خود-زشت-پنداری

با آینه رابطه خاصی دارند و برای همین همیشه آینه کوچکی ته کیفشان است یا از هر مسیری که رد می‌شوند به هر جسمی که تصویرشان را منعکس کند، نیم‌نگاهی می‌اندازند و گاهی فیگوری هم می‌گیرند. زل زدن به آینه بخشی از برنامه روزانه شان است و گفتن چند جمله به دنبال آن: اگر افتادگی چشمم را عمل کنم، چشم‌هایم درشت‌تر می‌شود.

با آینه رابطه خاصی دارند و برای همین همیشه آینه کوچکی ته کیفشان است یا از هر مسیری که رد می‌شوند به هر جسمی که تصویرشان را منعکس کند، نیم‌نگاهی می‌اندازند و گاهی فیگوری هم می‌گیرند. زل زدن به آینه بخشی از برنامه روزانه شان است و گفتن چند جمله به دنبال آن: اگر افتادگی چشمم را عمل کنم، چشم‌هایم درشت‌تر می‌شود.

با آینه رابطه خاصی دارند و برای همین همیشه آینه کوچکی ته کیفشان است یا از هر مسیری که رد می‌شوند به هر جسمی که تصویرشان را منعکس کند، نیم‌نگاهی می‌اندازند و گاهی فیگوری هم می‌گیرند. زل زدن به آینه بخشی از برنامه روزانه شان است و گفتن چند جمله به دنبال آن: اگر افتادگی چشمم را عمل کنم، چشم‌هایم درشت‌تر می‌شود.

افراد مبتلا به اختلال خود زشت انگاری همواره مشغول بررسی و نقد ظاهر خود هستند. آن‌ها همیشه به نقص‌هایی در ظاهر خود فکر می‌کنند که خانواده و دوستان شان آن‌ها را جزئی می‌دانند یا حتی معتقدند اصلا وجود ندارند.