امام حسین علیه السلام

رجعت از نظر علمای شیعه امری قطعی است تا جایی که برخی آن را جزو اصل مذهب دانسته اند، دلیل های اثبات رجعت بیان شده است که این ادله، عقلی ( امکان عقلی رجعت ) و نقلی هستند که ما آنها را بیان کرده و مورد بررسی قرار دادیم و بعد از آن آثار و نتایج آن را بیان کرده و ذکر میکنیم که برای تحقق وعده های الهی رجعت امری لازم است و در آخر در مورد نحوه حکومت ائمه ...

مهم ترین بحث در این دوران درباره حضرت رقیه(س) این است که آیا اصلاً چنین دختری وجود داشته؟ و آیا امام حسین(ع) فرزند دختری سـه یا چـهارساله به این نام داشته است؟

نماز پرچم اسلام، نماد بندگی، نماد توحید و آزادی اندیشه است، برای هر مسلمان آشکار است که نماز بعد از کلمۀ توحید و باورمندی به توحید و یگانگی خداوند و گسترش و تداوم اصل توحید در هستی خداوند است

سرّ این که سفارش کرده اند هر روز زیارت عاشورا بخوانید و نسبت به اهل بیت علیهم السلام تولّی داشته و بر آنان صلوات و درود بفرستید و از دشمنانشان تبرّی بجویید، برای آن است که طرز فکر معاندان ایشان منفور شود وگرنه هم اکنون سخن از معاویه و یزید نیست تا آنها را لعنت کنیم

این سخن مشهور که امام حسین علیه السلام حج خود را نیمه تمام گذاشت، سخن نادرستی است؛ زیرا امام در روز هشتم ذی حجه «یوم الترویه» از مکه خارج شد.[1] در حالی که اعمال حجّ که با احرام در مکه و وقوف در عرفات شروع می شود از شب نهم ذی حجه آغاز می شود. بنابراین، امام اصولاً وارد اعمال حج نشده بود، تا آن را نیمه تمام گذارد.

در اینکه اسلام به بهانه محرم مانده است و آوای اذان بر ورای گلدسته های هزار و چهار صد ساله به یاد عاشورا زنده، اسراری نهفته است و رموزی ناگفته که گهگاه از گوشه و کنار، گوهری از آن کنز مخفی بروز می کند و رازی از اسرار بر زبان کنایت یا تصریح جاری می شود.

ذبح عظیم، لغتاً یعنی ذبیح یا مذبوح بزرگ و بزرگوار. این ترکیب وصفی یک بار در قرآن مجید به کار رفته است: وفدیناه بذبح عظیم؛ «به عوض او، ذبح عظیمی را پذیرفتیم

کسانی ندای حسین را لبیک می گویند و می توانند «فَیَا لَیْتَنِی کُنْتُ مَعَکُمْ فَأَفُوزَ مَعَکُم»[1] را آرزو کنند، که امروز در صحنه باشند

تنها ماهی که در آن، شهادت هیچ یک از معصومان واقع نشده، ماه شعبان است .ماهی سرتاسر شادی، خیر و برکت که مهم ترین آنان، تولد دو امام همام است .

از زمان استغاثه غریبانه امام حسین علیه السلام و «هَلْ مَنْ ناصرٍ یَنْصُرنی» گفتن وی سال ها و قرن ها می گذرد، ولی پژواک آن را در لحظه لحظه تاریخ می توان به گوش جان شنید، این فریاد نه تنها، به خاموشی نمی گراید، بلکه هر روز رساتر بر خروش آزادگان جهان می افزاید و منتظران واقعی را که تربیت یافته مکتب عاشورا هستند، امیدی تازه می بخشد.