شهید-حاج-احمد-مایلی

حاج احمد همان طور که در چتربازی و خلبانی اعجوبه بود، در مسجد به عنوان هیات امنا نیز به نحو احسن انجام وظیفه می‌کرد. حاج احمد یکی از افرادی بود که به شدت از کارهای فرهنگی حمایت مادی و معنوی می‌کرد.

در مراسم تشییع شهدا، بدن‌های تکه تکه، روضه علی اکبر و جسم اربا اربایش را تداعی می کرد. از مراسم داوود همین بس که برادرش احمد بر گلوی مجروحش بوسه زد و اشک ریخت و طلب شهادت کرد.

حاجی خیلی تمکن مالی داشت، اما در قید و بند مادیات نبود. این قضیه که دارم می گویم سه سال قبل شهادتش بود، سال 92 . یادم است انحصار وراثت کردند و حاجی 180 میلیون خمس به دفتر آقا داد.

هر سال 22 بهمن آسمان برج آزادی درخشش خاصی داشت و به راحتی شهید «احمد مایلی» را بین آن همه چترباز می‌توانستی با آن پرچمی که با خود حمل می‌کرد بشناسی.