استخوان

بنا به گفته محققان این پروژه، این بانداژ به استخوان‌های شکسته اجازه می‌دهد به مراتب سریع‌تر از ایمپلنت‌های داربست مانند، استخوان را ترمیم کنند.

ساختن استخوان‌هایی قوی و مستحکم از دوران کودکی و نوجوانی آغاز می‌شود و هرچه سن بالاتر می‌رود، اهمیت حفظ سلامت استخوان‌ها بیشتر احساس می‌شود.

در افرادی با تراکم استخوانی کاهش یافته مواردی مانند زمین خوردن، برخورد با چیزی دیگر، یا حتی ضربه های آرام می توانند به شکستگی استخوان منجر شوند.

در هرصورت باید بدانیم با استخوانی که شکسته یا مشکوک به شکستگی است، چطور رفتار کنیم؛ چون یک اقدام نادرست می‌تواند باعث قطع عضو، فلج‌شدن یا حتی آسیب‌رسیدن به مغز بشود.

هرچند نمونه یافت شده کوچک است، اما شواهد جدید حاکی از آن است که در عصر مفرغ اغلب به کسانی اجازه داشتن اشیای قبر داده می‌شده که دارای جایگاه خاصی (در اجتماع) بودند.

فسیل‌های جدید را در سال 2019 به فاصله چند هفته از هم طی سه کشف مجزا از زیر خاک بیرون آوردند. دو فسیل را دو نفر و یک فسیل را خانواده‌ای پیدا کردند و همگی هم یافته‌های خود را در همان نزدیکی به موزه دایناسور‌های جزیره واقع در سنداون تحویل دادند.

اگرچه استئوماها به طور معمول روی جمجمه شکل می گیرند اما می توانند روی استخوان های بلند بدن مانند ساق و ران نیز ایجاد شوند.

محققان اسپانیایی یک روکش پلیمری توسعه داده‌اند که به جفت و جور شدن ایمپلنت‌ها روی استخوان کمک می‌کند.

پژوهشگران "دانشگاه کنتیکت"(University of Connecticut) آمریکا در مطالعه اخیرشان اظهار کرده‌اند در آینده می‌توان از داربست الکتریکی که اخیرا توسعه داده‌اند برای ترمیم استخوان‌های شکسته استفاده کرد.

زخم بستر وقتی در افراد ایجاد می‌شود که فشار و نیرویی باعث قطع جریان خون در قسمتی از بدن شود و بافت‌ها نیز دچار مشکل شوند. در چنین شرایطی مواد مغذی و اکسیژن به مقدار کافی به سلول‌ها نمی‌رسد. در صورت تداوم چنین وضعیتی، سلول می‌میرد و زخم نیز گسترش پیدا می‌کند.