آذربایجان برای چندین بار ارمنستان را متهم به آغاز حملات علیه مواضع نظامی آذربایجان کرده است. وزیر خارجه آذربایجان تذکر داد که جامعه بین الملل فراموش کرده که درگیریها در قلمرو آذربایجان و در سرزمینهای اشغالی انجام می شود. جمهوری آذربایجان گزارش از شهادت شمارزیادی از شهروندان بی گناه و نظامیان فداکار خود می دهد.وزیر دفاع آذربایجان از آمادگی سطح بالای ارتش و امکانات گسترده آن گزارش می دهد.تجهیزات پیشرفته شرقی و غربی و پهپادها و هلیکوپترهای مدرن و گران قیمت در اختیار ارتش آذربایجان است. از این مهمتر حمایت تام و بی محابای ترکیه کشور قدرتمند در همسایگی نخجوان با مرز طولانی با ارمنستان است.
این کشور به دلیل مشکلات تاریخی ناشی از جنگ جهانی اول نزدیک صدسال است ارمنستان را دشمن شماره یک خود به شمار می آورد. ترکیه ارتش بزرگی دارد که با نیروهای رزرو شمار آنها 800 هزار نفر است به دلیل عضویت در ناتو از پیشرفته ترین تجهیزات رزمی به خصوص در بخشهای زمینی و هوایی برخوردار است. رئیس جمهور ترکیه رجب طیب اردوغان فرمانده کل قوای این کشور است که بالاترین سطح حمایت از آذربایجان را اعلام کرده است و همه ارکان دولت ترکیه جداگانه علیه ارمنستان موضع گرفته و از آزادسازی قراباغ حمایت کرده و وعده داده اند در در کنار باکو خواهند بود. جناح های سیاسی درون و بیرون مجلس ملی ترکیه آمادگی خود را برای همراهی با آذربایجان در جنگ با ارمنستان اعلام کرده اند. ترکیه حتی اقدام به برگزاری مانور نظامی مشترک‌در نخجوان که سی کیلومتر با ایروان فاصله دارد، کرده است.
به نظر می رسد همه شرایط برای آزاد سازی قراباغ توسط آذربایجان و ترکیه فراهم است. اما چرا آذربایجان با این همه امکانات حملات خود را علیه قراباغ یا آرتساخ که موجودیت چندان قابل توجهی نیست، شروع نمی کند. چرا رسانه های این کشور به جای توضیح دلیل عدم اقدام برای آزادسازی سرزمین خود مرتبا به دروغ ایران را به حمایت از ارمنستان متهم می کنند. گویی این ایران است که مانع اقدام آنهاست. اگر آذربایجان علیرغم وجود اراده ملی، آمادگی ارتش، مهیا بودن تجهیزات و امکانات و وجود متحد قدرتمند دلیلی برای پرهیز از راه حل نظامی دارد این دلیل می تواند مبنای سیاست ایران برای دفاع از راه حل مسالمت آمیز قراباغ باشد.
این در حالی است که ایران همواره حمایت خود را از تمامیت ارضی آذربایجان اعلام کرده و در مواضع اصولی خود تلاش کرده مساله قراباغ با کمترین تلفات و بدون مداخله بازیگران خارجی حل شود.اگرچه آذربایجان و ارمنستان تصمیم گرفته اند عنان حل مساله را به دست کشورهای غربی بدهند که داده اند. پس از ایران چه می خواهند. تفکر در گزاره های فوق نشان می دهد پیرامون قراباغ بازی پیچیده ای در جریان است که باید آن را شناخت. همین که ایران در روند حل و فصل قراباغ نیست نشان واضحی است که قرار نیست این مساله حل شود. هر زمانی ایران به روند حل پیوست مطمئننا به خاتمه بازی و زمان حل مساله قراباغ نزدیک شده ایم.