قرار است در نوکمپ جدید، ظرفیت ورزشگاه از 98 هزار به 110 هزار نفر افزایش پیدا کند و دیگر مزیت‌های یک استادیوم مدرن نظیر برگزاری کنسرت و رویدادهای مختلف هم در آن انجام شدنی باشد. اتفاقی که رقیب دیرینه آنها یعنی رئال مادرید از دو سال قبل پروژه آن را استارت زد و برای آن حتی مدتی در ورزشگاه کوچک آلفردو دی‌استفانو میزبان رقبایش بود، اما با تکمیل نهایی سانتیاگو برنابئو، باشگاه رئال مادرید می‌تواند در تمامی روزهای هفته به جز روزهای بازی، از این ورزشگاه کسب درآمد داشته باشد. اتفاقی که این روزها در فوتبال اروپا رایج شده و نگاهی به ورزشگاه‌های اختصاصی سایر تیم‌ها نشان می‌دهد آنها هم از این روش درآمدزایی می‌کنند.
چندی پیش باشگاه تاتنهام هاتسپر ورزشگاهش را تجهیز کرد و آن را «وایت هارت لین» جدید نامید. جایی که مجهزترین استادیوم دنیای فوتبال نامیده شد، ولی تجهیزات آن تنها منوط به امکانات فوق‌العاده فوتبالی‌اش نیست. چمن وایت هارت لین این قابلیت را دارد که در عرض تنها 25 دقیقه به زمینی صاف تبدیل شود تا برنامه‌های مختلفی روی آن انجام شود. البته این تنها استادیوم انگلیس نیست که میزبان چنین رویداد‌هایی است. چندی پیش آنفیلد ورزشگاه خانگی لیورپول، میزبان کنسرت گروه معروف رولینگ استون بود و ورزشگاه منچسترسیتی با نام تجاری اتحاد هم کنسرت اد شیرن خواننده محبوب انگلیسی را میزبانی کرد. این اتفاقی است که در آلمان هم رخ می‌دهد. باشگاه بایرن‌مونیخ از سال 2014 و زمانی که برای نخستین‌بار برای کنسرت پائول مک کارتنی عضو سابق گروه بیتلز 45 هزار قطعه بلیت فروخت، هرازگاهی اقدام به برگزاری رویدادهای موسیقی در آلیانس آره‌نا می‌کند تا درآمدی از این طریق به باشگاه برسد. در این مورد هلند و ورزشگاه آژاکس را که به یوهان کرایوف آره‌نا تغییر نام داده را هم می‌توان مثال زد که به دلیل سقف متحرکش، برای بسیاری از رویدادهای دیگر به جز فوتبال هم استفاده می‌شود. این مدل الگوی درآمد در کشوری مثل ایتالیا تنها در باشگاه یوونتوس آن هم به دلیل ساخت استادیوم جدیدش اجرا می‌شود. همچنین دیگر باشگاه‌های متمول اروپایی از قافله عقب نمانده‌اند و در حال تجهیز ورزشگاه‌های خود برای بهره‌برداری از انواع مدل‌های درآمدی هستند.