کیک های ناتالی سایدسرف به معنای واقعی کلمه اثر هنری هستند. البته عجیب هم نیست با توجه به اینکه او فعالیت حرفه ای خود را با کار مجسمه سازی شروع کرد. سایدسرف مدرک کارشناسی در رشته ی هنرهای تجسمی دارد.
او بعد از آن به کار کیکپزی روی آورد که یکی از دوستانش از او خواست برای تولدش کیکی به شکل جمجمه ی گاو درست کند. او به ناتالی گفت که این کار هم مثل مجسمه سازی است.
ناتالی به قدری از درست کردن آن کیک لذت برده بود و چنان بازخورد مثبتی دریافت کرد که تصمیم گرفت کار کیکپزی را ادامه دهد.
او می گوید: «روش های بسیار مختلفی برای بازآفرینی هنرهای تجسمی در قالب خوراکی وجود دارد.»
او حالا استودیوی کیکپزی خودش به نام Sideserf Cake Studio را دارد که آن را به همراه همسرش اداره می کند. سایدسرف یک برنامه ی تلویزیونی هم به نام Texas Cake House دارد و در مسابقات تلویزیونی ای مثل Chopped Desserts و Nailed It به عنوان داور مهمان حضور داشته است.
در ادامه نگاهی خواهیم داشت به تعدادی از کیک های فوق طبیعی این شیرینیپز هنرمند.
سایدسرف می گوید بعد از اولین تجربه ی کیکپزی اش که یک کیک تولد به شکل جمجمه ی گاو برای یکی از دوستانش بود، فهمید که کار خاصی انجام داده
ناتالی می گوید: «بیشتر کیک ها آن موقع کمی کارتونی بودند ولی من می خواستم کار واقع گراتری انجام دهم.»
چون در مجسمه سازی مهارت داشت، در یک شیرینیپزی کوچک شروع به کار کرد تا مهارت شیرینیپزی را یاد بگیرد. او اذعان می کند که اصلاً بلد نبود کیک بپزد.
یک سال بعد او با کیکی به شکل ویلی نلسون، موزیسین مشهور آمریکایی در یک مسابقه ی شیرینیپزی محلی شرکت کرد که تصویر آن بعدها شبکه های مجازی را پر کرد.
او می گوید: «خیلی ها آن عکس را دیدند و من با خودم فکر کردم که واقعاً چیز خاصی را کشف کرده ام.» همان زمان بود که او کسب و کار خود را شروع کرد. ناتالی می گوید: «از آنوقت همیشه همه ی سعیم را کرده ام که کیک ها را تا جایی که می شود طبیعی درست کنم.»
علاوه بر این او تلاش کرده دستور پخت کیک ها و بافت آن ها را هم به بهترین شکل ممکن درآورد که بسته به نوع کیکی که درست می کند متفاوت هستند.
ناتالی می گوید: «برای ما به شدت مهم است که مزه ی کیک هایمان حتماً به خوبی ظاهرشان باشد. به نظرم وقت تلف کردن است اگر آن همه تلاش کنم تا قیافه ی کیک خوب باشد ولی مزه ی خوبی ندهد.»
او همه جور کیکی درست کرده، از کیک هایی به شکل میوه و سبزیجات که خودش به آن ها می گوید «کیک های طبیعت بی جان»، تا نیم تنه هایی از شخصیت های مشهور تلویزیونی.
سایدسرف می گوید به ندرت پیش می آید که یک کیک یکسان را دو بار درست کند و اینکه تکراری ترین سفارشی که از مشتری هایش می گیرد کیکی به شکل سگ خانگی شان است.
او معمولاً یک برنامه ی کلی برای درست کردن کیک هایش دارد، به این ترتیب که درباره ی سوژه ی کیک تحقیق می کند، یک طراحی دستی کلی از طرحی که قصد پیاده کردنش را دارد می کشد و بعد شروع به درست کردن یک سازه برای بنا کردن کیک روی آن می کند.
برای کیک های نیم تنه ای تا جایی که می شود تصاویری از زوایای مختلف سوژه ی کار جمع آوری می کند. او از خمیر شکلات استفاده می کند و کیک ها را با دست رنگ آمیزی می کند.
او می گوید درست کردن بعضی کیک ها مثل یک موز برای او فقط 2 ساعت طول می کشد اما بعضی کیک ها که به کار بیشتری نیاز دارند ممکن است کل 40 ساعت یک هفته ی کاری زمان ببرند.
گرچه قیمت کیک های سایدسرف به نوع طرح شان بستگی دارد، اما قیمت کیک های تراش خورده از 500 دلار شروع می شود و قیمت کیک های نیم تنه ای از 2،500 دلار. قیمت کیک های بزرگ تر هم می تواند بیشتر از 5 هزار دلار باشد.
او می گوید سخت ترین بخش کار درست آوردن نسبت ها و همینطور کار با مواد حساس به دما است.
او می گوید: «من همیشه همان برخوردی را با یک کیک دارم که با هر هنر جدید دیگری که در حال یادگیری اش هستم دارم. باید به خودتان یاد دهید که چطور از مواد استفاده کنید، دست به کار شوید، آزمایش کنید و چیزهای جدید را امتحان کنید.»
او می گوید آنقدر مواد مختلف را امتحان می کند تا بالاخره آن ماده ای که بتواند ظاهری طبیعی به کیک بدهد را پیدا کند. پوست های این کیک پیاز او از ورق ویفر درست شده اند که نمونه ای از همین مسأله است.
او درباره ی روش های مورد استفاده ی گریمورهای سینمایی هم تحقیق می کند که این کیک نیم تنه ای از شخصیت سینمایی «فردی کروگر» یک نمونه ی آن است.
او می گوید: «نکته ای که در مورد درست کردن چنین کیک هایی وجود دارد این است که این کار به تمرین زیادی نیاز دارد. من هشت سال تمام یکسره و مصرانه کیک های تراش خورده درست کردم. این کاری نیست که بتوانید یک شبه یادش بگیرید.»
ناتالی می گوید: «یکی از چیزهایی که در مورد درست کردن این کیک ها دوست دارم این است که منحصر به فردند و بعضی اوقات هم کمی منزجر کننده اند. بخش جالبش همین است.»
سایدسرف می گوید: «واکنش آدم ها به کیک هایم را دوست دارم. بعضی ها دوست شان دارند و بعضی ها هم از آن ها متنفرند یا یک چیزی در همین مایه ها. اگر همه از هر چیزی که درست می کردم خوش شان می آمد، فکر می کردم که یک جای کارم می لنگد.»