تنها راه نجات از مشکل وسواس بی اعتنایی است و اگر خود شخص نخواهد به خودش کمک کند مطمئن باشد هیچکس دیگر نه تنها در این زمینه به او کمکی نمی تواند بکند بلکه همه اطرافیان از او دلزده خواهند شد و تحمل او برای آنها بسیار سخت می شود.
پس اگر واقعا کسی میخواهد از این مشکل روحی و جسمی نجات پیدا کند بی اعتنا به همه این توهمات باشد و همه چیز برای او پاک است و باید بدانید اسلام چنین عبادت و طهارتی که همراه با وسواسی باشد را از کسی نخواسته است.
از اموری که در روایات شدیداً از آن نهی شده و در عمل حضرات معصومین(ع) مکرّر خلاف آن مشاهده شده است وسواس است . ابوبصیر گوید : به امام صادق(ع) عرض کردم : بسا در سفر به گودال آبی می رسیم که آب باران در آن گرد آمده و کنار آبادی قرار دارد که مدفوع در آن دیده می شود و کودکان در آن ادرار و چهار پایان در آن پلیدی می کنند . فرمود : اگر چیزی (از پاکی و ناپاکی آن آب) به دلت راه یافت چنین کن ـ و حضرت با دست خود اشاره کرد ـ روی آب را پس بزن و از آن وضو بساز ، زیرا دین یک تنگنا نمی‌باشد و خداوند می فرماید : مَا جَعَلَ عَلَیْکُمْ فِی الدِّینِ مِنْ حَرَج یعنی : در امر دین هیچ گونه سخت گیری وجود ندارد . (حج،78)و نیز فردی به نام عبد الله بن سنان می گوید : به نزد امام صادق(علیه السلام) درباره شخصی سخن گفتم که : مردی خردمند و عاقل است ، ولی در وضو و نمازش دچار وسواس می باشد . فرمود : کسی که شیطان را اطاعت می کند چگونه وی را عاقل توان خواند ؟ گفتم : چگونه وی شیطان را اطاعت می کند؟ فرمود: از خود او بپرس این گرفتاری که داری از کجاست ؟ خواهد گفت : کار شیطان است . بنابراین وسواس هم مورد نهی شرع است و هم عقل و انسان باید مواظب باشد ، بیش از این خود را دچار وسواس نکند و با کمک از خدای متعال و یک اراده جدّی آن را از خود دور کند و اگر چنانچه به مرحله شدیدی از وسواس دچار شده اید بدانید که این یک بیماری روحی است که باید به یک روانپزشک مراجعه نمایید تا تحت درمان و مراقبت قرار گیرید و کوتاهی و غفلت در این زمینه موجب تشدید وسواسی و پی آمدهای ناگواری می شود که درمان را به مراحل سخت‌تر خواهد کرد. سعی کنید بیش از این خود را گرفتار وسواس نسازید و زندگی شیرین خود را به وسیله وسواس دچار اضطراب و نا گواری نکنید و در صورت امکان به یک روانپزشک متخصص مراجعه فرمائید تا بیماری وسواسی شما را درمان نماید.