به گزارش خبرآنلاین، حسین قریبی سفیر سابق ایران در بزریل در مورد دیپلماسی اقتصادی و تجربه کشورهای دیگر گفت: دیپلماسی اقتصادی ما با آن چیزی که با اسم وزارت‌خارجه به آن نگاه می‌کنیم، بیشتر جنبه هماهنگ کنندگی به خود گرفته است. هماهنگی بین بخش‌های مختلف دولتی و اقتصادی و سیاسی و این که این کنشگری این‌ها به نوعی منسجم و هماهنگ شود تا بتواند نتایج بهتری بگیرد. به نظرم در این زمینه خوب عمل کرده است.
قریبی اضافه کرد: وزارت خارجه یک نهاد حاکمیتی است و می‌تواند این نقش را داشته باشد. ولی چیزی که من از دیپلماسی اقتصادی توقع دارم و سعی کرده ام در رفتار اداری خودم این را بیشتر مد نظر قرار دهم این است که دولت و وزارت خارجه و مجموعه حاکمیت باید پشت سر بخش خصوصی قرار بگیرد. بخش خصوصی را تقویت کنیم و به میدان بفرستیم تا چالش‌هایش را حل کند. زمانی به شما خواهم گفت که دیپلماسی اقتصادی ما نمره قابل قبول می‌گیرد که یک مرتبه رئیس جمهور و وزیر خارجه ما صرفا برای حل مسئله یک بخش از تجارت و بخش خصوصی ما به کشوری سفر کند. یعنی مراوده دیپلماتیک ما در سطح سران و وزرای خارجه صرفا برای حل یک مسئله از بخش خصوصی ما باشد که فکر می‌کنم با این هنوز فاصله داریم. دیده ایم که فلان جلسه بین یک مقام آلمانی با مقام دیگری صرفا برای حل مسئله تعرفه یا حتی بخش کوچکی از اقتصاد شکل گرفته است. این نکته مهمی است.
این دیپلمات سابق افزود: در تجربه خود بارها شاهد بوده‌ام که مقامات عالیه و سیاسی کشور برای پروژه هایی که جلب سرمایه گذاری و حرکتی است خودشان وارد می‌شوند. نمونه ای از تجربه خودم، در برزیل آقای لولا زمانی که یک پارتنر و شرکت بین المللی و چند ملیتی در برزیل سرمایه گذاری انجام می‌دهد، حتما در آن برنامه شخص او شرکت می‌کند و شخصا ناظر و شاهد امضای قرارداد یک شرکت خارجی با یک شرکت داخلی فرضا برای ایجاد خط تولید جدید خودروسازی است. این میزان اولویت دادن به فعالیت‌های اقتصادی خارجی به بخش خصوصی یعنی دیپلماسی اقتصادی را سرلوحه فعالیت‌های خود قرار داده و به آن اولویت داده‌ایم. فکر می‌کنم با این فاصله داریم، ولی نشانه‌های خوبی می‌بینیم که دولت توجه خاصی به بخش‌های اقتصادی دارد. مقداری هم فرهنگ حکمرانی ما دخیل است که اگر یک مقام دولتی فرضا مشکل صادرات خودروی یک کشور را حل کند، مقداری سبک است. در حالی‌که اینطور نیست. مسئله اصلی همین است که صادرات کشور رونق پیدا کند و مشکلات بخش خصوصی {حل شود}.
وی در پایان تأکید کرد: اگر دولت در جایی حس می‌کند که صادرات پتروشیمی ما به کشوری دچار مشکل شده است، شخص اول مملکت – رئیس جمهور – به عنوان بالاترین مقام اجرایی باید وارد شود و دخالت کند. این از قبیل کارهایی است که از دیگران دیده‌ایم. حتی کشوری مانند روسیه که در نگاه ما به‌عنوان یک کشور ژئوپلتیکی دیده می‌شود و به مسائل امنیتی اهمیت می‌دهد، بارها به خاطر مسائل جزیی اقتصادی در سطح بالا شرکت و دخالت کرده‌اند و دیپلماسی اقتصادی را در اولویت خود گذاشته اند.
مشروح این گفتگو را با تیتر «دیپلماسی اقتصادی؛ شعار یا واقعیت؟/ بلایی که تحریم بر سر اقتصاد ایران آورد/ مساله «تحریم‌پذیری ایران» است » بخوانید.
311314
