پهپادهای پرنده امروزه در زمینه های بسیاری از سرگرمی گرفته تا فیلمبرداری و موارد امنیتی کاربرد دارند اما اغلب با یکبار شارژ تنها در حدود نیم ساعت می توانند در هوا بمانند. بال های سنگین و کوتاه این پرنده ها در مقابل جریان باد و سقوط از آنها محافظت می کند اما اینکار به قیمت مصرف بالای باتری و کاهش زمان پرواز انجام می شود.
متخصصان برای رفع این مشکل هم مثل ده ها مورد دیگر دوباره دست به دامان طبیعت شده اند. محققان دانشگاه Brown بریتانیا و «پلی‌تکنیک فدرال لوزان» (EPFL) با الهام از پرندگان بال هایی را برای پهپاد طراحی کرده اند که زمان پرواز این گجت ها را چهار برابر افزایش داده و به یک پهپاد 100 گرمی اجازه می دهد حدود 3 ساعت در هوا سیر کند.
تحقیقات این تیم نشان داده که اگر طول بال کمتر از یک فوت باشد، قوانین متداول در مورد آیرودینامیک بال ها چندان کاربردی ندارد. آنها بر همین اساس بال پهپاد را به گونه ای طراحی کرده اند که لبه های آن به جای اینکه مثل هواپیما نرم بوده و تماس بین جریان هوا و بال را حفظ کند، مثل پرنده های کوچک و حشرات تیز و تخت است و جریان هوا را می شکافد.
این طراحی بازدهی آیرودینامیک را کاهش می دهد اما با استفاده از آن می توان بال هایی بلندتر و ضخیمتر را طراحی کرد که فضای کافی برای نصب عناصری مثل باتری را دارند.
این فناوری در حال حاضر تنها در تونل باد آزمایش شده که نمی توان مثل یک محیط واقعی به آن نگریست اما محققان آنرا در قالب یک پتنت ثبت کرده و در حال بهینه سازی طرح هستند؛ بنابراین بعید نیست در آینده نه چندان دور شاه توسعه پهپادهای پرنده کوچکی باشیم که برای ساعت های متمادی در هوا به پرواز در می آیند.