به گفته توانگر عضو کمیسیون تلفیق لایحه بودجه 1400؛ این کمیسیون در جریان بررسی مصارف تبصره 14 لایحه بودجه در بخش هدفمندی یارانه ها مصوب کرد که در سال 1400، ماهانه؛
- 267 هزار تومان برای 10 میلیون نفر (مددجویان کمیته امداد و بهزیستی)
- 188 هزار تومان برای 25 میلیون نفر اقشار ضعیف و دریافت کنندگان یارانه معیشتی
- 136 هزار تومان برای یارانه بنزین به 23 میلیون نفر
- 91 هزار تومان یارانه نقدی هدفمندی یارانه ها به 20 میلیون نفر پرداخت شود."
تصمیمی که مخالفان و موافقانی دارد؛ از یک سو، برخی اظهار امیدواری می‌کنند که افزایش مبلغ یارانه بتواند کمکی به قدرت خرید قشرهای کم درآمد داشته باشد و در طرف مقابل نیز عده‌ای باور دارند که افزایش مبلغ یارانه منجر به افزایش نقدینگی در جامعه و تحریک طرف تقاضا می‌شود و در نهایت با جهش تورمی و کوچک‌تر شدن سفره قشرهای کم درآمد همراه خواهد شد.
هرچند بسیاری از نمایندگان مجلس شورای اسلامی باور دارند، سازوکار ارز دولتی 4200 در این سال ها، با موفقیت همراه نبوده و تنها جیب عده‌ای فرصت طلب را پرکرده است و فایده‌ای برای قشرهای آسیب پذیر نداشته است؛ اقشاری که قرار بود کالا‌های اساسی را با نرخ متعارف و با ارز دولتی دریافت کنند، ولی هرگز این اتفاق در این مدت نیفتاده و حال بهتر است، تفاوت ارز دولتی و نرخ بازار را دریافت و خودشان مدیریت کنند.
افزایش مبلغ یارانه نقدی چه تاثیری در اقتصاد خانوار‌ها به خصوص افراد کم درامد و قشرهای آسیب پذیر دارد؟
آیا دو برابر شدن مبلغ یارانه به رقم 91 هزار تومان در هر ماه، به افزایش قدرت خرید ایشان کمک می‌کند؟
اصولا مزایا و معایب پرداخت یارانه نقدی در این سال‌ها را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
با فرض نهایی شدن این مصوبه، برخی پیشنهاد می‌کنند، مبلغ یارانه هر خانوار تنها برای خرید کالا‌های اساسی همچون گوشت، مرغ و برنج هزینه شود و دولت برای اینکار باید سازوکاری را اجرا کند تا نقدینگی یارانه‌ها به اهداف حمایتی برسد؛ در این باره شما چه نظری دارید؟ آیا مبلغ یارانه باید همچون کالابرگ برای مصارف مشخصی تعیین شود و یا انتخاب برای افراد آزاد باشد؟