طبق پژوهشی در بریتانیا، افزایش اندک آلودگی هوا با افزایش خطر کاهش بینایی برگشت‌ناپذیر ناشی از «دژنراسیون ماکولا» یا «تباهی لکه زرد» (AMD) مرتبط با سن در ارتباط است.
مطالعات گذشته نشان داده بودند که میان آلودگی هوا و آب سیاه چشم ارتباط وجود دارد و همچنین مرتبط بودن آن با آب مروارید هم امکان‌پذیر است. طبق گفته پژوهشگران، چشم‌ها دارای جریان خون بالایی هستند که آن‌ها را در برابر ذرات ریز آسیب‌پذیر می‌کند. این ذرات ریز توسط تنفس در اطراف بدن گردش پیدا می‌کنند.
برای اولین بار یک تحقیق توانسته به ارتباط میان آلودگی هوا با AMD و میزان تغییرات مخرب شبکیه چشم دست پیدا کند. طبق این پژوهش، افزایش اندک ذرات ریز آلودگی در هوا می‌تواند خطر ابتلا به AMD را تا 8 درصد افزایش دهد. در صورتی که میزان ذرات بزرگتر آلودگی و نیتروژن دی اکسید بیشتر شود، ریسک تغییرات نامطلوب شبکیه چشم تا 12 درصد افزایش می‌یابد.
دژنراسیون ماکولا مهمترین علت نابینایی برگشت‌ناپذیر در افراد بالای 50 سال در کشورهای با درآمد بالا محسوب می‌شود و 200 میلیون نفر در سراسر جهان به این بیماری مبتلا هستند. در بریتانیا 5 درصد جمعیت بالای 65 سال با این بیماری دست و پنجه نرم می‌کند.
مهمترین عواملی که می‌توانند باعث ابتلا به AMD شوند، ژنتیک و وضعیت نامناسب فیزیکی و سلامتی مانند کشیدن سیگار و چاقی است. با این حال به گفته محققان از آنجایی که سبک زندگی مردم نسبت به گذشته سالم‌تر شده، آلودگی هوا تاثیر بیشتری دارد و برخلاف ژنتیک، می‌توان با سیاست‌های درست میزان آلودگی هوا را کاهش داد.
آلودگی هوا علاوه بر مشکلات بینایی، باعث بروز بیماری‌های دیگری هم می‌شود و همچنین افراد را به کام مرگ می‌کشد. طبق گفته سازمان بهداشت جهانی، 90 درصد جمعیت جهان در مناطق با هوای آلوده زندگی می‌کنند. پژوهشی در سال 2019 نشان داده بود که آلودگی هوا می‌تواند به تمام اعضای بدن انسان آسیب برساند.
تحقیق اخیر که در ژورنال «British Journal of Ophthalmology» منتشر شده، داده‌های 116 هزار بریتانیایی در فاصله سنی 40 تا 69 سال بدون هیچ‌گونه مشکل چشمی در ابتدای پژوهش را مورد بررسی قرار داده است. سلامت شبکیه چشم بیش از 50 هزار نفر توسط اسکن مورد آزمایش قرار گرفت.
این پژوهش نشان می‌دهد افراد در صورتی که در معرض 1 میکروگرم بر متر مکعب ذرات ریز اضافه قرار بگیرند، خطر ابتلا به AMD تا 8 درصد افزایش می‌یابد. میزان متوسط ذرات ریز در هوای بریتانیا برابر 10 میکروگرم بر متر مکعب است که نسبت به بسیاری از کشورهای جهان پایین‌تر است.