به گزارش خبرآنلاین وی تأکید کرد که در شرایط فعلی، ادامه فعالیت تولیدکنندگان غیرممکن شده و چاره‌ای جز اتخاذ تصمیمات فوری برای حمایت از صنایع باقی نمانده است.
بحران مالی و فشارهای بانکی بر تولیدکنندگان
پاکدامن با تشکر از تیم اقتصادی استان و مدیران حوزه کسب‌وکار گفت: مدیران استانی در حد اختیارات خود زحمت زیادی می‌کشند، اما مشکلات ما در حد اختیارات استان قابل حل نیست. ما فعالان اقتصادی، در شرایط فعلی بدهکار بانکی هستیم، بسیاری از ما حتی پس از امهال بدهی‌ها، مجبور به فروش املاک و دارایی‌های خود شده‌ایم تا بتوانیم تولید را توسعه دهیم و از پس اقساط بانک‌ها بربیاییم.
وی افزود: اما افزایش نجومی قیمت مواد اولیه از سال 99 تاکنون، تمامی برنامه‌های تولیدکنندگان را مختل کرده است. در این مدت، قیمت مواد اولیه 16 برابر شده است، یعنی به‌طور متوسط هر سال 4 برابر افزایش قیمت داشته‌ایم. در چنین شرایطی، حتی اگر ما تولیدکنندگان بتوانیم محصولات خود را بفروشیم، دیگر قادر به جایگزینی مواد اولیه برای تولید مجدد نیستیم.
مشکلات تأمین مالی و عدم همراهی نظام بانکی
مدیر شرکت پویا کیسه استرآباد شمال با اشاره به عدم حمایت نظام بانکی از تولیدکنندگان تصریح کرد: سقف تسهیلات بانکی در استان گلستان از سال 99 تاکنون تغییر نکرده است. در آن سال، سقف وام‌های بانکی برای تولیدکنندگان 20 میلیارد تومان بود و اکنون، با وجود تورم چند برابری، همان رقم باقی مانده است. حتی همین وام‌ها نیز به تولیدکنندگانی که بدهکار هستند، پرداخت نمی‌شود.
پاکدامن با انتقاد از این وضعیت گفت: در حالی که قیمت مواد اولیه از مهرماه و آبان امسال 4 برابر شده است، بانک‌ها هیچ تسهیلاتی به تولیدکنندگان بدهکار اختصاص نمی‌دهند. در تمام دنیا، یک تولیدکننده اگر 10 تن محصول بفروشد، باید بتواند با پول آن، حداقل 12 تن مواد اولیه بخرد، اما در ایران، ما اگر 10 ماشین محصول بفروشیم، حتی پول خرید 3 ماشین مواد اولیه را هم نداریم. این یعنی فروپاشی کامل بخش تولید.
بی‌ثباتی اقتصادی و تأثیرات منفی بر قراردادها و تولید
پاکدامن وضعیت اقتصادی فعلی را بحرانی توصیف کرد و گفت: در ادبیات اقتصادی، شرایطی که امکان مدیریت آن وجود نداشته باشد، بحران یا حادثه غیرمترقبه تلقی می‌شود. در حال حاضر، وضعیت اقتصادی کشور، دقیقاً چنین شرایطی را دارد. سیستم دولتی و تصمیم‌گیران اقتصادی نیز نتوانسته‌اند کنترل کاملی بر این بحران داشته باشند.
وی تأکید کرد که در چنین شرایطی، بسیاری از موافقت‌نامه‌ها، قراردادها و پیمان‌های اقتصادی عملاً روی هوا هستند و افزود: در شرایط فورس ماژور (اضطراری)، ما تولیدکنندگان حتی نمی‌توانیم برنامه‌ریزی کنیم. برخی واحدهای تولیدی به کمتر از 50 درصد ظرفیت خود رسیده‌اند، برخی دیگر به کلی تعطیل شده‌اند و بقیه هم هر روز با مشکلات جدیدی مواجه می‌شوند.
مشکل قطعی برق و هزینه‌های سنگین تولید
پاکدامن با اشاره به قطعی‌های مکرر برق که تولید را تحت تأثیر قرار داده است، گفت: بعضی روزها 3 تا 4 بار برق واحدهای تولیدی قطع می‌شود. این موضوع، علاوه بر کاهش بهره‌وری، باعث آسیب جدی به ماشین‌آلات و افزایش هزینه‌های تولید شده است. اگر این روند ادامه پیدا کند، بسیاری از تولیدکنندگان مجبور به تعدیل نیرو و حتی تعطیلی واحدهای خود خواهند شد.
درخواست تنفس بانکی و حمایت‌های فوری از تولید
مدیر شرکت پویا کیسه استرآباد شمال، در پایان سخنان خود از دولت و بانک مرکزی درخواست کرد که برای حداقل 6 ماه تا یک سال، اقساط بانکی تولیدکنندگان را به تعویق بیندازند. وی گفت: در شرایط بی‌ثباتی اقتصادی، حداقل اقدامی که می‌توان برای نجات تولید انجام داد، ارائه یک دوره تنفس بانکی است. ما باید بتوانیم محصول تولید کنیم، بفروشیم و سرمایه در گردش خود را حفظ کنیم، در غیر این صورت تا چند ماه دیگر، بسیاری از واحدهای تولیدی تعطیل خواهند شد.
پاکدامن با اشاره به فشارهای مالی سنگین افزود: ما تنها تا 15 اسفند باید 18 میلیارد تومان پرداختی داشته باشیم. این مبلغ مربوط به حقوق و دستمزد 180 تا 200 نفر نیروی کار است. در حالی که مطالبات ما از بازار وصول نمی‌شود و مواد اولیه نیز روزبه‌روز گران‌تر می‌شود، دیگر امیدی برای ادامه فعالیت بخش تولید باقی نمانده است.
نجات تولید نیازمند تصمیمات فوری است
وی در پایان تصریح کرد: تولیدکنندگان در یک بحران واقعی گرفتار شده‌اند و نیازمند تصمیمات سریع و عملی دولت هستند. اگر سیاست‌های حمایتی مناسب اجرا نشود، آینده بخش تولید کشور در خطر خواهد بود. امیدواریم که با درک درست از شرایط اقتصادی، مسئولان راه‌حلی فوری برای حمایت از بخش تولید ارائه دهند.
