سرمایه داری

جدیدترین کتاب «نائومی کلِین» با عنوان «نبرد برای بهشت» به انگلیسی و اسپانیایی منتشر شده است؛ محور اصلی این کتاب کلین هم سرمایه‌داری فاجعه است.

بیش از صدوپنجاه سال از انتشار اولین مجلد کتاب «سرمایه» می‌گذرد، کتابی قطور و حجیم که بسیاری از خوانندگان را مرعوب می‌کند و بی‌خیال خواندن آن می‌شوند. دیوید هاروی خواندن آن را ضروری می‌داند. او دهه‌هاست «سرمایه» تدریس می‌کند. کلاس‌های عمومی‌اش درباره سه مجلد «سرمایه» روی اینترنت موجود است و میلیون‌ها نفر در سرتاسر جهان آن‌ها را دیده‌اند.

یانیس واروفاکیس، وزیر اسبق اقتصاد یونان در کتاب «صحبتی با دخترم درباره اقتصاد؛ یا سرمایه‌داری چگونه کار می‌کند و شکست می‌خورد» با چند نامه به دخترش، درباره اقتصاد سیاسی جهان کنونی نوشته است.

در سال‌های اخیر جنبه‌های مادی نقد سرمایه‌داری و ظهور ایده‌هایی مثل درآمد پایه‌ای همگانی رونق یافته است

سیدنی مینتز شکر را به عنوان یک محصول تاریخی می‌دید که جریان‌های غالب جهانی آن را به منبع اصلی کالری برای فرودستان تبدیل کردند و ذائقه زندگی روزمره ما را شکل دادند. همچون بسیاری از امور روزمره که بدیهی به نظر می‌رسند، وجود شکر در میان بسیاری از غذا‌ها و در کنار بسیاری چیز‌های دیگر توجه ما را برنمی‌انگیزد.

رزالوکزامبورگ یکی از خلاق‌ترین شخصیت‌هایی است که تاکنون در جنبش سوسیالیستی مشارکت داشته است. او بیش از هر مارکسیست دیگری در قرن بیستم گرایش بی‌وقفه سرمایه‌داری را برای خودگستری تشریح و به‌ویژه بر پیامد‌های مخرب آن برای دنیای توسعه‌نیافته به‌لحاظ فناوری تأکید کرد.

در سال‌های اخیر جنبه‌های مادی نقد سرمایه‌داری و ظهور ایده‌هایی مثل درآمد پایه‌ای همگانی رونق یافته است

سیدنی مینتز شکر را به عنوان یک محصول تاریخی می‌دید که جریان‌های غالب جهانی آن را به منبع اصلی کالری برای فرودستان تبدیل کردند و ذائقه زندگی روزمره ما را شکل دادند. همچون بسیاری از امور روزمره که بدیهی به نظر می‌رسند، وجود شکر در میان بسیاری از غذا‌ها و در کنار بسیاری چیز‌های دیگر توجه ما را برنمی‌انگیزد.

سیدنی مینتز شکر را به عنوان یک محصول تاریخی می‌دید که جریان‌های غالب جهانی آن را به منبع اصلی کالری برای فرودستان تبدیل کردند و ذائقه زندگی روزمره ما را شکل دادند. همچون بسیاری از امور روزمره که بدیهی به نظر می‌رسند، وجود شکر در میان بسیاری از غذا‌ها و در کنار بسیاری چیز‌های دیگر توجه ما را برنمی‌انگیزد.

در تاریخ، رقصیدن و خوش‌گذرانی غالباً مخصوص طبقۀ مرفه جامعه بوده است. اما در عصر ما، که فوتبال محبوب‌ترین خوشگذرانیِ آدم‌ها شده، همه به‌شکلی برابر می‌توانند در زمین چمن به بدن خود کش‌وقوس بدهند، برقصند و توپ را از خط دروازه رد کنند