مهسا مژدهی: برخی معتقدند همین حالا جنگی بین اسراییل و لبنان آغاز شده که شباهتهایی به جنگ 33 روزه دارد و گروهی دیگر معتقدند دو طرف تا رسیدن به نقطهای مشابه سال 2006 راه نسبتا زیادی در پیش دارند. در عینحال دامنه جنگ میان حزبالله و رژیم صهیونیستی، باعث کشته شدن بیش از 500 نفر تنها در یک روز، بر اثر حملات هوایی شده و در سرزمینهای اشغالی دامنه حملات حزبالله به شهرهایی چون عکا و حیفا رسیده است. از نظر سیاسی بهنظر میرسد نتانیاهو نیاز به یک دستاورد پس از نزدیک به یک سال جنگ دارد. در داخل فلسطین اشغالی گروههای اسراییلی انتقادات تند وتیزی را علیه او علم میکنند که نشان میدهد جنگ در غزه، نه یک پیروزی بلکه یک شکست تلقی میشود. در این میان اسراییل با استفاده از تکنولوژی و سپس حملات گسترده هوایی تلاش کرده تا حزبالله را با بحرانی کمنظیر رو به رو کند. اما آیا تلآویو به خواسته خود در لبنان میرسد؟
در خبرآنلاین با زنگنه صباح زنگنه کارشناس مسائل خاورمیانه درباره بحران میان حزبالله و رژیم صهیونیستی به گفتگو نشستهایم:
چرا اسراییل پس از اینکه دو طرف تلاش داشتند درگیریهای خود را به مناطق مرزی محدود کنند، ناگهان دست به کاری مثل انفجار پیجرها زد و بمباران نواحی جنوبی لبنان را با شدتی غیرمنتظره در پی گرفت؟ دلایل سیاسی نتانیاهو برای اقدامات اخیر چیست؟
رژیم صهیونیستی در اهداف اعلام شده خود شکست خورده. هم در داخل و هم در مرز با لبنان این اتفاق افتاده است. گرچه کمکهای آمریکا و برخی از کشورهای غربی همچنان ادامه دارد اما اعتبار این رژیم حتی در میان احزابی که با آن ائتلاف دارند از بین رفته و تلاش میکند با دستاوردی هر چند پرهزینه و پرزحمت وجهه خود را در میان متحدین خود اصلاح کند. البته حزبالله با توانی که دارد باعث تخلیه مناطق زیادی از شمال سرزمین فلسطین اشغالی شده و این شهرکنشینهای این مناطق عملا بار سنگینی بر دوش دولت تندرو و افراطگرای نتانیاهو بهحساب میآیند. انفجار وسایل ارتباطی مثل پیجر و حتی بیسیمها و... عملا این تلاش برای اصلاح جایگاه موقعیت دولت در درون رژیم صهیونیستی بهحساب میآید. از طرف دیگر ادامه این روند که منجر به عکس العملهای حزبالله شده عملا هیچگونه بهبودی در وضعیت مناطق شهرکنشینهای شمالی پدید نیاورد و بلکه وضعیت را وخیمتر کرد و تعداد زیادی از شهرکنشینان مجبور به تخلیه این مناطق شدند و حتی عملیات به جلوتر از مناطق شمالی و تا مرز شهر حیفا رسید. بهخصوص مراکز اطلاعاتی و امنیتی و پایگاههای جنگهای الکترونیکی رژیم را مورد حمله قرار دادند.
برخی این حملات را به سال 2006 تشبیه میکنند. ایا میتوان گفت همین حالا جنگی همهجانبه آغاز شده که نه تنها حزبالله بلکه لبنان را هم تحت تاثیر قرار میدهد؟
عملا جنگ بین لبنان و اسراییل شروع شده است. این عملیاتها از جنگ 33 روزه وسیعتر بوده و احتمالا شاهد خواهیم بود که توسعه پیدا خواهد کرد. خدماتی که مردم لبنان میگرفتند به شدت تحتتاثیر قرار گرفته و آنها نیازهای درمانی و بهداشتی و موادغذایی گستردهای نیاز دارند. لذا از جنگ 33 روزه فراتر خواهد رفت و البته حزبالله امکانات و تسلیحات و روشهای مقابله و مقاومت را تنوع بخشیده و ارتقا داده است. بنابراین وضعیت متفاوتی با سال 2006 خواهد بود. رژیم صهیونیستی سعی میکند جنگ را تا زمان انتخابات ریاستجمهوری آمریکا ادامه دهد تا شاید جمهوریخواهان برنده انتخابات شوند و به کمک اسراییل بیایند.
بسیاری از فرماندهان رده بالای حزبالله در حملات اخیر شهید شدهاند. بهنظر میرسد که نتانیاهو بهدنبال ضربهای اساسی به حزبالله بوده و با کشتن چهرههای اساسی این گروه خود را در مسیر پیروزی میبیند. آیا حزبالله میتواند این بحران را مدیریت کند؟
فرماندهان حزبالله خود را برای شهادت آماده کرده بودند و جایگزینهای آنها آمادهبهکار برای انجام مسئولیتهایشان هستند. اما چیزی که درون حزبالله وجود دارد این است که فضای رسانهای در لبنان باز است اما فضای رسانهای در اسراییل بسته است و کسی حق ندارد خبری را منتشر کند یا فیلم و تصویری از بیمارستان و مراکز درمانی بگیرد. به همین دلیل اطلاعات کافی از تلفات فرماندهان رژیم صهیونیستی کمتر منتشر میشود. مگر پس از مدتی که این مقامات در اجلاسهای و اجتماعات حاضر نشوند و در آن زمان نتیجهگیری شود که برخی از آنها احتمالا در عملیات حزبالله کشته شدهاند.
بهنظر میرسد حزبالله طراحیهای چندلایه دارد و این طراحیها ابتکار عمل خود را نشان خواهد داد. در جنگ 33 روزه هم اسراییل از ابزار جنگی دریایی هم استفاده کرد و حزب الله توانست در آن مقطع کشتیهای جنگی و نظامی رژیم صهیونیستی را غرق کند که به لحاظ تاریخی یک عمل بینظیر بود. از این ابتکارات حزبالله همواره دارد و باید منتظر بود و دید که چه اقداماتی دارد. حزبالله محدودیتی که دارد این است که میخواهد تلفات انسانی را کم کند و بیشتر به مراکز نظامی و اطلاعاتی حمله کند. نابودی این مراکز باعث میشود اسم اشخاص مشخص نشود.
لبنان درگیر اقتصاد آشفته و بیدولتی است. جنگی در این سطح چه اثری بر کشور خواهد داشت؟ از طرف دیگر یرخی معتقدند نتانیاهو به دنبال موازنه قدرت و بازگرداندن حیثیت از دست رفته در هفت اکتبر است. ایا حمله به لبنان چنین دستاوردی برای اسراییل خواهد داشت؟
حسن حزبالله این است که خیلی صریح هستند و واقعیتها را مطرح میکنند. به همین دلیل وقتی انفجار پیجرها پیش آمد سیدحسن نصرالله اعلام کرد که ما ضربه دیدهایم. اما مثل یک بدن زنده که میتواند زخمها و شکستها را ترمیم کند، این توان را حزبالله هم دارد و نوعی اجماع که در بین مردم لبنان وجود دارد برای حزبالله موفقیتی بهحساب میآید که توانسته همه قشرها و گروهها را علیه اسراییل بسیج کند. رژیم صهیونیستی هیچکس را از آثار سو عملیات خود مستثنا نکرده. در حمله به پیجرها نیروهای خدماتی و مردم عادی هم ضربه دیدهاند که از همه قشرها و ادیان و مذاهب لبنانی بودهاند.
آیا حزبالله میتواند در مجامع بینالمللی خواهان رسیدگی به جنایات اسراییل در لبنان شود؟ یا مانند حماس و غزه، غرب و شرق و نهادهای بینالمللی همراستا با تلآویو مانع از ویرانی لبنان و کشتار غیرنظامیها نمیشوند؟
حزبالله یک کنشگر غیر دولتی است. هرچند بخشی از دولت لبنان و پارلمان را تشکیل میدهد. با ارتباطات این گروه در پارلمان و دولت، لبنان میتواند شمایت خود را در مجامع بینالمللی مطرح کند. از طرف دیگر دولتهای حامی حزبالله مانند ایران و حتی عراق که بهتازگی آیتالله سیستانی در آنجا همه را به مقابله با رژیمصهیونیستی قراخوانده، میتوانند در توقف این جنایتها نقشی داشته باشند و شکایتهایی را در مجامع بیناللمی مطرح کنند.
311312