قرص نیمودیپین به منظور کاهش عوارض انواع خاصی از خونریزی های مغزی تجویز می شود تا به جریان بهتر خون کمک کرده و آسیب مغزی بهبود یابد. در این مطلب با اطلاعات دارویی بیشتری از این قرص آشنا می شوید.
اطلاعات دارویی قرص نیمودیپین
قرص نیمودیپین به داروهای مسدود کننده کانال کلسیمی متعلق است که موجب گشادی عروق خونی تنگ شده و بهبود جریان خون می شود. این قرص برای رفع اسپاسم عروق در بیماران مبتلا به خونریزی عنکبوتیه ای ناشی از آنوریسم پاره شده تجویز می شود.
به عبارتی این دارو جهت کاهش عوارض انواع خاصی از خونریزی های مغزی مصرف می شود. نیمودیپین رگ های مسدود شده در ناحیه خونریزی را متسع کرده تا جریان خون بهتر صورت گیرد و آسیب مغزی کاهش یابد. بدن به طور طبیعی با تنگ کردن رگ های خونی به خونریزی واکنش نشان می دهد. البته در خونریزی مغزی کم کردن خون رسانی سبب آسیب بیشتر می شود. در ادامه مطلب به نحوه مصرف، مواد منع مصرف و هشدارهای دارویی این قرص می پردازیم.
نحوه مصرف داروی نیمودیپین
پیش از شروع درمان با این دارو ابتدا بروشور دارویی داخل بسته را دقیقا مطالعه نمایید. این بروشور کمک می کند تا اطلاعات کاملی در مورد دارو نیمودیپین کسب کنید و از عوارض جانبی احتمالی آن اطلاع یابید. ضمنا اگر در مورد مصرف دارو سوالاتی دارید قبل از شروع دارو با پزشک مشورت نمایید. به نکات زیر نیز دقت کنید:
- دوز و میزان مصرف این قرص از فردی به فرد دیگر تفاوت دارد. از این رو دارو دقیقا طبق دستور پزشک مغز و اعصاب مصرف شود. از کم یا زیاد کردن خودسرانه دوز دارو خودداری شود.
- این قرص را به صورت منظم و در ساعات معینی از روز مصرف کنید.
- قرص نیمودیپین با معده خالی یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد از غذا میل شود.
- از جویدن یا شکستن قرص خودداری و آن را به طور کامل با مقداری آب قورت بدهید.
- این دارو سریعا بعد از شروع خونریزی مغزی معمولا تا 4 روز استفاده می شود. معمولا هر چهار ساعت یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد از غذا باید میل شود.
- دارو را کاملا ببلعید و از خرد کردن آن خودداری کنید. حداقل تا ده دقیقه بعد از مصرف دارو دراز نکشید.
- دوره درمان با این قرص را کامل کنید.
فارماکوکینتیک داروی نیمودیپین
این دارو به سهولت از طریق مسیر گوارشی بعد از تجویز خوراکی جذب خواهد شد اما به صورت وسیع تحت مسیر ابتدایی متابولیسم کبدی قرار می گیرد. میزان زیست دستیابی خوراکی نیمودیپین حدود 13 درصد است و بیشتر از 95 درصد به پروتئین های پلاسما وصل می شود.
سپس از سد خونی مغزی عبور کرده ولی غلظت آن در مایع مغزی نخاعی کمتر از پلاسما می باشد. به طور گسترده در کبد متابولیزه شده و توسط مدفوع از طریق صفرا دفع می شود. ضمنا از طریق ادرار نیز دفع می شود که تقریبا به صورت متابولیت دفع می شود.
نیمه عمر حذف نهایی آن حدود 9 ساعت بوده ولی کاهش غلظت اولیه پلاسمایی آن سریع تر می باشد و معادل یک نیمه عمر یک یا دو ساعتی است.
موارد منع مصرف
از جمله موارد منع مصرف دارو نیمودیپین عبارت است از:
- سابقه واکنش حساسیت به نیمودیپین
- مصرف همزمان با مهار کننده های قوی
- نارسایی کبد و افت فشار خون
- به تاریخ انقضای دارو توجه کنید و اگر انقضای آن تمام شده نباید آن را مصرف کنید.
- هرگز این دارو به فرد دیگری حتی با علائم مشابه تجویز نکنید.
ضمنا اگر شرایط یا بیماری خاصی دارید قبل از تجویز دارو به پزشک اطلاع دهید. بخصوص شرایط زیز:
- بارداری یا قصد باردار شدن
- حساسیت به این دارو یا ترکیبات آن
- شیردهی
- مشکلات کبد و کلیه
- سابقه حمله قلبی
- آنژین صدری
- پورفیری
هشدارهای دارویی
در مصرف دارو نیمودیپین لازم است به موارد هشدار و احتیاطات دارویی زیر نیز دقت کنید:
- در طی درمان با نیمودیپین اندازه گیری فشار خون و ضربان قلب الزامی است.
- برای کاهش عوارضی مانند سرگیجه و سبکی سر هنگام برخاستن از حالت نشسته یا خوابیده به آرامی برخیزید.
- این دارو احتمالا موجب سرگیجه هم می شود. از این رو قبل از رانندگی و کار با ماشین آلات از هوشیاری خود اطمینان یابید.
نیمودیپین با چه داروهایی تداخل دارد؟
تداخلات دارویی ممکن است عملکرد و تاثیر دارو را تغییر دهید و موجب افزایش ریسک بروز عوارض جانبی آن ها گردد. از این رو برای مصرف دارو نیمودیپین همه داروهایی که مصرف می کند چه داروی تجویزی، گیاهی یا مکمل را به پزشک اطلاع دهید.
اگر در طی درمان با نیمودیپین بایستی دارو خاصی را مصرف کنید پزشک را در جریان مصرف این دارو قرار دهید. از جمله داروهایی که با نیمودیپین تداخل دارد عبارت است از:
- سایمتیدین
- داروهای مربوط به درمان تشنج (نظیر فنوباربیتال، کاربامازپین، فنی توئین)
- سایر داروهای مسدود کننده کانال کلسیم (مثل دیلتیازم، وراپامیل)
- داروهای مربوط به فشار خون بالا از جمله مسدود کنندگان بتا مانند پروپرانولول و متوپرولول)
- مهار کننده های ACE (نظیر بنازپریل، انالاپریل)
- مخمر سنت جان
- ضد قارچ های آزول (مثل ایتراکونازول، کتوکونازول)
- آنتی بیوتیک های ماکرولیدی (مثل کلاریترومایسین، تلیترومایسین)
- ریفامپین ها (از جمله ریفابوتین، ریفامپین)
عوارض جانبی دارو نیمودیپین چیست؟
همانطور که می دانید همه داروها ممکن است با عوارض جانبی همراه شوند. ولی اکثر مصرف کنندگان عارضه خاصی را بروز نمی دهند. برخی عوارض جانبی هم بعد از گذشت مدت کوتاهی از مصرف دارو رفع می شود. در صورت بروز هر یک از عوارض زیر در مصرف دارو نیمودیپین به پزشک معالج مراجعه شود:
- سرگیجه و سردرد شدید
- احساس سبکی سر
- گر گرفتگی
- ضربان قلب آهسته یا تند
- استفراغ شدید
- نفخ معده
- تورم مچ پا
- بیهوش شدن
- درد قفسه سینه
- تغییرات بینایی
- درد شدید شکم
- تهوع
- عدم اجابت مزاج بیش از سه روز
ضمنا در صورت بروز علائم واکنش‌های آلرژیک مثل تنگی نفس، سرگیجه شدید، خارش، بثورات پوستی، ورم (به ویژه صورت، زبان یا گلو) سریعا به اورژانس مراجعه نمایید. و اگر علائم دیگری را تجربه می کنید که احساس می کنید مربوط به مصرف نیمودیپین است به پزشک اطلاع دهید.
همچنین می توانید برای اطلاع از روش مصرف قرص ویکودین و قرص تریازولام روی لینک ها کلیک و از این مقالات بازدید نمایید.
