امام حسین علیه السلام

امام حسین علیه السلام با قرآن انس بسیار داشت؛ چون منزلتی بزرگ برای آن قائل بود . نمونه ای از این ارجگذاری را می توان در حکایت زیر مشاهده کرد:

اگر قرآن در آغاز بزرگ ترین سوره خود (بقره)می فرماید : »الَّذینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَ یُقیمُونَ الصَّلاةَ بقره/3 (پرهیزکاران) کسانی هستند که به غیب ایمان می آورند و نماز به پا می ‍ دارند«همچنین در کوچک ترین سورة خود (کوثر) از نماز، سخن به میان می آورد، امام حسین علیه السلام نیز آن را اقامه می کند؛ چنان که در زیارت عاشورا آمده: «أشْهَدُ أنَّکَ ...

تفکر امام حسین علیه السلام و تفکری که در دین رقم می خورد، تفکری خدامحور است. انسان در برابر خدا، طبیعت و دیگران موضوعیت پیدا می کند

تاریخ هر ملتی، جزئی از هویت ملی آن ملت است، و گذشته هر قوم، در واقع بخش مهمی از شناسنامه ملی او به شمار می رود

عاشورا یک امتحان بزرگ بود که در زمان و مکان خود، بی نظیر بود و حقیقت و جوهره انسان های مختلفی را برملا نمود

هنگامی که می نگریم در «خطبه عاشورا»، سخن از عدل می رود و از این که عدالت از میان رفته است،1 می فهمیم که ما نیز باید با دفاع از «عدالت»، فلسفه عاشورا را زنده نگاه بداریم و با قیام برای اجرای عدالت، از عاشورا دم بزنیم و خود را وارث عاشورا بدانیم.

در این نوشتار قصد آن داریم نمونه هایی از دریای معارف، کرامات، اخلاق، موضع گیری های زیبا و دقیق امام حسین «علیه السلام» را به نظاره بنشینیم

در زلال سخنان رهبر معظم انقلاب (دام ظله العالی)

مقام معظم رهبری در زمینه فلسفه قیام امام حسین علیه السلام می فرمایند:

عاشورا به ما درس می دهد که در ماجرای دفاع از دین، بصیرت بیش از چیزهای دیگر برای انسان لازم است. بی بصیرت ها بدون این که بدانند، فریب می خورند و در جبهه باطل قرار می گیرند؛ چنان که در جبهه ابن زیاد کسانی بودند که از فُساق و فجّار نبودند، ولی از بی بصیرت ها بودند.