طلاق-خلع

بر خلاف نظام‌‏هاى حقوقى گذشته که معمولاً بر اراده شوهر در طلاق تأکید داشتند، نظام‌‏هاى حقوقى جدید به دلیل تأثیر اندیشه‏‌هاى مساوات‏‌جویانه، حرکتى به الگوهایی دارند که کاهش نقش شوهر را نشان مى‏‌دهند.

یکی از راههای جدایی زوجین، که در مدت عده زوج حق رجوع به زوجه را ندارد، خلع است. طبیعت این جدایی به گونه ای است که از طرفی تمام ارکان و شرایط اساسی عقد، مانند تراضی طرفین و یا ایجاب و قبول آنها، در آن لازم است و از سوی دیگر کیفیت اجرا و آثار آن شباهت به ایقاع دارد و یا به بیان دیگر آثار طلاق که یکی از ایقاعات است را دارا می باشد

بر اساس ماده 1146 قانون مدنی، «طلاق خلع آن است که زن به واسطه کراهتی که از شوهر خود دارد، در مقابل مالی که به وی می‌دهد، طلاق بگیرد؛ اعم از اینکه مال مزبور عین مهر یا معادل آن یا بیشتر یا کمتر از مهر باشد