با هجوم دغدغه‌های بی‌شمار زندگی شهری، نیاز به توانایی در خاموش کردن این افکار برای حداقل چند ساعت و رسیدن به آرامش، بیشتر از همیشه احساس می‌شود. راه‌های زیادی مانند یوگا و مراقبه همه‌روزه برای کنترل ذهن عنوان می‌شود اما پیش از یادگیری این مهارت‌ها، مراحل ساده‌ای را در بنیتا به شما معرفی می‌کنیم که می‌توانید به‌تنهایی آن‌ها را انجام داده و به آرامشی نسبی دست پیدا کنید. این مراحل می‌توانند مقدمه‌ای برای آغاز مراقبه باشند.
یکی از لحظات سرنوشت‌ساز زندگی برای آندره هارتویچ در دهه‌ی هشتاد و زمانی که با پدرش به سواحل کوبا کابانا سفر کرده بودند از راه رسید. او این خاطره را چنین توصیف می‌کند:
پدرم روی شن‌های ساحل و در مقابل نور آفتاب یک روز دلپذیر مشغول استراحت بود که من تصمیم گرفتم کمی شنا کنم. پس از چند متر شنا کردن خواستم دوباره به ساحل برگردم اما ناگهان احساس کردم هر چه به سمت جلو دست‌وپا می‌زنم از حرکت عاجزم و جریان آب قوی‌تر از من است. حس فرورفتن در آب را در خود حس کردم و هر چه با نگاه به دنبال پدرم گشتم اثری از او ندیدم. با خود فکر کردم بهتر است پدرم را صدا بزنم اما بعد یادم آمد اگر جریان آب در جهت مخالف ساحل تا این حد قوی باشد او چگونه می‌تواند من را نجات بدهد و صدمه‌ای نبیند. نفسم به‌تدریج کمتر و کمتر می‌شد و خستگی را در تمام عضلات بدنم حس می‌کردم.
از شنا کردن منصرف شدم و سعی کردم مسیرم را در آب هدایت کنم. در کمال ناباوری بااینکه هنوز از ساحل فاصله‌ی زیادی داشتم پاهایم با شن تماس پیدا کرد! بله! من با یک تل شنی دور از ساحل برخورد کرده بودم! با خوشحالی از تل شن کمک گرفتم و با قدرت باقی‌مانده در پاهایم، خودم را به سمت ساحل سوق دادم و خوشبختانه بااینکه از تل آرامش‌بخش شن دور می‌شدم جریان آب با نزدیک‌تر شدن به ساحل ضعیف‌تر و ضعیف‌تر می‌شد.
هنوز هم که هنوز است من از فکر کردن به آن تل شنی در آن لحظه‌ی حیاتی در زندگی‌ام انرژی می‌گیرم و برایم نماد دانشی است که با تمرکز و معلق شدن در یک لحظه‌ی خاص در زندگی به آن می‌رسیم. من هر زمان که احساس نیاز کنم با ایجاد سکون در قلمرو ذهنم و حضور در لحظه‌ی حال، آن تل شنی را دوباره می‌سازم.
ایجاد سکون در ذهن همیشه پشتیبان ما در رسیدن به ذهنی آرام و آسوده است. با ذهنی آرام و آسوده می‌توانیم به سؤالات بی‌شمار ذهنمان پاسخ دهیم و به سمت جلو حرکت کنیم. تصمیماتی که با ذهن آرام و آسوده می‌گیریم معمولاً تصمیماتی صحیح‌تر هستند و با ذهنی آرام به‌جای واکنش نشان دادن به وقایع زندگی، پاسخ درستی به آن‌ها می‌دهیم. ذهنی آرام است که فارغ از هر اتفاقی همواره باثبات و متمرکز باشد.
حال سؤال این است:
چگونه به ذهنی آرام برسیم؟
1. پذیرش تمام و کمال را تمرین کنید.
از قدرت پذیرش خود کمک بگیرید و هرگونه مقاومت و توقع را کنار بگذارید؛ مانند زمانی که از یک غروب زیبا لذت می‌برید و همه‌چیز همان‌گونه که هست برایتان زیباست، تمرین کنید تا با هر آنچه در زندگی هست بسازید. قدرت پذیرش به ما اجازه می‌دهد ذهنی آسوده داشته باشیم و پاسخ مناسبی به وقایع زندگی بدهیم.
پذیرش کامل به معنای فرار از روبه‌رو شدن با مشکلات نیست بلکه به معنای درک درست آن و انجام عمل صحیح در مواجهه با آن است. هرروز لحظاتی را به پذیرش هر آنچه در دنیای اطرافتان اتفاق می‌افتد بگذرانید، صداها، دما...همه‌چیز.
این کار را در مورد جسمتان نیز انجام دهید و تمام راحتی‌ها و ناراحتی‌هایی را که در جسمتان احساس می‌کنید بپذیرید. سپس به سراغ ذهنتان بروید و تمام افکارتان را همان‌گونه که هستند بپذیرید. با تمرین مداوم پذیرش تمام و کمال همه‌چیز طبیعت دوم شما خواهد بود تا در آن احساس آسودگی کنید.
2. اگر درست نفس نکشید نمی‌توانید درست فکر کنید.
نفس کشیدن و ذهن در ابعاد زیادی به هم مرتبط هستند و ثبات ذهن تا حد بسیاری تحت تأثیر کیفیت نفس کشیدن ماست؛ بنابراین می‌توانیم با تغییر طرز نفس کشیدن خود عملکرد ذهن را نیز تغییر دهیم.
درجایی مناسب صاف بنشینید و آزادانه و رها نفس بکشید. بدون هیچ تلاشی برای تغییر روند نفس کشیدن به جریان تنفسی خود دقیق شوید و مدتی در این حالت استراحت کنید. پس از چند دقیقه مدت زمان دم خود را بشمارید و به اندازه‌ی همان بازه‌ی زمانی مرحله‌ی بازدم را با کنترل سرعت آن اجرا کنید. از طبیعی، روان و بی‌صدا بودن روند تنفس خود اطمینان حاصل کنید. پس از چند دقیقه خواهید دید ذهنتان چقدر آرام‌تر و باثبات‌تر از قبل است.
3. در سکون استراحت کنید.
مهارت در سکوت نشستن و برقراری ارتباط با سکوت درون خود را تمرین کنید. بلافاصله پس از بیدار شدن از خواب یک دقیقه در سکوت مطلق بنشینید و تأثیر آن را در طی روز احساس کنید.
سعی کنید روزانه زمانی مشخص را به نشستن در سکوت و مراقبه اختصاص دهید. ذهنتان را روی فاصله‌ی بین ابروها متمرکز کنید و در سکوت، حس وسعت یافتن و سکون ذهن را تا مدت‌زمان دلخواه خود تجربه کنید.
یک تمرین کامل ذهنی برای رسیدن به سکون و آرامش باید به ترتیب تمام این سه مرحله را دارا باشد. با ادامه دادن مستمر این تمرینات هرروز ذهنی متمرکزتر و آسوده‌تر خواهید داشت.
هر موقع خواستید ذهنتان را آرام کنید.
هر زمان که برای پاسخ دادن به سؤالاتتان نیازمند ذهنی آرام و متمرکز بودید کارهای زیر را انجام دهید:
سؤالتان را در یک کاغذ سفید بنویسید و دور آن خط بکشید. چشم‌هایتان را ببندید و سؤال را در ذهنتان مجسم کنید. سپس سؤال را فراموش کرده و تمرینات بالا را برای چند دقیقه انجام دهید. زمانی که تمرینات را به پایان رساندید چشم‌هایتان را باز کنید و به سؤال روی کاغذ خیره شوید و اولین جوابی که به ذهنتان می‌رسد فارغ از هرگونه پیش‌داوری روی کاغذ بیاورید. قدم‌به‌قدم با این روش به سؤال‌هایتان پاسخ دهید و آرامش و تمرکز ذهنتان را در میدان عمل به چالش بکشید.
