خبرگزاری تسنیم: نمی‌توان از پناه بردن رژیم اشغالگر قدس به سازمان ملل متحد در مواضع حساس به سادگی عبور کرد. این در حالی است که رژیم مذکور بارها در روند درگیری‌های خود با عرب ها نقش این سازمان ها را نادیده گرفته است. این پدیده جدید در دیپلماسی رژیم صهیونیستی نشان دهنده تفاوت آشکار در تاریخ این دیپلماسی است که قوانین و عرف بین‌المللی را نمی شناسد.
این سیاست در واقع نشان دهنده عجز و ناتوانی رژیم اشغالگر قدس از تحمیل شرایط خود با ابزار قدرت است. چرا که مقاومت لبنان و فلسطین قدرت بازدارندگی خود را به رژیم صهیونیستی تحمیل کرده و این رژیم را از تمامی عناصر قدرت خود خالی کرده اند و شرایط سیاسی خود را به آن تحمیل کرده و امکان تحقق پیروزی نظامی آشکار را برای این رژیم غیر قابل انتظار کرده اند. این موضوع می‌طلبد که سرکردگان رژیم صهیونیستی به دنبال جایگزین‌هایی متفاوت باشند که از جمله آنها کمک گرفتن از مؤسسات بین‌المللی و استفاده از آنها به عنوان ابزارهایی در راستای خدمت‌رسانی به منافع امنیتی و سیاسی رژیم صهیونیستی است.
هجمه تبلیغاتی که اشغالگران برای اصلاح مأموریت نیروهای یونیفل در جنوب لبنان به کار می گیرند، در همین راستا است. آنها می‌خواهند نیروهای مذکور را به نیروهای مرزبانی خود تبدیل کنند که بر اساس اوامر و دستورات اسرائیلی‌ها انجام وظیفه می‌کنند و عملیات آنها را بر اساس اطلاعات ارائه شده از سوی آنها اجرا می کنند و بهانه آنها از این مأموریت نیز نظارت بر میزان پایبندی حزب‌الله به قطعنامة بین‌المللی 1701 است.
وقاحت صهیونیست‌ها در این رابطه به جایی رسیده است که حتی ارتش اسرائیل می‌گوید که می‌خواهد از گزارش‌های ارائه شده توسط نیروهای بین‌المللی به شورای امنیت به عنوان پایگاهی حقوقی جهت توجیه تخریب روستاها و موسسات مدنی لبنان در جنگ آینده استفاده کند. به این ترتیب می‌توان گفت خواسته اسرائیل این است که این نیروهای بین‌المللی را به ابزاری در چارچوب بانک اهداف خود بر ضد لبنان در جمع‌آوری اطلاعات و مشروعیت بخشیدن به جنایت‌های خود در آینده ضد غیرنظامیان تبدیل کند.
می‌بینیم که بالا رفتن فعالیت‌های دیپلماتیک رژیم صهیونیستی در سازمان ملل متحد انعکاسی از دیپلماسی آمریکا در حمایت مطلق از دشمن صهیونیستی به شمار می‌رود که نیکی هیلی نماینده آمریکا در سازمان ملل متحد با استفاده از تعابیر غیردیپلماتیک به این موضوع اشاره کرده و گفت که تمام کسانی که تبعیض بر ضد اسرائیل در سازمان ملل متحد قایل شوند را با کفش خود لگد خواهد کرد.
وی همچنین شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد را تهدید کرد در صورت انتشار لیست سیاه از اسامی شرکت‌هایی که در داخل شهرک‌های صهیونیست‌نشین در شرق قدس اشغالی و کرانه باختری فعالیت می‌کنند، تأمین مالی این سازمان را متوقف خواهد کرد. هیلی همچنین گام مهمی در روند تحقق اصلاح مأموریت یونیفل برداشت و این نیروهای چندملیتی را به عدم تأثیرگذاری در فعالیت ضد حزب‌الله و چشم‌پوشی از فعالیت‌های آن در منطقه عملیاتی خود متهم کرد. این در حالی بود که مایکل بری فرمانده نیروهای یونیفل در حضور هیلی این موضوع را به کلی تکذیب کرد. این اتفاق در جریان بازدید هیلی از مرزهای شمال سرزمین‌های اشغالی به همراه تعدادی از سرکردگان ارتش رژیم صهیونیستی صورت گرفت.
موضوع عجیب در این رابطه سیاست نا متوازن آنتونیو گوترش دبیر کل سازمان ملل متحد در جریان سفر اخیر است که نشان دهنده جانب‌داری مطلق وی به نفع رژیم صهیونیستی است. وی با تعدادی از سرکردگان دشمن صهیونیستی برای دریافت اطلاعاتی در رابطه با فعالیت‌های حزب‌الله در جنوب لبنان دیدار کرد. این موضوع را رسانه‌های صهیونیستی عنوان کرده و مدعی شدند که میزان تجاوز این حزب به قطعنامه 1701 را با استفاده از این اطلاعات برای اصلاح مأموریت‌های یونیفل بررسی خواهند کرد. این در حالی است که سازمان ملل متحد و شورای امنیت اهمیتی به گزارش‌های روزانه منتشر شده از سوی نیروهای یونیفل در رابطه با تجاوز زمینی و هوایی و دریایی رژیم صهیونیستی به لبنان ندارند.
سازمان ملل متحد در برابر آزمونی جدید در زمینه میزان اعتبار خود در تعامل با موضوعات بین‌المللی قرار دارد و اگر نتواند از چتر مناظره‌های بین‌المللی که بازیگران بزرگ به آن تحمیل می کنند، خارج شود، مهم‌ترین خطری که این سازمان را تهدید می‌کند ، تبدیل شدن آن به ابزاری برای اجرای سیاست‌های تجاوزطلبانه صهیونیستی و جانب‌داری کامل آن به نفع تل‌آویو است و می تواند بیش از دیوار ندبه پناهگاه صهیونیست ها باشد تا بخواهند شکست‌های خود در تحمیل شرایط و سیاست‌های خود به محور مقاومت را از این طریق پیگیری کنند. به همین علت بود که دبیر کل این سازمان بین‌المللی با خانواده صهیونیست‌های اسیر نزد نیروهای مقاومت در نوار غزه دیدار کرد ، اما درخواست خانواده‌های اسرای فلسطینی در زندان‌های رژیم صهیونیستی برای دیدار را رد کرد.
