دعای-افتتاح

بحث در توضیح این فرازها از دعای شریف افتتاح بود که خدای متعال را به این جهت که این عنایات و کمالات را برای زندگانی فردی و اجتماعی انسان ظهور و بروز می دهد و می خواهد خودش را به بشر نشان بدهد، به طور مطلق ستایش می کنیم. هر یک از این کمالات خدای متعال آیاتی از پروردگار متعال در آفاق و انفس هست.

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی یؤْمِنُ الْخَائِفِینَ وَ ینَجِّی الصَّادِقِینَ [الضَّالِّینَ الصَّالِحِینَ ] وَ یرْفَعُ الْمُسْتَضْعَفِینَ وَ یضَعُ الْمُتَکبِّرِینَ [الْمُسْتَکبِرِینَ ] وَ یهْلِک مُلُوکاً وَ یسْتَخْلِفُ آخَرِینَ

الْحَمْدُ لِلَّهِ خَالِقِ الْخَلْقِ بَاسِطِ الرِّزْقِ فَالِقِ الْإِصْبَاحِ ذی الجلال وَ الْإِکرَامِ وَ الْفَضْلِ [وَ التَّفَضُّلِ ] وَ الْإِحْسَانِ [والانعَامِ ] الَّذِی بَعُدَ فَلَا یرَی

در این فراز از دعا خدای متعال به گونه ای خاص توصیف شده است که بیانگر رابطه وجودی موجودات باخدای متعال و بیانگر مرتبه وجودی حق تعالی است تا ما در مقام درک ذات حق تعالی دقت داشته باشیم، گرچه نمی توانیم کنه ذات مقدسش را درک کنیم، لکن برای همگان درک اجمالی میسّر است و اگر میسّر نبود تکلیف به اعتقاد به وجود ذات مقدس حق و اوصاف کمالیه اش لغو بود و در ای ...

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَیسَ لَهُ مُنَازِعٌ یعَادِلُهُ وَ لَا شَبِیهٌ [شِبْهٌ ] یشَاکلُهُ وَ لَا ظَهِیرٌ [ظَهْرٌ] یعَاضِدُهُ قَهَرَ بِعِزَّتِهِ الْأَعِزَّاءَ وَ تَوَاضَعَ لِعَظَمَتِهِ الْعُظَمَاءُ فَبَلَغَ بِقُدْرَتِهِ مَا یشَاء

عرض شد در این قسمت از دعای شریف، ستایش خدای متعال به طور مطلق و به جهت عنایات خاصی است که ابتدائاً و در ادامه وجود بر انسان عنایت می فرماید. خدای متعال در ابتدا بشر را مجهز به وسایطی می کند تا به سوی او حرکت کند و انبیاء و اوصیاء (ع) را هم آورده است، وقتی ندای فطری انسان جواب داده بشود، اجابت خدای متعال هم در ادامه آن است.

عرض شد در این قسمت از دعای شریف، ستایش خدای متعال به طور مطلق و به جهت عنایات خاصی است که ابتدائاً و در ادامه وجود بر انسان عنایت می فرماید. خدای متعال در ابتدا بشر را مجهز به وسایطی می کند تا به سوی او حرکت کند و انبیاء و اوصیاء (ع) را هم آورده است، وقتی ندای فطری انسان جواب داده بشود، اجابت خدای متعال هم در ادامه آن است.

در این حمد مسائل خاصی در رابطه با انسان که همواره می تواند رابطه ویژه ای باخدای متعال داشته باشد مطرح شده است، از این نظر خدای متعال سزاوار ستایش مطلق است

عرض شد این دعا از حمد شروع می شود، و جنبه های گوناگون حمد الهی را متذکر می شود که اساساً حمد خدای متعال یکی از کمالات الهیه است، چه آن کسی که حمد الهی را می کند و چه این که ما درک کنیم که خدای متعال حامد خودش است، اساساً حمد برای داشتن کمالات و ابراز آن کمالات است، که در مرحله اول خود ذات مقدس ربوبی حامد خودش هست، همان طور که درآیات متعددی ما ملاح ...

این قسمت از دعای افتتاح یکی از فرازهایی است که در آن مسئله حمد الهی مطرح شده است، لکن به جهت این صفت کمالیه حق تعالی که به صورت صفت سلبی بیان شده است، ستایش مطلق برای خداوندی است که چون وحدت مطلقه دارد، ازهرجهتی هم از جهت وجود و هم شئون وجودیه که فعل و اوصاف وجودیه باشد، نه شریکی در مخلوقاتش برای او هست و نه شبیهی.