهِ بَغْتَه وَهُمْ غافِلُونَ» «باقیمانده عمرت را تدارک کن و نگو فردا و پس فردا. همانا پیش از تو، کسانی هلاک شدند که روی آرزوها و تأخیر انداختن کارها ایستادند، تا ناگهان امر خدا فرا رسید درحالی که آنان، غافل بودند.»

 

بهترین بهره وری از فرصت ها!
با نگاهی به آموزه های پیشوایان دین بهترین بهره وری از وقت در این ها خلاصه میشود:
- بندگی خدا
- اشتغال به کار آخرت
- حسابرسی نفس
- پرداختن به کارهای مهم


امام علی (علیه السلام) در تفسیر آیه ی شریفه «لا تنس نصیبک من الدنیا» (سوره ی قصص، آیه 77) می فرماید: «لا تنس صحتک و قوتک و فراغک و شبابک و نشاطک ان تطلب بها الآخره.» «فراموش نکن که با بهره گیری از سلامتی و نیرو و فراغت و جوانی و شادابی ات، آخرت را به دست می آوری» و در دعایی بیان می کنند: «اللهم! فرغنی لما خلقتنی له و لا تشغلنی بما تکلفت لی به، و لا تحرمنی و انا أسألک، و لا تعذبنی و أنا استغفرک» «خداوندا! برای رسیدن به هدفی که مرا برای آن خلق نمودی، به من فرصت بده و مرا فقط به تکالیفی که امر کرده ای مشغول مفرما. محرومم نساز، و حال آن که من خواهان توام. و کیفرم مده؛ در حالی که عذرخواه درگاهت هستم.»


کلام آخر 
هر چیزی در دنیا قابل جبران است به جز فرصت ها. هر دقیقه از عمر انسان سرمایه ایست که از دست میرود و هرگز باز نمی گردد. تصور انسان اینست که عمرش تا ابدیت گسترده است، به همین دلیل قدر فرصت ها را نمی داند و زمان را به بطالت و سهل و آسان از دست می دهد! شاید زمانی به خود بیاید که دیگر دیر شده و غبار پیری چهره فراگرفته است.
بزرگانی همچون امام خمینی (ره)،علامه طباطبائی (ره)، استاد مطهری (ره)، پروفسور حسابی، علامه جعفری (ره) و... که عمر پر برکت آنها الگویی شایسته برای پیمودن راه موفقیت و کامیابی جوانان است، در اثر شناخت ارزش وقت توانستند هم آثار گران بهایی از خود به یادگار گذارند و هم منشاء تحولات عظیمی در جامعه شوند. بنابراین عاقل ترین، موفق ترین و ماندگارترین انسان ها کسانی هستند که همواره از فرصت ها استفاده می کنند و در گذران آن دقت نظر دارند.

------------------------------------------------------
نهج البلاغه، ترجمه فیض الاسلام
بحار الانوار، علامه مجلسی ره، ج٧٣
معانی الأخبار، شیخ صدوق ره
شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج 20

 


منبع : تبیان
قیمت بک لینک و رپورتاژ
نظرات خوانندگان نظر شما در مورد این مطلب؟
اولین فردی باشید که در مورد این مطلب نظر می دهید
ارسال نظر
پیشخوان