توحید

ذات حضرت حقیقتى است که مطلقاً کثرت و تعدد و اجزائى براى او متصور نیست، ذاتى است که تجزیه به این جزء و آن جزء و به ذات و اسم و ذات و صفات نمى‌شود.

در آیاتی که گذشت، صفات شفاعت کنندگان ذکر شد؛ آنهایی که به توحید و یگانگی خدا ایمان دارند، کسانی که از خدا عهدنامه توحید و یکتاپرستی دریافت کرده اند، آنانی که سخنشان مورد پسند خدا قرار گرفته است و آنها که مقرّب درگاه الهی هستند، از دیدگاه قرآن شایستگی شفاعت کردن را دارند

قرآن در مورد اثبات صانع و اثبات ذات باری تعالی کمتر صحبت کرده و آن را مفروغ عنه گرفته ، گویی کسی در اصل وجود خدا شک ندارد و اگر مشکلی هست در توحید است لذا عمده آیات قرآن در رابطه با توحید مطرح شده است

استواری مکتب و تفکر ارزشمند در گرو دو چیز است: در وهله اول باید آن مکتب و اندیشه دارای اتقان و استحکام باشد

پیش از آنکه وارد جهان‌ بینهایت‌ کوچک‌ شـویم و اسـرار آن را مو به مو(گرچه‌ تعبیر مو به مو برای چنین عالمی خیلی نارساست) مورد مطالعه قرار‌ دهیم لازم است ایـن‌ نکته را خاطر نشان سازیم که در ضمن این‌ بحث ها ممکن است یک‌ موضوع‌ خـاطر شما را ناراحت کند، و آن ایـنکه

منظور از توحید در خالقیت که بخشی از توحید افعالی است این است که در عالم هستی تنها یک خالق وجود دارد. همه موجودات امکانی و افعال و آثار آن‌ها، مخلوق خدای یکتا هستند. حتّی افعال و کارهای انسان مثل حرف زدن و راه رفتن آن‌ها نیز به طور غیر مستقیم مخلوق خداوند است.

واژه ای عربی، از ریشه (و . ح . د) مصدر باب تفعیل است . و در لغت به معنای یکی کردن و هم یکی دانستن (1) آمده است . ولی هر گاه برای خداوند متعال استعمال شود، به معنای یکی دانستن است . (2)

«وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمیعاً وَ لا تَفَرَّقُوا وَ اذْکُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنْتُمْ أَعْداءً فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْواناً وَ کُنْتُمْ عَلی شَفا حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ فَأَنْقَذَکُمْ مِنْها کَذلِکَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَکُمْ آیاتِهِ لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ»؛ « و همگ ...

آیا می توان کل دین را در یک کلام خلاصه کرد و گفت که اگر به این یک اصل عمل کنید به کل دستورات دین عمل کرده و به همه حقایق عالم دسترسی خواهید داشت؟در زندگی برای اینکه انسان به کمال برسد باید اصول مختلف اخلاقی را رعایت بکند

توحید افعالی از منظر قرآن کریم یعنی هیچ مؤثّر بالذّات و سبب مستقلّی در عالم غیر از خدای سبحان نیست و آفرینش هستی، مالکیت، ربوبیت، رازقیت و ولایت که هر یک بر دیگری مترتّب است منحصراً از آنِ خدا است و فاعل دیگری همکار و یاور خداوند در انجام افعال نیست.