صادق-آبسالان

صدای تشکل ها، صدای "اکثریت" دانشجویان نیست. آن صدایی که باید شنیده شود صدای اکثریت خاموش دانشجویان و تلاش برای جذب حداکثری و جلب اعتماد آنان است. در این خصوص نقش خلاقانه معاونت فرهنگی و اجتماعی ستاد و دانشگاه‌ها حائز اهمیت است. معاونتی که در آستانه مهمترین رویداد سیاسی سال دانشگاه (16 آذر) در بلاتکلیفی مطلق به سر می برد.

در ایران بعد از انقلاب تجربه کارکردن "سیزده" دولت را داریم. این دولت ها هر یک با سازوکاری مختص به خود کابینه را انتخاب کرده اند. فارغ از قضاوت این شیوه های انتخاب، رویکرد هستی شناسانه باید معطوف به تامل ورزی اصحاب علوم انسانی/اجتماعی در ارتباط با الگو یا الگوهای حاکم بر انتخاب وزرا در دولت های بعد از انقلاب، به عنوان یک "فرد تاریخی" باشد.

در ایران بعد از انقلاب تجربه کارکردن "سیزده" دولت را داریم. این دولت ها هر یک با سازوکاری مختص به خود کابینه را انتخاب کرده اند. فارغ از قضاوت این شیوه های انتخاب، رویکرد هستی شناسانه باید معطوف به تامل ورزی اصحاب علوم انسانی/اجتماعی در ارتباط با الگو یا الگوهای حاکم بر انتخاب وزرا در دولت های بعد از انقلاب، به عنوان یک "فرد تاریخی" باشد.

ساده انگارانه است تصور کنیم با گذاشتن دستیار مردمی سازی و ایجاد چند پست مرتبط در نهادهای دولتی، امکان نقش آفرینی جامعه یا نمایندگان واقعی آن فراهم می شود. تجربه جهانی را باید سرلوحه کار خود قرار دهند.

در روزهای باقیمانده تلاش کنید در روستاها، شهرهای کوچک، مناطق شهری محروم و حاشیه ای حضوری پر رنگ داشته باشید. نگذارید عده ای "درگوشی" و "یواشکی" اطلاعات دروغ در اختیار برخی هموطنان محروم و زحمتکش کشورمان قرار دهند و آراءِ پزشکیان را بدزدند.