جامجهانی 1990 ایتالیا
4 میلیارد دلار
12 شهر ایتالیا درگیر جام جهانی 1990 بودند؛ رقابتهایی که 8 ژوئن تا 8 جولای آن سال با حضور 24 تیم برگزار شد. رقابتهایی که با قهرمانی آلمان غربی و نایب قهرمانی آرژانتین با دیگو مارادونا به پایان رسید. ایتالیاییها گرانقیمتترین جامجهانی تاریخ تا آن زمان و حتی تا سه دوره بعد را میزبانی کردند و دلیل آن هم توجه بیش از حد برای بهتر برگزار شدن رویدادهای حاشیهای مثل برگزاری جشنوارههای مد در خلال تورنمنت بود.
جامجهانی 1994 آمریکا
500 میلیون دلار
این اختلاف فاحش هزینه میان دو جامجهانی اعجاببرانگیز است. نکته کلیدی اینجاست که آمریکا برای میزبانی در این جامجهانی، هیچ استادیومی نساخت و همین موضوع کمک شایانی به کاهش بودجهها کرد. البته این نکته را هم باید مدنظر داشت که آمریکاییها اصولا علاقهای به ورزش فوتبال نداشتند و بیسبال، بسکتبال، راگبی و فوتبال آمریکایی ورزش محبوب آنها بود. با این حال جامجهانی 1994 کمک شایانی به محبوبیت رشته فوتبال در ایالات متحده کرد.
جامجهانی 1998 فرانسه
2 میلیارد و 300 میلیون دلار
میزبان جامجهانی 1998 از لحاظ مالی هزینه زیادی را برای برگزاری این رقابتها انجام داد، اما کسب نخستین قهرمانی در تاریخ فوتبال فرانسه باعث شد تا همه از بابت صرف این هزینهها خوشحال شوند. فدراسیون فوتبال فرانسه که انتظار استقبال زیادی را از این رقابتها نداشت، پس از اینکه آمار بالای فروش بلیتها از همان ابتدای جام را مشاهده کرد، هم ظرفیت بلیتفروشی را افزایش داد و هم امکانات اقامتی بیشتری را برای میهمانان فراهم کرد. این نخستین جامجهانی 32 تیمی تاریخ بود.
جامجهانی 2002 کره و ژاپن
7 میلیارد دلار
نخستین میزبانان مشترک تاریخ جامجهانی و نخستین میزبانان آسیایی این رقابتها، بیش از 7 میلیارد دلار برای برگزاری این رقابتها هزینه کردند. عمده این هزینهها هم به ساخت استادیومهای جدید در این دو کشور مربوط میشد؛ جایی که هر یک از این دو، به تنهایی 10 استادیوم را برای بازیهای جامجهانی 2002 درنظر گرفتند. از لحاظ فوتبالی هم کرهجنوبی - البته با کلی حرف و حدیث - در رده چهارم قرار گرفت تا از لحاظ فوتبالی هم رویداد مثبتی را پشت سر بگذارد.
جامجهانی 2006 آلمان
4 میلیارد و600 میلیون دلار
با تنها یک رای اضافی، آلمان میزبانی این دوره از رقابتها را از آفریقای جنوبی ربود. آلمان با تکیه بر امکانات فوقالعاده باشگاههای بوندسلیگایی، نیاز خاصی به تجهیز یا ساخت استادیوم جدید نداشت و به همین دلیل هم عمده هزینههای خود را صرف سازوکارهای اقامتی مانند هتل و ... کرد. هر چند میزبانی جامجهانی هم برای مانشافت عنوانی بهتر از سومی دربر نداشت.
جامجهانی 2010 آفریقای جنوبی
3میلیارد و 600میلیون دلار
پس از شکست در کسب میزبانی جامجهانی 2006، آفریقاییها یک بار دیگر شانسشان را امتحان کردند و اینبار موفق شدند. آفریقای جنوبی درحالی 9 شهر خود را درگیر میزبانی از جامجهانی کرد که مردم این کشور چندان بابت صرف این هزینهها خوشحال نبودند و درنهایت تیم ملی این کشور هم یک بار دیگر سطح فنی پایین خود را نشان داد.
جامجهانی 2014 برزیل
15 میلیارد دلار
این جامجهانی هم با اعتراضات مردمی گسترده مواجه شد، چراکه در روزهایی که برزیلیها وارد رکود اقتصادی شده بودند، صرف این هزینه خیلی جای تعجب داشت. البته که برزیلیها همیشه دیوانه فوتبال بودهاند، اما از لحاظ فوتبالی هم شکست تاریخی 7بریک برابر آلمان دیگر جای هیچ بحثی باقی نگذاشت.
جامجهانی 2018 روسیه
11 میلیارد و 600 میلیون دلار
پرتغال، اسپانیا، هلند، بلژیک و انگلیس همگی برای کسب میزبانی این رقابتها اقدام کردند، اما روسیه 12 رای موافق داشت و همین دیگر جای بحثی نگذاشت. در این بین هزینه بیش از 6/ 11 میلیارد دلاری روسها، خیلی هم مورد توجه قرار نگرفت، چراکه زیرساختهای این کشور به نوعی از برزیل بهتر بود و نیازی هم به خرج کردن اضافی وجود نداشت.