با تاکید بر این که در تعدادی از فیلم های مسعود کیمیایی، وجوهی از عدالتطلبی و مبارزه با پلیدیها به چشم میخورد که در جای خود قابل تقدیر و تحسین است، اما در نقد آثار ایشان اعم از فیلمها یا کتابها، نباید آسمان و ریسمان را به هم ببافیم و در ستایش از چاقو و قمه، سنگ تمام بگذاریم.