چشمه پلنگ خیل چشمهای در نزدیکی کاخ صفیآباد است که در عصر صفوی، از آن با عنوان چشمهای پر آب یادشده است که در آبادانی منطقه نقش به سزایی داشته است. آب این چشمه با استفاده از تنبوشه یا همان لولههای سفالی به داخل کاخ هدایتشده بود و در طول تابستان فضای داخل کاخ را بهخوبی خنک میکرد.