شاعر، خلوت‌نشین است! شاعر ماندنی، دنبال سرودن «شعری خواندنی» برای مخاطب نیست! «شاعر خوب»، شاعری‌ست که فقط خواص او را می‌شناسند نه مردم کوچه و بازار! شاعر، که آکتور نیست! شاعر، که خواننده نیست! شاعری که برای آیندگان می‌سراید شمارگان کتاب‌هایش اندک است و گاهی حتی همسایه‌اش هم نمی‌داند که او شاعر است!
