ماهان شبکه ایرانیان

۵۰ برند برتر لباس مردانه در طول تاریخ [قسمت سوم]

وقتی در مورد انتخاب ۵۰ برند مردانه سخن به میان می‌آید کمی تردید و سردرگمی ایجاد می‌شود، برند را می‌توان به دستورات و راه‌های بهتر لباس پوشیدن تعبیر کرد، اما در مورد صفت مردانه‌ای که اضافه‌شده است باید فکر دیگری کرد

وقتی در مورد انتخاب 50 برند مردانه سخن به میان می‌آید کمی تردید و سردرگمی ایجاد می‌شود، برند را می‌توان به دستورات و راه‌های بهتر لباس پوشیدن تعبیر کرد، اما در مورد صفت مردانه‌ای که اضافه‌شده است باید فکر دیگری کرد. مسلماً باید ذهنیت خودتان را کمی تغییر دهید. همچنین باید در مورد نحوه رتبه‌بندی هم دقت زیادی به خرج داد. مسلماً سرگیجه گرفته آید. قبلاً فکر می‌کردید که برند مردانه یک مفهوم ساده در مورد تولید لباس مردانه است. در فهرستی که مشاهده خواهید کرد هدف ما نشان دادن پنجاه برند برتر تولید لباس‌های مردانه و خیاطی شده است. بنابراین ما به سراغ شلوارهای جین و تی‌شرت نخواهیم رفت. همچنین در میان برندهای لباس چند برند کفش هم مشاهده خواهید کرد اما بیشتر تمرکز ما بر روی لباس بوده است. مشکل دیگری که در طبقه‌بندی برند مردانه وجود دارد، کلاسیک و مدرن بودن (طراحی‌شده) لباس‌ها است. در فهرستی که آماده‌شده است تمرکز ما بر روی برندهایی بوده است که علاوه بر کلاسیک بودن با طراحی‌هایی که داشته‌اند توانسته باشند گامی مهم درروند لباس‌های مردانه در زمان خودشان برداشته باشند. گذشته در کنار آینده قرار دارد. 

 

30- آکواسکتوم (Aquascutum)

موسس: جان اماری (John Emary)، 1851

اکواسکتومCredit: WikiCommons

آکواسکتوم شاید امروزه به‌اندازه بوربرری (Burberry) شناخته‌شده نباشد اما نقشی کمتر از آن در نشان دادن محبوبیت برند های بریتانیا نداشته است. بنیان‌گذار این شرکت خیاطی به نام امری بود که تاکید داشت لباس هایی ضد آب تولید کند، نام این شرکت هم دلالت براین موضوع دارد. در لاتین نام کمپانی watershield به معنی محافظ آب است. از زمانی که این برند تاسیس شد بزرگان زیادی همانند همفری بوگارت، وینستون چرچیل، کری گانت و ادموند هیلاری که به صعود تاریخی‌اش به اورست معروف است از این برند استفاده کرده اند. آن‌ها همچنین یک شنل برای شاه ادوارد هفتم، بر اساس پارچه‌ای که خود شاه ادوارد به آن‌ها داده بود طراحی و دوخته اند. بر اثر این کار پادشاه یک نشان سلطنت ملی را به آن‌ها اعطا کرده است.


29- بوربرری (Burberry)

موسس: تواماس بوربرری، 1856

بوربرریCredit: WikiCommons

شهرت و محبوبیت بوربرری بر اساس یک لباس به دست امد: کت بارانی، ضدآبی که از پارچه گاباردین ساخته‌شده بود و در سال 1880 دوباره آن را بهبود بخشیده بودند. این لباس قبل از بهبود، به عنوان یکی از لباس های رسمی سربازان ارتشی و افسران محسوب می‌شد که در طول جنگ آن را به تن داشتند. این کت‌ها مقاومت بسیار بالایی هم داشتند. در طول جنگ جهانی اول، دفتر جنگ بریتانیا در پی تماس هایی از این شرکت درخواست کرد تا تغییراتی در لباس ها به وجود بیاورند. از جمله در شانه‌های آن. آن‌ها دوست داشتند این لباس به گونه ای باشد که بتوان به آن اسلحه کمری، مهمات و همچنین شمشیر در صورت لزوم اویزان کرد. پرکت یک کمربند میانی به لباس اضافه کرد که باعث می‌شد سربازها به آن نارنجک اضافه کنند. همچنین یک پد به شانه اضافه شد تا از لگد اسلحه جلوگیری کند. در زنان جنگ این لباس نمادی از لباس های مناسب برای روزهای بد آب‌وهوا محسوب می‌شد. امروز این نام تجاری به لطف همان روزها همچنان محبوب و دوست‌داشتنی است و هنوز ریشه های خودش را حفظ کرده است.


28- بورسالبنو (Borsalino)

جوزپه بورسالینو، 1857

بورساللیونCredit: WikiCommons

ایا این لیست پنجاه تایی بدون کلاه کامل است؟ بااینکه تا میانه قرن 20 ام، از محبوبیت کلاه ها کم شده بود و این شرکت به جای سوددهی ضرر داشت، اما هیچ وقت نام تجاری آن از بین نرفت و هر زمانی که حرف از کلاه می‌شود فقط یک برند است که گفته می‌شود بورسالینو. کلاه هایی که مردان بزرگی همانند همفری بوگارت، گری کوپر و وارن بیتی به سر گذاشته بودند. بااینکه شاید کیفیت این کلاه ها با آنچه که برای اولین بار تولیدشده است، کمی متفاوت‌تر بوده است، اما تنها برندی است که در بین کلاه های بازاری می‌توانید پیدا کنید و به سرخودتان بگذارید.


29- ورساچه (Versace)

موسس: جیانی ورساچه، 1978

ورساچهCredit: WikiCommons

شاید ورساچه از جمله اولین برند هایی بوده باشد که بازندگی روزانه مردم در هم‌آمیخته شد. بنیان‌گذار این شرکت و طراح لباس های ورساچه، مد را برای اقایان به صورت لباس های پرزرق‌وبرق و جذاب به میان کشید. او برای مردان پیراهن‌هایی بارنگ‌های خاص، تزیینات زیاد، کت‌هایی به شکل های متفاوت‌تر طراحی و تولید کرد که گویا مردان همیشه در تعطیلات و مهمانی هستند. نام تجاری ورساچه همانند سایر برند هایی مانند رالف لورن (Ralph Lauren) به خاطر قیمت بالایی که اجناسش داشتند، معروف و همگانی نشد ولی به پاس تغییراتی که به وجود اورد همیشه در نگاه مردم ورساچه نشانی از رنگ و جذابیت شناخته‌شده است.


28- لاکوست (Lacoste)

موسس: رنه لاکوست و اندره گیلِر (Rene Lacoste and Andre Gillier) 1933

لاکوستCredit: WikiCommons

جهانی بدون لباس و پیراهن‌های تنیس تصور می‌توانید کنید؟ رنه لاکوست ستاره تنیس در دهه‌های 20 تا 30 میلادی در قرن نوزدهم بود و او به تمساح مشهور بود. نشان او پیراهن تنیس که یقه‌گرد و استین های کوتاهی داشت، این روزها شاید به خاطر انبوه این لباس ها به نظر شما خاص نبوده باشد ولی آن روزها لباسی خاص بود. نشان برجسته او، تمساحی بود که به سینه این پیراهن نقش بسته بود، او در اوایل سال 1930 شروع به فروش این لباس ها به صورت رسمی کرد. این حرکت انقلابی چند مرحله داشت: او به محبوبیت لباس های ورزشی همگانی کمک کرد، یک لباس کلاسیک جدید تولید کرد، به تولیدکنندگان لباس های ورزشی کمک کرد تا زمینه جدیدی برای تولیدات خودشان داشته باشند. همانند یک میراث ماندگار.


25- باربور (Barbour)

موسس: جان باربور، 1894

باربورCredit: WikiCommons

لباس های بریتانیایی شاید بالباس‌های محلی و قدیمی خودشان تفاوت زیادی نداشته باشد. بر عکس امریکایی‌ها و ایتالیایی‌ها سعی کردند هر چه از گذشته داشتند از لباس هایشان بیرون بکنند، انگلیسی ها دوست داشتند که این المان ها سر جای خودشان باقی بمانند. در این میان شرکت باربور یک نقش اساسی و حیاتی را برای حفظ اساس این نوع لباس ها انجام داد. لباس معروف آن‌ها، ژاکت سبز تیره، مومی براق به همراه بافت قهوه‌ای به همراه شطرنجی‌های بافت مانند که از زمان‌های قدیم بریتانیا وجود داشته است، می‌باشد. همچنین این برند از کاپشن های روغنی و براق خودش به عنوان یک نماد خاص در بازارهای جهانی برای محبوبیت خودش استفاده کرد.


24- Comme des Garçons

موسس: ری کاواکوبو (Rei Kawakubo) 1969

ری کاواکوبوCredit: WikiCommons

برند ژاپنی Comme des Garçons در سال 1969 بر اساس خط تولید زنانه ایجاد شد اما در اواخر سال 1970 تغییر کارایی به تولید لباس های مردانه داد. طراح اصلی و موسس این برند، به خلاقیت، آشنایی به خیاطی و همچنین شخصیتی آوانگارد معروف بود. در دهه 80، او یک مجموعه کاملا سیاه با عنوان ضد مد را به همگان معرفی کرد، اما او دوباره به عرصه تولید لباس های رنگی بازگشت. کاپشن های او به همراه یک دستمال گردنبندی از جمله لباس های نمادین او و همچنین یکی از هنری ترین کارهای این طراح لباس محسوب می‌شد. او همچنین به سرمایه‌گذاری در تشکیل موسسه جونی واتانب (Junya Watanabe) که به طراحی‌های او در لباس هایش کمک می‌کنند معروف است.


23- ایسی میاک (Issey Miyake)

موسس: ایسی میاک 1971

میاکCredit: WikiCommons

در جهانی که سبک و سایه ای از سبک توسط خیاطان به هم تبدیل می‌شود، ایسی میاک در اقدامی از هنر و فن اوری برای تولید لباس های هنری مردانه استفاده کرد. لباس های آوانگاردی را تولید کرد. برای مثال در سال 1977، شروع به تولید لباس هایی بدون دوخت کرد، که فقط از یک تکه پارچه ساخته می‌شود و نیاز به دوختن نداشت. در این لباس ها، نخ از ابتدا شروع میشد و در انتها به همان نقطه اول می‌رسید و یک حجم از لباس را تولید می‌کرد. این لباس ها بیشتر از روی الگوهای معماری، شاید مبلمان، صنعتی ساخته می‌شدند و تماشاگران را در زیبایی بین سبک و سایه هایی از سبک متعجب نگاه می داشت.


22- یوجی یاماموتو (Yohji Yamamoto)

موسس: یوجی یاماموتو، 1972

یوجی باماموتو

Credit: WikiCommons

طراحان کمی وجود دارند که همانند یوجی در ورودی نامتعارف به تولیدات لباس مردانه توانسته باشند معروف شده باشند و یا به موفقیت رسیده باشند. درزمان خودش، یاماموتو با الهام گیری از شعر و خیاطی شیوه جدیدی در تولید لباس و به هم رساندن پایان دوخت را ایجاد کرد. با استفاده از این الگوها او مجموعه جالبی از لباس ها را تولید کرد که می‌توان گفت در نوع خودشان بی نظیر بودند از جمله آن‌ها می‌توان به مجموعه لباس هایی بدون کش‌بافی اشاره کرد. بر خلاف طراحانی همانند رالف لورن (Ralph Lauren) که بر اساس دنیای خیالی خودشان شروع به طراحی می‌کردند یاماموتو بر اساس جهان‌بینی که از دنیای اطراف خودش داشت، لباس طراحی می‌کرد. بر خلاف‌کارهای رالف لورن و دیگران، کارهای یاماموتو بیش از اینکه به خیاطی مربوط باشد به هنر و معماری مربوط است.


21- کلوت، پیبادی (Cluett, Peabody)

موسس: جورج بی.کلوت (George B. Cluett) 1851

پیبادیCredit: WikiCommons

این برند پدر مجموعه شرکت‌هایی به نام تیر (Arrow) که همه تشکیل یک حلقه از برند ها با یک هدف خاص می‌دادند بود، از جمله Duncan، Dover، Liberty. در یک مقطع تاریخی بیشتر پیراهن‌های یقه دار متعلق به این مجموعه بود. همچنین این مجموعه شرکت‌ها برای افزایش محبوبیت این پیراهن‌ها یکی از طراحان برتز به نام J.C. Leyendecker را برای تبلیغات خودش به خدمت گرفته بود. او با مردان تیر همکاری کرد به طوری که تا بیست سال اینده همه از این پیراهن‌ها حتی زنان هم استفاده می‌کردند. در میانه سال 1920، استایل مردان به سمت لباس های معمولی کشیده شد و یقه‌ها کمی جمع‌تر شد و گروه تیر تصمیم گرفتند که از یقه به تی‌شرت تغییر کارایی دهند. در پی تلاش هایی برای رسیدن به پیراهنی که در شست‌وشو کوچک‌تر نشوند، شرکت‌های جدیدی هم برای تحقیق و توسعه به این مجموعه اضافه شد. این شرکت‌ها کمک کردند که شلوارهای جین شما دیگر در اثر شسته شدن کوتاه نشوند.

برای مشاهده سایر قسمت های این مطلب از پیوندهای زیر استفاده نمایید.

قیمت بک لینک و رپورتاژ
نظرات خوانندگان نظر شما در مورد این مطلب؟
اولین فردی باشید که در مورد این مطلب نظر می دهید
ارسال نظر
پیشخوان