فیلترشکن

دوئل فیلتر و فیلترشکن در ایران به یک چرخه معکوس تبدیل شده که منافع اقتصادی و سیاسی برخی افراد ممکن است با منافع عمومی در تضاد باشد. اگرچه دولت به دنبال راه‌حل‌هایی برای رفع فیلترینگ است، فشارهای اقتصادی و اجتماعی ممکن است مانع از تحقق این هدف شوند.

فیلترشکن هایی که روی گوشی‌ها و تجهیزات ما نصب شده است به خصوص مجانی‌ها، باعث شده که به عنوان زامبی یا به عنوان قربانی از آنها استفاده بشود.

تازه آن‌جا فیلترشکنی بود و هزینه‌ای می‌دادی و بالاخره به لطایف‌الحیل دورش می‌زدی. اما مملکت ما آکنده است از فیلترهای بدون فیلترشکن. یکیش همین روزنامه‌ای که پیش روی شماست. اکثر نشریات ما ناچارند برای بقایشان فیلتر سرخود باشند و بخش زیادی از اخبار و احوال را درز بگیرند.

همه پذیرفته‌اند که در فضای واقعی، حکمرانی مورد نیاز است تا برای مردم امنیت، آرامش و خدمات عمومی و زیرساخت‌های مختلف را فراهم کند. اگر در فضای واقعی چنین نیازمندی‌هایی وجود دارد در فضای مجازی هم با معادل همین نیازها مواجه هستیم که باید برطرف شوند.

عضو شورای عالی فضای مجازی از تأمین 70 درصد هزینه فیلترشکن‌ها توسط دشمنان ایران خبر داد و خواستار اعمال حکمرانی قانونی در فضای مجازی برای مقابله با این تهدیدات شد.

مطالعه اقتصاد فیلترینگ نشان می‌دهد که 87درصد از جمعیت بالای 18سال کشور، کاربر شبکه‌های اجتماعی هستند. 16درصد آنان از فیلترشکن استفاده نمی‌کنند. 54درصد از فیلترشکن رایگان استفاده می‌کنند. 30درصد بقیه برای استفاده از فیلترشکن پول می‌دهند. این 30درصد رقم وحشتناکی است.

شورای امور مذهبی پاکستان به تازگی استفاده از اپلیکیشن‌های VPN را خلاف شریعت اسلام اعلام کرده است.

محمد مهاجری، فعال رسانه‌ای اصولگرا، فیلترینگ را اقدامی عبث و بی‌نتیجه خواند و تأکید کرد که رفع فیلتر می‌تواند به افزایش سرمایه اجتماعی کمک کند.

استفاده از فیلترشکن و آسیب های ناشی آن از جمله موضوعاتی است که چند سالی است مورد توجه قرار گرفته است. اگرچه استفاده از فیلترشکن در گذشته نیز رواج داشته اما پس از اعمال محدودیت برای برخی پلتفرم های خارجی طی دو سال گذشته، این آسیب‌ها بیش از پیش احساس شد.

مشخص نیست چقدر از اطلاعات مهم کشور از گوشی های مسوولان، از بخشداران و فرمانداران گرفته تا نمایندگان و وزرا توسط فیلترشکن ها جمع آوری و منتقل شده است؛ و باز معلوم نیست فیلترشکن ها، چقدر صوت و تصویر از افراد به عنوان "آتو" جمع آوری کرده اند تا به موقع از آن به عنوان "ابزار فشار و معامله" بهره برداری شود.