پراید در ایران، یادآور کالایی بی کیفیت، تداعی کننده تصادفات جاده ای و تولید در فضای انحصار است که رقیب نداشته و برای توسعه کیفی ، به تلاش ژرف و شگرفی نیاز ندارد. پراید در ایران یعنی خداحافظی با آن چه که ژاپنی ها را به سمت خلق TOYOTA سوق داد و آن در آغوش گرفتن اصل مدیریت کیفت جامع (TQM) بود که نقطه مقابل «تفکر پرایدی» محسوب می شود.