حتما می‌دانید که تیم ملی تا کنون فقط در یک دیدار دوستانه به مصاف الجزایر رفته است که تازه آن تیم هم با همه نفراتش به مصاف ما نیامد. حالا قرار است در مهرماه دو بازی خوب برابر اروگوئه و سنگال داشته باشیم؛ مسابقاتی که آخرین تیر ترکش ایران برای کسب آمادگی در مسیر جام‌جهانی است و البته با وجود کیفیت خوب‌شان، برای تیم ملی کافی نیست. کاش اما همه مشکلات به کمبود مسابقات دوستانه محدود می‌شد. گرفتاری تیم ایران بزرگ‌تر از این حرف‌هاست؛ طوری که بلاتکلیفی و سرگیجه محض حاکم بر این تیم، بهترین هدیه برای آمریکا، انگلستان و ولز تلقی می‌شود!
جایگاه دراگان اسکوچیچ از لحظه انتخابش به عنوان سرمربی تیم ملی متزلزل بود و تنها به پشتوانه کسب نتایج خوب توانست آن را حفظ کند. بعد از دور مقدماتی اما این مربی رسما روی هوا بوده است. در این مدت آن‌قدر به جایگاه اسکوچیچ خدشه وارد شده که آدم یاد کتاب «بیست زخم کاری» می‌افتد. بیایید بعضی از آنها را با هم بشماریم؛ کمیته فنی فدراسیون دراگان را رد صلاحیت کرد و حتی خبر عزل او منتشر شد، گروهی از بازیکنان تیم ملی به وضوح علیه مربی استوری گذاشتند و موضع گرفتند، مهدی طارمی به عنوان بهترین بازیکن حال حاضر ایران به ضرر اسکو و به سود کارلوس کی‌روش مصاحبه کرد، بعد از همه اینها هم مهدی تاج در زمان نامزدی برای کسب کرسی ریاست فدراسیون فوتبال اعلام کرد در صورت پیروزی اسکوچیچ را برمی‌دارد و کی‌روش را سرمربی تیم ملی می‌کند.
داستان اسکوچیچ، داستان آدمی است که از قله واژگون شده و روی دامنه کوه غلت می‌زند. هر چرخش، صدمه‌ای جدید به پیکر او وارد می‌کند و چیزی به مرگش نمانده. او شاید در زمان توقف هنوز زنده باشد، اما طبیعتا قادر به انجام هیچ کاری نیست. حالا هم شاید اسکوچیچ در فضای «بی‌عملی» حاکم بر فدراسیون فوتبال با تیم ملی به جام‌جهانی برود، اما در این صورت هم دیگر چیزی از اقتدار و کاراکترش باقی نمانده که قرار باشد برای تیم ملی خرج کند. وضعیت خنده‌داری است. تاج که گفته بود با کی‌روش مذاکره می‌کند سکوت کرده، همزمان کی‌روش پیشنهاد الاهلی مصر را رد می‌کند، برخی از هیات‌رئیسه فدراسیون از ابقای اسکوچیچ و حضور او در جام‌جهانی خبر می‌دهند و حمید استیلی به عنوان سرپرست تیم التماس می‌کند که شما را به خدا زودتر جلسه بگذارید و تکلیف ما را روشن کنید!
از همه بدتر اینکه شایعه شده فدراسیون قصد دارد با توجه به نتایج بازی با اروگوئه و سنگال در مورد سرنوشت اسکوچیچ تصمیم بگیرد. این هم چند عیب بزرگ دارد؛ اینکه شاید برخی بازیکنان مخالف اسکو در آن مسابقات به اندازه کافی خوب ظاهر نشوند و اینکه اگر تیم ملی ناکام ماند و دراگان رفت، سرمربی بعدی بدون هیچ مسابقه دوستانه‌ای باید راهی جام‌جهانی شود. شما را به خدا می‌بینید وضع ما را؟