شعرهای زیادی همچون «لیلی و مجنون» نظامی و شعرهای خدای غزل عاشقانه (سعدی) به ذکر ویژگیهای عاشق و معشوق پرداخته و جانگدازیهای عشق را به زبان شعر بازگو کردهاند، مولانا نیز پس از آشنایی با جان سوختهای به نام شمس، در حالی که از باور خودش نیز دور بود، شروع به سرودن شعر کرد و یکی از دیوانهای شعرش را به نام شمس سرود.