دولت

ترسیم نقاشی گل و بلبل از شرایط اقتصادی و مالی کشور، شاید در فضای رسانه‌ای و تبلیغاتی چندان مشکل نباشد، اما مردم در جامعه با واقعیت‌ها زیست فردی و اجتماعی خود را تنظیم می‌کنند.

موج دوم مداخله در نهاد بخش خصوصی دیده می‌شود

رئیسی پیش از آنکه رئیس جمهور شود، دستور می‌داد و مشکلات حل می‌شد. مثلا مشکل یک پرونده قضایی یا یک زندانی و یا مسئله روزمره‌ای در آستان قدس. در دولت اما مسائل اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی با دستور حل نمی‌شوند که اگر اینگونه بود الان رئیسی مدال بهترین رئیس جمهور تاریخ ایران را به گردن انداخته بود.

می‌توان گفت بزرگ‌ترین اشتباه روحانی ادامه دادن در مسیری بود که می‌دانست سرانجامی ندارد. او مثل کوه نوردی بود که می‌دانست به قله نمی‌رسد و حتی ممکن است بهمن و طوفان او را از مکانی که در آن ایستاده پایین تر ببرد اما به مسیر ادامه داد و اتفاق افتاد آنچه نباید می‌افتاد.

سقف خالص پرداختی متوسط ماهانه در طول سال جاری برای همه مشولان قانون مدیریت خدمات کشوری، نیروهای مسلح، وزارت اطلاعات، سازمان انرژی اتمی، کارکنان کشوری و لشکری، قضات و اعضای هیأت علمی دانشگاه ها و بازنشستگان و مستمری بگیران صندوق های بازنشستگی کشوری و لشکری 70 میلیون تومان است؛ پرداخت مازاد بر این رقم تحت هر عنوان ممنوع است

مجلس یک برگ سفید و چک سفیدی را در زمینه بودجه به دولت داده بود که نتیجه‌اش افزایش 150 درصدی مالیات‌ها در طول سه سال، تورم کمرشکن و به ویژه گران‌ شدن 12 هزار تومانی دلار به طور سالیانه بود

به نظر جان لاک، هدف دولت خیلی خاص است: دولت موظف است از مجموعۀ حقوق فردیِ "طبیعی" یا "خداداد"، یعنی از "جان، مال و آزادی" دفاع کند.

باعث تأسف است که باید گفت به جای تحقق این انتظارات، اکنون شاهد فشار بیشتر بر اتاق بازرگانی یا نمایندگان بخش خصوصی هستیم

دولت فلسطین تنها دولت جهان است که وزیر دفاع ندارد.

افزایش 35 درصدی حداقل مزد شاید در فصل بهار معیشت خانوارهای کارگری را پوشش دهد اما در ماه های بعدی کارگران برای تأمین معاش به چالش جدی می خورند.